Η Αμερικανίδα Μακένζι Σουλτς δημοσίευσε μια εικόνα στη σελίδα της στο Facebook ως απόδειξη για ένα γενναιόδωρο φιλοδώρημα που άφησαν σε ένα σερβιτόρο, αυτή και ο σύζυγός της Στίβεν.
Ο λόγος που έδωσαν αυτό το φιλοδώρημα είναι και ο λόγος που η φωτογραφία αυτή έγινε τόσο διάσημη. Διαβάστε την περιγραφή που πρόσθεσε κάτω από την εικόνα:
«Λοιπόν κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα. Το σέρβις του εστιατορίου εκείνη την ημέρα ήταν εντελώς χάλια. Τους πήρε 20 λεπτά για να μας φέρουν λίγο νερό, 40 λεπτά για το ορεκτικό και πάνω από μία ώρα για το κυρίως πιάτο. Οι άνθρωποι γύρω μας είχαν εκνευριστεί με την τραγική εξυπηρέτηση. Κάποιοι γελούσαν και κορόιδευαν. Όλοι όμως ορκίζονταν ότι δεν πρόκειται να ξαναπατήσουν το πόδι τους στο εστιατόριο μετά από αυτό.
Ήταν φοβερό. Αλλά ήταν αρκετά προφανές ότι δεν έφταιγε ο σερβιτόρος. Ο δύστυχος ήταν μόνος του και έτρεχε γύρω σαν τρελός για να τα προλάβει όλα. Ποτέ δεν φάνηκε να καθυστερεί σε κάποιο τραπέζι και ποτέ δεν έδειξε δυσαρέσκεια με όλα όσα άκουσε από τους δυσαρεστημένους πελάτες. Και δεν άκουσε λίγα.
Σε ένα σημείο υπολογίσαμε ότι είχε 12 τραπέζια να εξυπηρετήσει συν το μπαρ. Περισσότερα από όσα θα μπορούσε να σερβίρει ένας άνθρωπος.
Όπως καθόμουν και τον παρακολουθούσα να τρέχει μπρος πίσω και να ζητάει συνεχώς ευγενικά συγγνώμη για την αναμονή, είπα στον άντρα μου: Πω πω, αυτό το κάναμε και εμείς κάποτε. Σερβίραμε και εμείς τραπέζια παλιότερα. Ποτέ δεν την αγάπησα αυτή τη δουλειά, ούτε μου απέφερε αρκετά χρήματα. Ο βασικός λόγος ίσως που το έκανα ήταν τα φιλοδωρήματα.
Το πρότεινα στον άντρα μου και αυτός συμφώνησε αμέσως. Αυτό το παιδί, σε μια τόσο τραγική βραδιά, με τόσους δυσαρεστημένους πελάτες, δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει καθόλου φιλοδωρήματα. Έτσι αποφασίσαμε να του αφήσουμε εμείς όσα πιο πολλά χρήματα μπορούσαμε.
Φύγαμε πολύ γρήγορα από το εστιατόριο για να μην προλάβει να δει τι του είχαμε αφήσει.
Δεν ανεβάζω αυτή τη φωτογραφία στο Facebook για να μου πείτε καλά έκανα. Απλά το κάνω για να υπενθυμίσω σε όλους ότι πρέπει, πριν κρίνετε κάποιον να σκεφτείτε καλά όλη τη κατάσταση. Το πιο σημαντικό: Πάντα, πάντα, μα πάντα να θυμάστε από που ξεκινήσατε!»
kammenoi.eu