Διάφοροι μύθοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο. Στην πραγματικότητα είναι φυσικές γεωμορφές που προήλθαν από τη διάβρωση του εδάφους σε διάστημα χιλιάδων χρόνων.
Έχουν το σχήμα χωμάτινης κολώνας από άμμους, κροκάλες, μάργες και αργίλους και πιθανή συγκολλητική ύλη από οξείδια του σιδήρου και διοξείδιο του πυριτίου, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Τη κορυφή των κολόνων αυτών καλύπτει ένας σχιστολιθικός βράχος που «έπαιξε» το ρόλο της ομπρέλας στην εξέλιξη του σχηματισμού. Ανέρχονται σε αριθμό περί τους είκοσι (20) και το ύψος τους ποικίλει από 3 μέχρι 6 μέτρα.
Βρίσκονται στο Μικρόβαλτο του Δήμου Καμβουνίων, 40 χλμ. νότια της Κοζάνης. Το όνομα της τοποθεσίας «Μπουχάρια» προέρχεται από το σχήμα τους, καθότι «μπουχάρι» στην τοπική διάλεκτο σημαίνει καμινάδα.
Ενδιαφέρον στην περιοχή παρουσιάζουν επίσης κωνικοί σχηματισμοί, τα «νοχτάρια», ίδιας προέλευσης και σύστασης με τα «Μπουχάρια», χωρίς όμως το σχιστολιθικό καπέλο, που επεκτείνονται σε μήκος δύο (2) χλμ. του ρέματος της Ποταμιάς, στα όρια του Δήμου Καμβουνίων με την κοινότητα Λιβαδερού.
Η πρώτη εικόνα για τον επισκέπτη είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά του και τον καθηλώνουν. Στο βάθος τα δύο ψηλότερα «Μπουχάρια» οι μεγάλοι «Άτλαντες», πιο πάνω οι «Καρυάτιδες», αριστερά τα «σαγόνια του καρχαρία», ο «φρουρός».
