Ο Wael Sherbiny, Αιγύπτιος με εκπαίδευση στο Βέλγιο, ανακοίνωσε την ανακάλυψη σε μια συνάντηση του Διεθνούς Συνεδρίου Αιγυπτιολόγων. Το χειρόγραφο είχε δωρίσει ένα ινστιτούτο στο Αιγυπτιακό Μουσείο, που είναι γνωστό και ως Μουσείο του Καΐρου.
Καλυμμένο με πολύχρωμα σχέδια και εικόνες, οι δύο πλευρές του έχουν συνολικό ύψος που ξεπερνά τα 5 μέτρα και, απεικονίζει θεϊκά όντα. Στο χειρόγραφο υπάρχουν γραμμένα ξόρκια που έχουν χρησιμοποιηθεί από ιερείς. Το πιθανότερο είναι να πρόκειται για ένα θρησκευτικό κείμενο.
Αυτό είναι ένα από τα επτά χειρόγραφα που σώζονται μέχρι σήμερα, και το μοναδικό με δέρμα. Τα υπόλοιπα έξι είναι σε πάπυρο. Αν και το δέρμα θεωρούνταν πιο διάσημο υλικό, δεν ήταν η ιδανική επιλογή για ένα θρησκευτικό κείμενο, αφού είναι λιγότερο ανθεκτικό και πολύ ευαίσθητο στις βλάβες από το ξηρό κλίμα της Αιγύπτου. Στην πραγματικότητα, ο Sherbiny έδωσε μεγάλο αγώνα να να σώσει τμήματα του χειρογράφου που ήταν σχεδόν κατεστραμμένα.
Μεταξύ των εικονογραφήσεων του χειρογράφου είναι τμήματα ενός πρώιμου αιγυπτιακού επιτύμβιου κειμένου ή «κείμενο φέρετρο» γνωστό και ως «Το βιβλίο των δύο τρόπων», το οποίο χρησίμευσε ως πνευματικός χάρτης του κάτω κόσμου, με 100 διαφορετικά ξόρκια που βοηθούσαν στο ταξίδι προς τη μετά θάνατον ζωή, στην προστασία από υπερφυσικά όντα και συνέβαλαν στη διασφάλιση της αιώνιας ζωής.
Το χειρόγραφο διαθέτει πολλά ακόμη σχέδια που δεν έχουν εμφανιστεί πουθενά αλλού στο παρελθόν σε οποιοδήποτε άλλο γνωστό χειρόγραφο. Τα σχέδια χρονολογούνται πολύ πριν από αυτά που βρέθηκαν στο αιγυπτιακό «Βιβλίο των Νεκρών», ίσως το πιο διάσημο αρχαίο ταφικό κείμενο που χρονολογείται από τις αρχές του Νέου Βασιλείου (γύρω στο 1500 π.Χ.).
Ο Sherbiny πιστεύει ότι αυτή η έκδοση «Του βιβλίου των δύο τρόπων» μπορεί να είναι προγενέστερο ή ακόμη περισσότερο μια πιο εκτεταμένη έκδοση του βιβλίου σε σχέση με άλλα παραδείγματα του κειμένου, όπως αυτά που βρίσκονται μέσα σε φέρετρα στην Hermopolis, γνωστή στους Αιγύπτιους και ως Khemeu ή «πόλη των θεών οκτώ».
Και ενώ πολλοί Αιγυπτιολόγοι θεωρούν ότι οι εικονογραφήσεις στην Hermopolis ήταν δημιουργία τοπικών ιερέων, ο Sherbiny πιστεύει ότι η ανακάλυψη του παλαιότερου, πιο λεπτομερούς χειρόγραφου δείχνει το αντίθετο. Όπως είπε στο Discovery News, «Φαίνεται ότι πολλά τμήματα της σύνθεσης μάλλον δεν ήταν δημιουργία των θεολόγων της Hermopolis, αλλά πιθανότατα είχαν επιλεγεί από πριν για να χρησιμοποιηθούν ως διακοσμητικά στα φέρετρα».
Το πρόσφατο χειρόγραφο είναι μερικές ίντσες μεγαλύτερο από ότι το προηγούμενο χειρόγραφο των 2.400 χρόνων που κατείχε το ρεκόρ και ήταν συμφωνία, γραμμένη σε πάπυρο, η οποία παρουσιάζει λεπτομερώς τις οικονομικές συναλλαγές μεταξύ των οικογενειών του μελλοντικού ζευγαριού.