ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ . Το παιδί που μάζευε ακρίδες και ο σκορπιός.

Ένα παιδί κυνηγούσε και μάζευε ακρίδες με μιά απόχη.
(Αυτό δέν ήταν απλώς ένα παιχνίδι: τις ακρίδες τις έψηναν και τις έτρωγαν κιόλας. Άλλη σημασία έχει η λέξη “ακρίδες” που ήταν τροφή του Ιωάννη Βαπτιστή στην έρημο: εκεί εννοεί προφανώς τις τρυφερές άκρες όλων των μή βλαβερών φυτών, διότι στους Εβραίους ήταν απαγορευμένο να τρώνε ζώα δίχως αίμα).
Καθώς μάζευε ακρίδες το παιδί, πήγε να πιάσει και έναν σκορπιό.
Ο σκορπιός τέντωσε το κεντρί του για να κεντρίσει το παιδί, αλλα είδε οτι το παιδί έχει αθώα καρδιά, και του είπε:
«Φύγε μακριά απο μένα, παιδί μου, μή με πιάσεις και χάσεις όλα εκείνα που μάζεψες!».
Όταν ο κίνδυνος σε προειδοποιεί, είσαι τυχερός: έχεις ευκαιρία να σωθείς, άν είσαι αρκετά προσεκτικός και αυτοσυγκρατείσαι.
Δέν είναι όλα τα πράγματα ακίνδυνα: μέσα στα ακίνδυνα υπάρχουν επικίνδυνα που μοιάζουν με εκείνα τα οποία άφοβα πιάνεις.
Άν όμως τα βλέπεις όλα ίδια και δέν ξεχωρίζεις την ακρίδα απο τον σκορπιό, τότε αλίμονό σου!