-Σε ένα παράλληλο σύμπαν έρχονται οι γκόμενες να μας πάρουν απ το σπίτι,μας κερνάνε ποτό,και λένε ότι μαλακία τους κατέβει για να τις πηδήξουμε.
-Θέλω μια ξανθιά καργιόλα,με μεγάλα στήθη,μπουτάρες,να με τρέχει”..Κατάλαβες πόσο απωθητικό ακούγεται το “Θέλω αλήτη,μελαχρινό,με μούσια”;
-Και αυτα τα πουλακια τι ωραια τραγουδανε πρωι πρωι.. Χωρις καφε χωρις τίποτα.. Δεν εχουν Facebook…………..μαλλον κατι πινουν, δε εξηγείται αλλιως..
-Ανεβαίνω να ζυγιστώ, βλέπω κιλά, κοιτάζω σιγά σιγά πίσω μου μήπως πατάει και κανάς άλλος αλλά δεν.
-Δεν πιάνω το wifi του σπιτιού στο δωμάτιό μου κι αναγκάζομαι να κλέβω απ´ του γείτονα.
-Αυτο που σου γεμιζει το σουβλακι ο σουβλατζης, στο κανει τουμπανο και μολις το σηκωνει να το τυλιξει πεφτουν τα μισα εξω, πρεπει να σταματησει
-Μου δίνουν να φάω τυροπιτάκι, βάζω χέρι από κάτω να μην πέφτουν τρίμματα,τρώω τυροπιτάκι,βλέπω αν με κοιτάζει κανείς,πετάω κάτω τα τρίμματα.
-Εκείνη τη στιγμή,όταν χάνεις μια κλήση για 2 δευτερόλεπτα, παίρνεις κατευθείαν πίσω και κανείς δεν το σηκώνει…Καλά τι κάνουν; παίρνουν τηλέφωνο, το κλείνουν,το ρίχνουν μακριά και το βάζουν στα πόδια;Δε μπορώ να καταλάβω…
–Που εισαι ρε Γιωργο? πως άλλαξες ετσι?
-Ε πέρασε και καιρος απο τοτε που τα ειπαμε, μεγαλώσαμε κιόλας, δεν ειμαι και ο Γιωργος….
-Θα πιάσει καμιά μέρα φωτιά το σπίτι θα με πετύχει φαγωμένο δεν θα μπορώ να κουνήσω τον κώλο μου και θα πάω σαν το σκυλί στ’αμπέλι.