Η κ. Γεωργία Βέττα ετών 90 οικονόμος του Αρ. Ωνάση που έζησε για πολλά χρόνια δίπλα στον έλληνα κροίσο και γνώριζε τα πάντα αποφάσισε να μιλήσει στην Espresso. Η κ. Βέττα η οποία ζει σε ένα διαμέρισμα της Γλυφάδας ολομόναχη περιγράφει τα …όσα έζησε με την οικογένεια Ωνάση, τα καλά και άσχημα.
Ήταν ο άνθρωπος που ταξίδευε με την οικογένεια που άκουγε συζητήσεις και δοκίμαζε το φαγητό τους για να δει αν είναι δηλητηριασμένο ή όχι. Και ξαφνικά στην αφήγησή της ρίχνει τη βόμβα: Η Τζάκι Κένεντι σκότωσε τον Αλέξανδρο.
«Με τον Αρίστο ταξίδεψα όλο τον κόσμο. Μόντε Κάρλο, Παρίσι, Αμερική, Ακαπούλκο, Βενετία. Παντού. Με μια βαλιτσούλα στο χέρι ήμουν συνέχεια. Βλέπετε, δεν εμπιστευόταν άλλον να ελέγχει το φαγητό, ούτε να ακούει τι λέγεται στα ραντεβού του. Ο Αρίστος είχε λεφτά, χωρίς ευτυχία» λέει χαρακτηριστικά.
Η πιστή οικονόμος του Ωνάση αφήνει σαφείς αιχμές κατά της πρώην Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ για τον θάνατο του Αλέξανδρου Ωνάση στις 22 Ιανουαρίου του 1973. «Η Τζάκι επέμενε εκείνη τη μοιραία μέρα ο Αλέξανδρος να εκπαιδεύσει με το Piaggio τους Αμερικανούς πιλότους που ήρθαν από τις ΗΠΑ. Διαφορετικά, ο Αρίστος δεν θα τον άφηνε. Τον Αλέξανδρο τον σκότωσαν, τον φάγανε. Με αυτόν τον καημό θα πεθάνω», λέει χαρακτηριστικά.
Και περιγράφει τα όσα έγιναν λίγες ώρες πριν από τη μοιραία πτήση: «O Αλέξανδρος ήταν πολύ καλό παιδί. Εξαιρετικό. Χαμηλών τόνων, σε αντίθεση με τη Χριστίνα. Θυμάμαι, ήταν τόσο ερωτευμένος με τη Φιόνα… Σε εκείνη είχε βρει και την ερωμένη, και τη μάνα, και όλη τη στοργική αγάπη που του έλειπε. Ηταν έτοιμος να την παντρευτεί. Και τότε του έλεγε ο Αρίστος: ”Βρε, παιδί μου, τη Φιόνα θα πάρεις που έχει την ίδια ηλικία με τη μάνα σου; Αυτή θα παντρευτείς;”. Και εκείνος του απαντούσε: ”Αυτήν αγαπάω, αυτήν θα παντρευτώ”. Με παίρνει λοιπόν το προηγούμενο βράδυ του θανάτου του από το Μόντε Κάρλο ο Αλέξανδρος και μου λέει: ”Γεωργία, ειδοποίησε τον κουρέα τον Άγγελο να έρθει στις 5.00 το απόγευμα να με κουρέψει”. Και ο άνθρωπος ήρθε και τον κούρεψε. Το επόμενο πρωί, στις 6.00, μου φωνάζει από το δωμάτιό του: ”Γεωργία, φτιάξε τον δίσκο με το πρωινό”. Παραξενεύτηκα. Μονολογούσα: ”Παναγία μου, θα πάει για δουλειά τόσο πρωί;”. Δεν ήξερα ότι είχαν έρθει Αμερικανοί πιλότοι για να τους εκπαιδεύσει στο Piaggio για να πάνε στην Καραϊβική. Εκείνοι φιλοξενούνταν στο Hilton. Οταν ξύπνησε ο Αρίστος, του λέω: ”Ρε συ Αρίστο, 500 πιλότους έχεις, αυτό το παιδί βρήκες να τους εκπαιδεύσει, επειδή το είπε η Τζάκι;”. Θυμάμαι έλεγε τότε συνέχεια η Τζάκι: ”Ο Αλέξανδρος να εκπαιδεύσει τους πιλότους, επειδή ξέρει το αεροπλάνο”. Αποτέλεσμα; Το δεξί πηδάλιο να καρφωθεί στο κρανίο του. Θα ζούσε όλη η οικογένεια αν δεν πέθαινε τότε ο Αλέξανδρος».
Η κυρία Βέττα μιλά και για τον ανείπωτο πόνο του Αριστοτέλη Ωνάση, για την απώλεια που δεν μπορούσε να δεχθεί και για το ότι τρέναρε την ταφή του γιου του.
