Στο πίσω κάθισμα της Lancia, μαζί με την Claretta, γελούσε ανέμελα η ενιάχρονη αδερφή της, Myriam. Ο δρόμος προς τις ακτές ήταν ένα θαύμα της μοντέρνας μηχανικής, ένας αυτοκινητόδρομος κατασκευασμένος κατ’ εντολή του φασίστα δικτάτορα και πρωθυπουργού της χώρας, Μπενίτο Μουσολίνι.
Στα 49 του χρόνια, βρισκόταν στο απόγειο της εξουσίας του, με τους Ιταλούς να τον λατρεύουν και να τον αποκαλούν “Il Duce”, Ντούτσε, και τους ηγέτες ανά τον κόσμο να τον “αγκαλιάζουν”.
Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ τον αποκαλούσε “η ιδιοφυία της Ρώμης”, ενώ ακόμη και ο Μαχάτμα Γκάντι εξήρε την “παθιασμένη αγάπη του για το λαό του”.
Εκείνη την ίδια ημέρα, ο Ντούτσε επίσης έκανε μία βόλτα στη λιακάδα μέσα στην κατακόκκινη και πολυτελέστατη Alfa Romeo 8C του. Κοντά στην Ostia, το αυτοκίνητο του Μουσολίνι προσπέρασε απερίσκεπτα τη λιμουζίνα της Claretta, με τον ίδιο να πατά την κόρνα και τη νεαρή γυναίκα στο πίσω κάθισμα να χαμογελά και να τον χαιρετάει.
Για μια στιγμή ο Μουσολίνι την κοίταξε στα μάτια και αμέσως… τσιμπήθηκε. Ο Μουσολίνι σταμάτησε και έκανε νόημα στη Lancia να κάνει το ίδιο. Η Claretta τον αναγνώρισε κατευθείαν και βγήκε αμέσως από το αυτοκίνητο. “Θέλω να του υποβάλω τα σέβη μου”, ξεκαθάρισε. “Το περίμενα πολύ καιρό”.
Αυτή η σημαδιακή πρώτη γνωριμία και η μετέπειτα παθιασμένη, αλλά καταδικασμένη σχέση της Claretta με τον δικό της “Ben”, περιγράφεται σε μια καθηλωτική νέα βιογραφία της Petacci, που υπογράφει ο ιστορικός Richard Bosworth και αποσπάσματά της προδημοσιεύει η βρετανική Daily Mail.
Η Claretta ήταν συνεπαρμένη με τον Μουσολίνι για χρόνια. Από το 1926 ακόμη, όταν έγινε μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, από μια Ιρλανδή αριστοκράτισσα, την Violet Gibson, η οποία τον πυροβόλησε με ένα revolver, με τη σφαίρα να χτυπά τη μύτη του.
Η 14χρονη τότε μαθήτρια, Claretta, είχε μείνει εμβρόντητη από την είδηση και του έστειλε ένα γράμμα: “Ω, Ντούτσε, γιατί δεν ήμουν μαζί σου; Δεν θα μπορούσα να στραγγαλίζω αυτή τη δολοφονική γυναίκα”;
Του είπε ότι ονειρευόταν να βάλει το κεφάλι της στο στήθος του για να μπορεί να ακούει τους χτύπους της υπέροχης καρδιάς του. “Ντούτσε, η ζωή μου είναι για σένα”. Τώρα, οι εφηβικές της φαντασιώσεις έμελλαν να γίνουν πραγματικότητα.
Η Claretta δεν ήταν φυσικά η πρώτη γυναίκα που είχε ξετρελαθεί με τον Μουσολίνι, αφού πολλές τον θεωρούσαν ακαταμάχητο. Το 1926, η σύζυγος του Τσώρτσιλ, Κλέμεντιλ, του έγραψε λέγοντας πως “ο Ντούτσε ήταν ο πλέον εντυπωσιακός: Πολύ αξιοπρεπής, με ένα γοητευτικό χαμόγελο και τα πιο όμορφα καστανά, διαπεραστικά μάτια, τα οποία μπορείς να δεις αλλά όχι να τα κοιτάξεις. Σε γεμίζει με κάτι σαν απολαυστικό δέος”.
Παρόλα αυτά, η συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες ήταν φρικτή. Γεννημένος το 1883, στη βόρεια Ιταλία, ο Μουσολίνι ήταν ο γιος ενός σιδερά. Στην εφηβεία του, ήταν τακτικός επισκέπτης στο πορνείο της πόλης και καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του δήλωνε πως για να διεγερθεί, έπρεπε να φανταστεί πως η κάθε γυναίκα στο κρεβάτι του ήταν πόρνη.
