αρχίζει να ρωτάει διάφορα πράγματα. Σε κάποια στιγμή, ο
αρχηγός της αποστολής ρωτάει τον Αρειανό πώς κάνουν παιδιά. “Να”, του
λέει αυτός. Παίρνει, λοιπόν, την Αρειανή, ακουμπάνε
τα δάχτυλά τους σε κάτι οπές ενός μηχανήματος, μετά φτύνουν μέσα και σε
πέντε λεπτά, τσουπ, από την άλλη άκρη, βγαίνει ένα
μικρό Αρειανάκι. “Εσείς, πώς κάνετε παιδιά;”, ρωτάει μετά ο Αρειανός. Ο
αρχηγός, που έχει μια αστροναύτισσα μπουκιά και
συχώριο στην αποστολή, την… πείθει (άλλο που δεν ήθελε κι αυτή) να
τους… δείξουν. Γδύνονται, λοιπόν, και… βάζουν τα δυνατά
τους. Κάνουν ότι κάνουν, τελειώνουν και ντύνονται. Ο Αρειανός περιμένει
λίγη ώρα, κοιτάζοντας απορημένος. Μετά ρωτάει την
αστροναύτισσα: “Και τώρα; Το παιδί;”. “Ποιο παιδί;”, ρωτάει η
αστροναύτισσα. “Το παιδί, ρε παιδί μου. Πότε θα βγει το παιδί;”.
“Α, αυτό εννοείς. Μα, το παιδί αργεί. Σε εννιά μήνες περίπου”, του
απαντά αυτή. Και ο Αρειανός: “Σε εννιά μήνες; Καλά. Και τότε,
γιατί… χτυπιόταν έτσι αυτός ο μαλάκας;”!