Αν κάποιος καταλύσει την Αθηναϊκή Δημοκρατία ή κατέχει κάποιο αξίωμα κατά το χρόνο που η Δημοκρατία έχει καταλυθεί, θα θεωρείται εχθρός των Αθηναίων και θα θανατώνεται χωρίς τιμωρία εκείνου που τον σκότωσε.
Η περιουσία του να δημεύεται και το ένα δέκατο να κατατίθεται στο Ταμείο της Θεάς Αθηνάς.
Ο εκτελεστής του ενόχου και όποιος τον συμβούλευσε να είναι αναμάρτητος και αμόλυντος. Όλοι δε οι Αθηναίοι κατά φυλές και Δήμους, να θυσιάσουν ζωντανά σφάγια και να ορκιστούν ότι θα θανατώσουν όποιον πράξει τέτοια έργα. Ο όρκος του να είναι ο εξής:
« Θα συντελέσω και με λόγια και με έργα και με την ψήφο και με το ίδιο μου το χέρι, αν το μπορώ, στη θανάτωση εκείνου που θα καταλύσει τη Δημοκρατία στην Αθήνα. Τα ίδια θα πράττω και για όποιον επιχειρήσει να γίνει τύραννος ή συνεργεί στην επιβολή τυραννίας. Κι αν κάποιος άλλος τον σκοτώσει, θα τον θεωρήσω αναμάρτητο μπροστά στους Θεούς και Δαίμονες γιατί σκότωσε εχθρό των Αθηναίων. Και αφού ξεπουλήσω ολόκληρη την περιουσία του σκοτωμένου, θα δώσω τα μισά σε αυτόν που τον σκότωσε, χωρίς να του στερήσω τίποτα.
Κι αν κανείς καθώς θα σκότωσε ή επιχειρούσε να σκοτώσει κάποιον απ’ αυτούς (τους τυράννους) χάσει τη ζωή του, θα εκδηλώσω την ευγνωμοσύνη μου και σε αυτόν και στα παιδιά του, όπως στον Αρμόδιο και Αριστογείτονας και τους απογόνου τους. Τους όρκους που έχουν δοθεί στην Αθήνα ή στο στρατόπεδο ή οπουδήποτε αλλού εναντίον του Δήμου των Αθηναίων τους καταργώ και ακυρώνω».
Για τα παραπάνω, όλοι οι Αθηναίοι να δώσουν το νόμιμο όρκο προ των Διονυσίων, θυσιάζοντας ζωντανά σφαγεία και να εύχονται όποιος τηρεί τον όρκο του να ιδεί πολλά και καλά ο επίορκος να καταστραφεί ο ίδιος και η οικογένειά του”.