Αντιλαμβανόταν κάθε είδους έρωτα ως ισάξιο του βιασμού, ενώ η σεξουαλικές του επιθυμίες ήταν ακόρεστες. Χρειαζόταν τουλάχιστον τέσσερις γυναίκες την ημέρα και κάποιες φορές είχε περισσότερες από δώδεκα (!) τακτικές ερωμένες στην… αναμονή.
Αφότου ανέβηκε στην εξουσία το 1922, το επιτελείο του είχε εντολές να ξεχωρίζει τα γράμματα που του έστελναν γυναίκες -οι περισσότερες παντρεμένες- και να επιλέγει τις καταλληλότερες υποψήφιες για να σεξ με τον Ντούτσε. Τέτοιες προτάσεις κατέφθαναν καθημερινά μέσω ταχυδρομείου…
Οι λίγες γυναίκες που επιλέγονταν, καλούνταν στο γραφείο του Μουσολίνι για μία σύντομη και μονόπλευρη “συνάντηση”. Το σεξ με τον Ντούτσε σπανίως διαρκούσε περισσότερα από πέντε λεπτά και δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον στην ικανοποίηση της εκάστοτε συντρόφου του.
Προτιμούσε γυναίκες της κατώτερης τάξης. Για την ακρίβεια, οι ισχυρές γυναίκες τον τρόμαζαν. Όταν η κόρη του Ιταλού βασιλιά, πριγκίπισσα Maria Jose, επιχείρησε να τον αποπλανήσει σε μια υπαίθρια πισίνα στη Ρώμη, ρίχνοντας το φόρεμά της για να αποκαλύψει “το εσώρουχό της και δυο κομμάτια ύφασμα στο στήθος της”, εκείνος παραδέχτηκε ότι “απέτυχε να ανταποκριθεί στην περίσταση”.
Οι γυναίκες που του αντιστέκονταν ήταν εκείνες που ερέθιζαν τις πιο επιθετικές του επιθυμίες. Σε ένα γράμμα του, περιέγραφε το πώς βίασε μια νεαρή παρθένα: “Την άρπαξα στις σκάλες, την πέταξα σε μια γωνία πίσω από την πόρτα και την έκανα δική μου. Σηκώθηκε δακρυσμένη και εξευτελισμένη και με τα δάκρυά της με προσέβαλε. Δεν μου κράτησε μούτρα για πολύ -για τρεις μήνες αγαπούσαμε ο ένας τον άλλον, όχι με το μυαλό, αλλά με τη σάρκα”.
Η Claretta Petacci, που καταγόταν από μια πολύ καλή οικογένεια της Ρώμης, ήταν μια πολύ διαφορετική περίπτωση. Μια νεαρή γυναίκα που τον λάτρευε, αλλά δεν ήταν άμεσα διαθέσιμη για σεξ, ήταν μια διαφορετική εμπειρία.
Ο Μουσολίνι, που ήταν παντρεμένος με τη μητέρα των πέντε παιδιών του, την Rachele Guidi, προσκάλεσε την Claretta να τον επισκεφθεί στην επίσημη κατοικία του, το Palazzo Venezia, από την πίσω πόρτα.
Η συζήτησή τους είχε ως επίκεντρο τα αθλητικά και την ποίηση, με την Claretta να του λέει πως θα ήθελε να γίνει κατάσκοπος ή ηθοποιός.
Τότε άρχισε να της τηλεφωνεί μέχρι και δώδεκα φορές την ημέρα και κάλεσε την μητέρα της, Giuseppina,στο γραφείο του και απαίτησε: “Είναι η κόρη σου αγνή; Να την επιτηρείς… Όποιος έχει το προνόμιο να βρίσκεται κοντά στο Μουσολίνι, δεν γίνεται να έχει συντρόφους”.
Τελικά πήρε την άδεια της μητέρας της για να είναι ο εραστής της. “Ναι, η ιδέα να είναι κοντά σε έναν άντρα σαν εσένα, είναι πολύ παρήγορη για μένα”, του απάντησε.
Η Giuseppina ήταν συνένοχη στην σχέση αυτή, καλώντας τον Μουσολίνι να περνά τις νύχτες του στην μοντέρνα έπαυλη της οικογένειας στη Ρώμη, με τα 32 δωμάτια και συγκεκριμένα στο ροζ διακοσμημένο δωμάτιο της κόρης της. Ακόμη και το τηλέφωνο ήταν ροζ για να ταιριάζει με τα αγαπημένα της μεταξωτά εσώρουχα.
