Από τα πρώτα χρόνια επικράτησης του χριστιανισμού υπήρξε μία εχθρότητα των Χριστιανών κατά του ελληνικού πολιτισμού και κατά των Ελλήνων.

Δεν είναι μυστικό το ότι οι πρώτοι χριστιανοί κατέστρεφαν τους ελληνικούς ναούς χτίζοντας στην θέση τους εκκλησίες, απαγόρευσαν την λειτουργία των φιλοσοφικών σχολών και κυνήγησαν όλους όσους ήταν ειδωλολάτρες ή επέμεναν στην ελληνική εκπαίδευση.
Αν και τα εχθρικά κείμενα στοχεύουν γενικά τους ειδωλολάτρες, επιτίθενται κυρίως στους Έλληνες που τότε επικρατούσαν στην φιλοσοφική και επιστημονική ζωή του «γνωστού κόσμου».
Ορίστε ορισμένα εχθρικά για τους Έλληνες κείμενα της σημερινής Ορθόδοξης εκκλησίας.
Α] Ακάθιστος ύμνος
Χαῖρε, φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα,
χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα.
Χαῖρε, ὅτὶ ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταί,
χαῖρε, ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί.
Χαῖρε, τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα,
Β] Στην «Παρακλητική» υπάρχουν ένα τροπάριο και ένας μακαρισμός.
Τροπάριο: Ναούς ειδώλων καθείλετε αθλούντες, και εαυτούς της Τριάδος θείους ναούς εδομήσασθε, αθλοφόροι κυρίου αγγέλων συνόμιλοι.
Μακαρισμός: Οι καλάμω του Σταυρού, εκ του βυθού της αγνωσίας τους λαούς αναγαγόντες Απόστολοι, την των Ελλήνων πλάνην απεμειώσατε από της γης, απλανείς σωτήρες γενόμενοι των πιστών, αληθώς όθεν μακαρίζεσθε.
Γ] Στο Τριώδιον υπάρχουν επτά αφορισμοί κατά των Ελλήνων και του Ελληνικού πολιτισμού και διαβάζονται την πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής, η Κυριακή της Ορθοδοξίας:
1] Καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσι εις θείαν παντελή περιπίπτειν, και την ελληνικήν μυθολογίαν και την των κτισμάτων λατρείαν, τη καθαρά και αμώμω των χριστιανών πίστει προστριβομένοις, μη ομολογούσι δε κατά τας αγίας θεοπνεύστους θεολογίας, και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα, άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυπόστατου θεότητος ανάθεμα τρις.
2] Τοις τα ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη δια παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίαις επομένοις, και ως αληθέσι πιστεύουσι και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσαις εγκειμένοις, ώστε έτερους ποτέ μεν λάθρα, ποτέ δε φανερώς ενάγειν αυταίς και διδάσκειν ανενδοιάστως ανάθεμα τρίς.
3] Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ’ εαυτών και την καθ’ ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τάς πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις και ως αυθυπόστατο την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον τον Δημιουργού, τον από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα, και ως ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς ανάθεμα τρίς.
4] Τοις δεχομένοις, και παραδίδουσι τα μάταια και ελληνικά ρήματα, ότι τε προύπαρξις εστί των ψυχών, και ουκ εκ του μη όντος τα πάντα εγένετο, και παρήχθησαν, ότι τέλος εστί της κολάσεως η αποκατάστασις αύθις της κτίσεως, και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και διά των τοιούτων λόγων την βασιλείαν των ουρανών λυομένην πάντως, και παράγουσαν εισάγουσιν, ην αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ό Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε, και παρέδοτο και διά πάσης της Παλαιάς και Νέας Γραφής ημείς παρελάβομεν ότι και η κόλασις ατελεύτητος και ή βασιλεία αΐδιος, διά δε των τοιούτων λόγων εαυτούς τε απολλύουσι, και ετέροις αιωνίας καταδίκης προξένοις γινομένοις ανάθεμα τρίς.
5] Τοις ευσεβείς μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα τρίς.
6] Tοις την μωράν των έξωθεν φιλοσόφων [προφανώς Ελλήνων] λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε μετεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, η και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύτας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις και δια τούτο ανάστασιν, και κρίσιν, και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν ανάθεμα τρίς.
7] Τοις λέγουσιν ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά αγίων και καθολικών συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων πατέρων αναθέματι καθυποβληθέντας, ως αλλότριοι της καθολικής εκκλησίας δια την εν λόγοις αυτών κίβδηλον και ρυπαράν περιουσίαν κρείττονες εισί κατά πολύ, και ενταύθα και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε κατά πάθος ανθρώπινον ή αγνόημα πλημμελησάντων ανάθεμα τρίς.
Από τότε «έχει τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι». Είτε αρέσει σε μερικούς είτε όχι η Εκκλησία, τα μοναστήρια, οι παπάδες και οι καλόγεροι ήταν αυτοί που διέσωσαν την καταπληκτική γλώσσα μας έστω και αν στην αρχή ήταν απόλυτα εχθρικοί σε κάθε τι ελληνικό, αφού ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ χρησιμοποιούσαν την «ελληνική κοινή» των ευαγγελίων, δηλαδή την απλή καθαρεύουσα των εφημερίδων μέχρι και την δεκαετία του 1970 περίπου.
Και είτε επίσης αρέσει σε κάποιους είτε όχι ο Ελληνισμός και ο Χριστιανισμός τελικά ομογενοποιήθηκαν δημιουργώντας τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.
Φυσικά εμείς, τιμώντας τις αρχαίες ελληνικές συνήθειες, τρωγόμαστε μεταξύ μας για το αν πρέπει να υπάρχει εκκλησία, αν πρέπει να συνδέεται με το κράτος, αν πρέπει να παίρνουμε τα βουνά και να λατρεύουμε αρχαίους θεούς κάνοντας ανόητες μασκαράτες.
Το θέμα είναι τεράστιο, αλλά έκανα αυτήν την ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ εισαγωγή για έναν συγκεκριμένο λόγο: Οι ξένοι [όντας ξένοι στην ελληνική εριστική ψυχολογία] βιώνουν πολύ διαφορετικά το θέμα της Ορθοδοξίας και της ταύτισής της με την Ελλάδα. Δείτε στο βίντεο τι λέει για την Ελλάδα και τον Χριστιανισμό ένας Ινδιάνος από την Κολομβία που πρόσφατα βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος. Δεν ενδιαφέρεται για αφορισμούς και για διαμάχες. Αυτός βιώνει απλά μία πνευματική κατάσταση, η οποία αργά αλλά σταθερά αρχίζει να χάνεται στην Ελλάδα. Και μαζί με αυτήν την κατάσταση να είσαστε σίγουροι ότι θα χαθούμε και εμείς και η Ελλάδα.
Το βίντεο είναι από το EL.GR
Labels Άρθρα, Μυστήρια Loading… Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση
Article Source – ksipnistere.com