«Οταν ήρθε ο Αρίστος στο ΚΑΤ για να δει τον Αλέξανδρο, άρχισε να κλαίει. Βγαίνοντας από το δωμάτιο είπε στους γιατρούς: ”Βγάλτε τα σωληνάκια. Το παιδί μου είναι πεθαμένο”. Είχε θολώσει το μυαλό του. Η αλήθεια είναι ότι δεν πίστευε ότι είχε πεθάνει. Για εκείνον, στο μυαλό του, ζούσε. Για 20 ημέρες βρισκόμασταν στον Σκορπιό. Εκείνος κάθε βράδυ κατηφόριζε στο εκκλησάκι που τον είχε μέσα στο φέρετρο και του μίλαγε, σαν να ζούσε. Του έλεγε ακόμα και τα σχέδιά του για την επόμενη μέρα. Γι’ αυτό και δεν έδινε εντολή για να τον θάψουν. Είχε μεγάλο καημό που χάθηκε τόσο απρόοπτα. Ξεκίνησαν τα βλέφαρά του να σκεπάζουν τα μάτια του. Έπαθε βλεφαρόπτωση. Τότε λοιπόν αγρίεψε ο μητροπολίτης Λευκάδος και του λέει: ”Κύριε Ωνάση, ή τον θάβετε ή θα τον πάτε σε μαυσωλείο στη Γαλλία”. Και ο Αρίστος προκειμένου να μην τον χάσει από τον Σκορπιό, αποφάσισε να τον κηδέψει. Την ημέρα της κηδείας ήρθε και η μάνα του, η Τίνα, παρότι δεν μιλούσε με τον Αλέξανδρο λόγω του γάμου της με τον Νιάρχο. Παρούσα και η αρραβωνιαστικιά του, η Φιόνα Φον Τίσεν. Ο Αρίστος δεν παρέστη στην κηδεία. Ο παπάς για να πειστεί ότι το πτώμα του Αλέξανδρου είναι στο φέρετρο ζήτησε από τη μάνα του να το ανοίξει, αλλιώς δεν θα έψελνε τη νεκρώσιμη ακολουθία. Και ανοίγουν το φέρετρο και βλέπουμε έναν άλλον Αλέξανδρο. Τρεις μέρες τον ταρίχευαν στο ΚΑΤ, κατ’ εντολήν του Αρίστου. Ήθελε να τον κρατήσει για πάντα κοντά του», λέει χαρακτηριστικά η 90χρονη οικονόμος του Ωνάση.
Η ηλικιωμένη γυναίκα θυμάται σαν χθες και τον χωρισμό της Μαρίας Κάλλας από τον Ωνάση, αλλά και όσα βίωσε εκείνες τις μέρες κοντά τους. «Η Μαρία πρόσεχε και λάτρευε τον Αρίστο. Σκέψου ότι όλα τα σπίτια στον Σκορπιό τα είχε διακοσμήσει η Κάλλας. Θυμάμαι, όταν ήταν πιεσμένος από τις δουλειές προσπαθούσε να τον πείσει να πάνε μαζί στο Παρίσι, στη Βενετία για να ξεφύγει από το άγχος. Η Μαρία είχε αντιληφθεί ότι κάτι έτρεχε με την Τζάκι και είχαν φτάσει στα αυτιά της ότι θα την παντρευτεί στον Σκορπιό. Μάζεψε τα πράγματά της από το νησί και εν μια νυκτί εξαφανίστηκε».
«Για 17 μέρες ο Αρίστος έψαχνε σαν τρελός να τη βρει και εκείνη δεν εμφανιζόταν πουθενά. Είχαν χάσει τα ίχνη της. Στο σπίτι ήμασταν όλοι άνω κάτω. Εκείνος δεν κοιμόταν καθόλου. Είχε αφήσει τις δουλειές του, ήταν μέσα στα νεύρα, δεν έτρωγε μπουκιά. Τηλεφωνούσε σε όλο τον κόσμο για να τη βρει», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η κυρία Βέττα αποδίδει τον γάμο του Αριστοτέλη Ωνάση με την Τζάκι σε συμφέροντα και μόνο. «Τη Μαρία τη λάτρευε. Ο γάμος με την Τζάκι έγινε καθαρά λόγω συμφερόντων» εξηγεί και συνεχίζει: «Την ημέρα που παντρεύονταν στον Σκορπιό, μαζί της ήταν και τα παιδιά της, ο Τζον και η Καρολίνα. Εκεί και ο μικρός Αλέξανδρος. Ρωτάει λοιπόν ο Τζον τι συμβαίνει και η μάνα του είναι ντυμένη με το νυφικό. Και του απαντάει ο Αλέξανδρος με παράπονο: ”Σήμερα είναι μια μεγάλη γιορτή για την Ελλάδα”. Δεν ήθελε να αναφέρει καθόλου ότι ο πατέρας του παντρεύεται με την Τζάκι».
Η 90χρονη γυναίκα σημειώνει ακόμη ότι κάθε φορά που ερχόταν η Τζάκι στην Ελλάδα τη συνόδευαν κάτι ογκώδεις μελαψοί άνδρες. «Λέω τότε κάποια στιγμή: ”Για όνομα του Θεού. Τι τη φυλάτε; Εδώ είναι Ελλάδα”. Και μου απαντάει ο ένας: ”Δεν φυλάμε την κυρία Τζάκι, αλλά τα παιδιά του Κένεντι”».
Οσο για το γιατί αποφάσισε να μιλήσει τώρα, μετά από τόσα χρόνια; «Έχω μεγάλο καημό με όσα συνέβησαν στον Αρίστο και στην οικογένειά του. Έφαγε ψωμί από εκείνον πολύς κόσμος. Χιλιάδες άνθρωποι. Πρέπει να γνωρίζει ο λαός. Ο Αρίστος ήταν ο καλύτερος άνθρωπος. Δεν του ταίριαζε τέτοιο άδοξο τέλος», καταλήγει…