Όσο όμως η Claretta ήταν, στα μάτια της Ρωμαϊκής κοινωνίας τουλάχιστον, μια ανύπαντρη παρθένα, η “φιλία” της με έναν παντρεμένο άντρα δεν μπορούσε να γίνει γνωστή, λόγω του πιθανού σκανδάλου. Έτσι, κυρίως για να ικανοποιηθεί ο Μουσολίνι, η Claretta παντρεύτηκε τον αρραβωνιαστικό της, υπολοχαγό Federici, το 1934.
Μετά από το μήνα του μέλιτος στη Βενετία, επέστρεψε στη Ρώμη και στην αγκαλιά του εραστή της. Έκαναν σεξ με κτηνώδη αγωνία και μία φορά, βύθισε τα δόντια του στον ώμο της, αφήνοντας βαθιά σημάδια, ενώ μια άλλη δάγκωσε το αυτί της τόσο δυνατά που της έκοψε ένα μικρό κομμάτι.
“Χάνω τον έλεγχο”, της είπε. “Θέλω να σε χτυπήσω, να σε πονέσω, να είμαι άγριος μαζί σου. Γιατί η αγάπη μου εκφράζεται με τόση βία, με μια ανάγκη για διάλυση; Είμαι ένα άγριο ζώο”.
Η Claretta απάντησε με κολακεία: “Μεγάλη μου αγάπη, ήσουν τόσο όμορφος απόψε. Ήσουν άγριος σαν λιοντάρι, βίαιος και δεσποτικός”, του έγραψε.
Το 1939, ο Μουσολίνι έστειλε τον σύζυγο της Claretta στο Τόκυο σε μια αποστολή της ιταλικής αεροπορίας. Πλέον είχε την ερωμένη του μόνο για εκείνον, όμως βασανιζόταν από την σκέψη κι άλλων αντρών στο πλευρό της.
Όταν υποψιάστηκε πως είχε έρθει πολύ κοντά με έναν οικογενειακό φίλο, έγινε έξαλλος και την απείλησε πως θα της κόψει το λαιμό -”θα σε σφάξω σαν βόδι”- ή θα την στείλει σε άσυλο.
Ο Ντούτσε, φυσικά, θεωρούσε εαυτόν ελεύθερο να έχει κι άλλες ερωμένες, μεταξύ των οποίων μια Γαλλίδα δημοσιογράφο, με την Claretta να απολαμβάνει να ακούει τις λεπτομέρειες από τις ερωτικές του συνευρέσεις με άλλες γυναίκες.
Η Γαλλίδα δημοσιογράφος, ωστόσο, δημοσίευσε μια περιγραφή της συνεύρεσής της με τον Μουσολίνι σε μια γαλλική εφημερίδα, υποστηρίζοντας πως ο Μουσολίνι βιαζόταν τόσο πολύ που της έσκισε τα εσώρουχα, και η σεξουαλική πράξη τελείωσε τόσο σύντομα, που δεν κατάλαβε καν ότι έγινε. Το δημοσίευμα προκάλεσε τόσο θόρυβο που τελικά εκείνη απολύθηκε…
Ενώ η Ευρώπη κινούνταν πια σε ρυθμούς πολέμου, οι προτεραιότητες του Μουσολίνι είχαν αλλάξει. Όντας πια ο πλέον μισητός άνθρωπος της Ιταλίας, προσπάθησε μαζί με την Claretta και με την βοήθεια του Χίτλερ να διαφύγει στην Ελβετία. Κοντά στη λίμνη Κόμο, Ιταλοί αντάρτες σταμάτησαν ένα φορτηγό στο οποίο επέβαινε μεταμφιεσμένος ο Μουσολίνι, έχοντας μαζί του μια βαλίτσα γεμάτη μετρητά.
Στο επόμενο φορτηγό βρήκαν την τρομοκρατημένη Claretta. Το ζευγάρι οδηγήθηκε στο χωριό Mezzegra, όπου στις 27 Απριλίου του 1945, δύο ημέρες πριν αυτοκτονήσει ο Χίτλερ, τους επιβλήθηκε η θανατική ποινή.
Όταν ο επικεφαλής των ανταρτών ύψωνε το τουφέκι του, η μέχρι την τελευταία στιγμή αφοσιωμένη Claretta αγκάλιασε τον Μουσολίνι και φώναξε: “Όχι, δεν πρέπει να πεθάνει”!
Η πρώτη σφαίρα την σκότωσε ακαριαία. Η δεύτερη τραυμάτισε τον Μουσολίνι, ο οποίος έσκισε το πουκάμισό του και ικέτεψε τους απαγωγείς του να ολοκληρώσουν τη δουλειά. Τον πυροβόλησαν στο στήθος και τα πτώματά τους μεταφέρθηκαν στο Μιλάνο. Εκεί τα ξυλοκόπησαν και τα κρέμασαν από τους αστραγάλους…
Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ – ΜΠΕ
https://youtu.be/2gTHSKsujfo
