ΕΤΙΚΕΤΕΣ: ΣΧΟΛΙΟ
Η ένταση μέσα στην οποία πορεύεται το μεταναστευτικό ζήτημα κάνει την ψυχραιμία να φαντάζει σχεδόν ύποπτη και υποβολιμαία. Γιατί όσοι πραγματικά εμπλέκονται (τοπικές κοινωνίες, οργανισμοί, πολιτικοί, κ.ο.κ.) είναι είτε τρομαγμένοι είτε θορυβημένοι. Πολύ. Μέσα σε αυτόν τον γενικευμένο αχό και τις φωνές κάθε μορφής και προέλευσης, μια έρευνα της διαΝΕΟσις, που χαρτογραφεί για πρώτη φορά τις απόψεις των ίδιων των μεταναστών/προσφύγων, καταρρίπτει ορισμένα εμμονικά στερεότυπα της ελληνικής κοινωνίας. Παράδειγμα: το 91% των νεότερων μεταναστών/προσφύγων δηλώνει ως κύρια αιτία της μετακίνησής του «την αποφυγή βίας» (το 75% έχει βιώσει αεροπορικές επιδρομές και το 53% έχει δει το σπίτι του να καταστρέφεται). Επίσης, το 77% των ερωτηθέντων αναφέρει πως δεν λαμβάνει ποτέ μέρος ή συμμετέχει σπάνια σε θρησκευτικές τελετές.
Το ερώτημα ανακύπτει αβίαστα: πόσο εμπιστευόμαστε μια έρευνα που ξεβολεύει; Φουντώνουν οι θεωρίες συνωμοσίας (που υποστηρίζονται και από, υποτίθεται, μορφωμένους πολίτες) ότι κύματα «οικονομικών μεταναστών» υπηρετούν κάποιο σχέδιο «αλλοίωσης» και «υποκατάστασης» του ελληνικού πληθυσμού. Παραφυάδα της ευρύτερης παράνοιας ενός «Σχεδίου Μεγάλης Υποκατάστασης», το οποίο, υποτίθεται, στοχεύει οργανωμένα στον εξισλαμισμό της Ευρώπης και της Δύσης. «Η πατρίς κινδυνεύει» είναι η φράση-κλειδί πίσω από την οποία στοιχίζονται διάφοροι καλοθελητές, άλλοι ιδιοτελείς και άλλοι, απλώς, σαλοί.
Ο αποπροσανατολιστικός, από τη σοβαρότητα του προβλήματος, θόρυβος είναι μια πρώτης τάξεως κρυψώνα για τα πραγματικώς σημαντικά και χρονίζοντα. Οπως: η άδικη μεταχείριση των νησιών που συμφωνήθηκε (κακώς) με την Ε.Ε. και εκτελείται από την (κάθε) ελληνική κυβέρνηση· οι απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης περίπου 40.000 ανθρώπων σε όλα τα νησιά υποδοχής (20.000 βρίσκονται μόνο στη Μόρια και στη γύρω περιοχή)· ο ρόλος πάνω από 450 μη πιστοποιημένων οργανώσεων που έχουν αναπτύξει, ανεξέλεγκτα, δραστηριότητα στο προσφυγικό από το 2016· μέσα από ποιους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς επιλέγονται οι ΜΚΟ που διαχειρίζονται ένα μεγάλο μέρος των πλουσιοπάροχων κονδυλίων για την προσφυγική κρίση;
Γι’ αυτό και τα στερεότυπα μαζί με τις θεωρίες συνωμοσίας κάνουν θραύση. Απαιτούν μηδενικό –και διανοητικό εκτός των άλλων– κόπο, έχουν έτοιμες απαντήσεις και καμία λύση. Μόνο που σε αυτόν τον πολτό τού «ό,τι να ’ναι» όλοι έχουν/έχουμε μερίδιο ευθύνης. Και όσοι μιλούν αβασάνιστα και όσοι σιωπούν αδιάφορα.
Έντυπηkathimerini.gr