συμμετοχής σε μια κοινότητα. Οι έρευνες έχουν αποδείξει πολλάκις ότι όταν τα ζώα μένουν μόνα τους, πεθαίνουν. Το ίδιο θεωρείται ότι συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Ωστόσο, υπάρχει μια έρευνα που αποδεικνύει ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, ειδικά όσον αφορά σε εξαιρετικά ευφυείς ανθρώπους.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Psychology, όσο πιο πολύ οι άνθρωποι κοινωνικοποιούνταν, τόσο πιο χαρούμενοι ήταν. Εντούτοις, αυτό δεν ίσχυε για τα εξαιρετικά ευφυή άτομα. Αντιθέτως, τα πολύ έξυπνα άτομα ήταν λιγότερο χαρούμενα, λιγότερο παραγωγικά και περισσότερο αγχώδη, όταν βρίσκονταν ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχουν κάποιοι λόγοι που εξηγούν τα ευρήματα: οι ευφυείς άνθρωποι μπορούν να διασκεδάσουν σε οποιοδήποτε περιβάλλον και δεν θα βαρεθούν, αν μείνουν μόνοι. Χρειάζονται χρόνο για να συγκεντρωθούν στους στόχους τους και λόγω αυτού δεν έχουν αρκετό χρόνο να ξοδέψουν στην κοινωνικοποίηση με άλλα άτομα. Επιπλέον, δεν χρειάζονται την έγκριση και συντροφιά των άλλων, για να νιώσουν ότι γίνονται αποδεκτοί και εκτιμώνται.
Πιο συγκεκριμένα, οι έξυπνοι άνθρωποι χρειάζονται χρόνο μόνοι τους για να συλλογιστούν και να αποσυμπιεστούν. Αναλύουν σιωπηλά τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω τους και προσπαθούν να μάθουν από αυτά. Συχνά κάθονται απομονωμένοι κάπου, γράφοντας ή γυρνώντας στο μυαλό τους διάφορες ιδέες και κάνοντας μελλοντικά σχέδια. Επιπροσθέτως, φαίνεται ότι οι εξαιρετικά ευφυείς άνθρωποι διαθέτουν μια ήρεμη και συγκρατημένη φύση. Προτιμούν να περάσουν ένα σαββατόβραδο διαβάζοντας κάποιο βιβλίο στο άνετο σπίτι τους, παρά να βγουν για ποτό με φίλους.
Εξάλλου, οι έξυπνοι άνθρωποι απολαμβάνουν την ίδια τους τη συντροφιά και τις περισσότερες φορές μάλιστα, την προτιμούν. Ορισμένες φορές, είναι καλύτερο να περάσουν ποιοτικό χρόνο σπίτι τους, παρά να χάσουν χρόνο σε ανώφελες κοινωνικές συναθροίσεις που δεν έχουν τόσο μεγάλη αξία στη ζωή τους.