Η χώρα βρίσκεται ενώπιον μίας απόλυτης και μη αναστρέψιμης οικονομικής καταστροφής με ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα που μετά από πέντε μήνες διαπραγμάτευσης «στέγνωσε» τα ταμεία του Δημοσίου, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και αποδέχτηκε ένα τρίτο μνημόνιο, που απλά βάζει την ταφόπλακα. Η ύφεση που προκλήθηκε είναι τρομακτική και οδηγεί σε νέα δραματική μείωση του ΑΕΠ της χώρας, κάτι που συνεπάγεται «αντίο» στην ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση.
Αλλά για ποια έξοδο από την κρίση μιλάμε όταν έχουν επιβληθεί τα capital controls στις τράπεζες και ακόμη και ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Μάρδας δεν γνωρίζει πότε θα αρθούν. Αυτοί οι περιορισμοί που γνώριζε η κυβέρνηση Τσίπρα ότι θα επιβληθούν χωρίς να κάνει τίποτα για να προστατεύσει την ελληνική οικονομία είναι και ο βασικός λόγος της βαθιάς ύφεσης στην οποία οδηγούμαστε.
Η οικονομία δεν μπορεί να κινηθεί, ο τουρισμός έχει υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά, όπως και οι ελληνικές επιχειρήσεις, η ανεργία σκαρφαλώνει σε δυσθεώρητα ύψη και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ψηφίζει νέα μέτρα. Υφεσιακά μέτρα, εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας και διάλυσης των όποιων υγειών επιχειρήσεων υπήρχαν.
Υπολογίζεται, και αυτό είναι το καλό σενάριο, πώς η ύφεση φέτος θα είναι της τάξεως του 4%, ενώ στα σενάρια τρόμου αγγίζει το 10%, ισοπεδώνοντας μικρομεσαίες επιχειρήσεις, απογειώνοντας την ανεργία πάνω από το 30% και προκαλώντας ένα κύμα δευτερογενών επιπτώσεων το μέγεθος του οποίου είναι αδύνατο να προβλεφθεί.
Και αυτή η μείωση αφορά συνολικά το 2015 και όχι το δεύτερο εξάμηνο του έτους, όπου εκτιμάται πώς η ύφεση θα είναι διπλάσια, δηλαδή 8-20%. Σε μία τέτοια περίπτωση, δεν πρόκειται όχι να εφαρμοστούν τα μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση, αλλά δεν θα μείνει τίποτα όρθιο με το Grexit να θεωρείται δεδομένο.
Η αναγωγή των προβλέψεων συρρίκνωσης του ΑΕΠ σε δισεκατομμύρια ευρώ οδηγεί σε εκτιμήσεις απωλειών από 7 έως και 18 δισ. ευρώ το 2015, δηλαδή από 1 έως 3 δισ. ευρώ τον μήνα στο β’ εξάμηνο του έτους. Κι αυτό όπως είπαμε με ύφεση 4% έως 10%. Στο δεύτερο εξάμηνο του έτους η μείωση του ΑΕΠ θα «τρέχει» από 2,5 έως 6 δισ. ευρώ το μήνα και μπορεί να φτάσει έως και τα 36 δισ. ευρώ.
Μιλάμε για τον απόλυτο εφιάλτη, αφού ήδη το ΑΕΠ στην πενταετία των μνημονίων έχει συρρικνωθεί κατά 25% και έχει μειωθεί στα 180 δισ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή με 4% ύφεση, η αύξηση του δημόσιου χρέους (χρέος 150% του ΑΕΠ εκτιμούσε το ΔΝΤ για το 2020 πριν από τη μεγάλη κατρακύλα της οικονομίας) και η επιδείνωση των δημοσιονομικών μεγεθών (ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ φέτος δεν αποκλείεται με την αποδοχή της τρόικας να μετουσιωθεί σε πρωτογενές έλλειμμα) απειλούν να μας φέρουν σε πολλαπλάσια χειρότερη θέση από τα πέντε χρόνια του μνημονίου.
Το ΔΝΤ εκτιμά πώς αν δοθεί τελικώς το δάνειο των 82,5 δισ. ευρώ στην Ελλάδα τότε το χρέος θα ανέλθει στο 200% από το 178% που είναι σήμερα. Και την ίδια στιγμή ένα βουνό μέτρων θα έχει πέσει στις πλάτες των φορολογουμένων.
Τι σημαίνει αυτό; Τραγικές επιπτώσεις δευτερογενείς στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Η ύφεση κατά περίπου 7,1% που σημειώθηκε το 2011 είχε σαν αποτέλεσμα η ανεργία να κάνει άλμα και από το 14,2% (τέταρτο τρίμηνο 2010) να βρεθεί στο 20,7% του εργατικού δυναμικού. Οι άνεργοι από 712.065 αυξήθηκαν σε 1.025.877.
Το πρώτο τρίμηνο του έτους φέτος η ανεργία να ήταν ήδη στο 27,8% (1.272.541 οι άνεργοι). Με την ύφεση που προβλέπεται η ανεργία θα ξεπεράσει το 30% και οι μισθοί που θα δίδονται σε όσους δουλεύουν θα είναι της… πείνας.
Μετά απ’ όλα αυτά εκτιμά κανείς πώς μπορεί να υλοποιηθεί συμφωνία που θέλει να πετύχει η κυβέρνηση και πολύ περισσότερο τα προαπαιτούμενα μέτρα που πρόσφατα ψήφισε; Προφανώς και όχι. Αυτός είναι και ο λόγος που η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι πλέον αναπόφευκτη.
Use Facebook to Comment on this Post
