Στη Λάρισα βρέθηκε για να συναντήσει οικογένεια, γνωστούς και φίλους, αλλά και να ζήσει στιγμές χαλάρωσης κάτω από τον ήλιο και κοντά στη θάλασσα, ο ψηλότερος Έλληνας ο Γιάννης Παπαδημητρίου, με ύψος 2,22 και ο τέταρτος ψηλότερος άνδρας στην Ευρώπη.
Ο Γιάννης τον Μάιο του 2016 βρέθηκε στο Παρίσι και στην συνάντηση των πιο ψηλών ανδρών, όπου ήταν ο τέταρτος στη σειρά. Νωρίτερα τον Νοέμβριο του 2015 είχε κερδίσει σε ένα διαγωνισμό του γερμανικού ραδιοφώνου “Radio Gong” ως ο πιο ψηλός άνδρας που ζει στο Μόναχο. Στο διαγωνισμό τον πήγε ο αδερφός του και κέρδισαν με μια εμφάνιση 10.000 ευρώ!
Όπως μας είπε όταν τον βλέπει ο κόσμος του ζητά να φωτογραφηθεί μαζί του. Στην αρχή ένιωθε περίεργα, αλλά τώρα νιώθει την αγάπη και τον ενθουσιασμό του κόσμου και φωτογραφίζεται ευχαρίστως μαζί τους.
Ο Γιάννης κατάγεται από τον Σαραντάπορο της Ελασσόνας, αλλά γεννήθηκε και ζει στο Μόναχο της Γερμανίας. Όπως μας διηγήθηκε την ιστορία του μαζί με την μητέρα του την κ. Βάγια, η οποία είναι πάντα δίπλα του και τον στηρίζει, “μεγάλωνε κανονικά σαν όλα τα παιδιά, απλά ήταν ένα ψηλό παιδί”, μας είπε η ίδια.
Υπάρχουν προβλήματα στην καθημερινότητά του, όπως το ότι δεν μπορεί να βρει ρούχα, παπούτσια, λογικό, αφού φοράει 55 νούμερο, και τα κάνει ειδική παραγγελία. Όπως επίσης ότι δεν χωράει στο κρεβάτι (και αυτό είναι ειδική παραγγελία), στο ασανσέρ, ακόμη και στο αυτοκίνητο.
Αλλά όπως λέει και ο ίδιος τώρα είναι καλά και αυτά είναι το λιγότερο.
Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή….
Ένα κεφάλι πιο ψηλός από τον δάσκαλο
Ο Γιάννης μέχρι την τετάρτη δημοτικού ήταν ένα φυσιολογικό παιδί σαν όλα της ηλικίας του. Όταν έφθασε στην έκτη δημοτικού άρχισε να ξεχωρίζει αφού ήταν ένα πολύ ψηλό παιδί, το οποίο είχε περίπου 1,80 ύψος και περνούσε ένα κεφάλι τον δάσκαλό. Μέχρι και το γυμνάσιο δεν τους φάνηκε τίποτα παράξενο, ούτε στον Γιάννη, αλλά ούτε και στην οικογένειά του. Μετά ήταν που άρχισε να εκτινάσσεται στα ύψη!
Πήγαινε στο σχολείο, έπαιζε μπάσκετ στην σχολική ομάδα και είχε και τους φίλους του, οι οποίοι όπως μας λέει, δεν τον αντιμετώπιζαν διαφορετικά και ας ήταν ο πιο ψηλός απ όλους και με διαφορά. Τον ήξεραν από μικρό και τον αγαπούσαν.
Το όνειρο του… ΝΒΑ! Η συνάντηση με Αλβέρτη-Ρεντζιά-Παπανικολάου
Όταν ο Γιάννης έφτασε σε ηλικία 18-19 ετών αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα για να βγάλει δίπλωμα αυτοκινήτου. Όταν τον είδαν ο αδερφός του και ο ξάδερφός του, πέρα από την έκπληξη που σχηματίστηκε στο πρόσωπό τους, τον παρότρυναν να παίξει μπάσκετ, “με αυτό το ύψος θα είσαι ιδανικός”, όπως του είχαν πει. Δίκιο είχαν, με 2,26 ήταν για να παίξει κάποια στιγμή στο ΝΒΑ! Έτσι τον πήγαν για ξεκίνημα σε κάποιες τοπικές ομάδες της Λάρισας και εν τέλει ο Γιάννης καταλήγει στην Αθήνα σε μία Ακαδημία Μπάσκετ να συζητεί με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, τον Ρεντζιά και τον Παπανικολάου για ένα συμβόλαιο. Για να γίνει όμως το συμβόλαιο ο Γιάννης έπρεπε να κάνει κάποιες εξετάσεις, όπως συνηθίζεται.
Αρχικά τον είδε ο καρδιολόγος, ο οποίος τον βρήκε υγιή. Το μόνο που παραξένεψε τον καρδιολόγο ήταν ότι ο Γιάννης σε αυτή την ηλικία δεν είχε έντονη τριχοφυΐα σαν άντρας της ηλικίας του. Έτσι τον παρέπεμψε στον Ενδοκρινολόγο, ο οποίος μετά από σειρά εξετάσεων ανακάλυψε πως στην αρτηρία που υπάρχει πίσω από το μάτι (περίπου) είναι αυτή η αρτηρία που μας δείχνει πόσο μεγαλώνουμε και ψηλώνουμε, στον Γιάννη έδειξε πως ακόμη μεγαλώνει και ψηλώνει και σύμφωνα με τον γιατρό ο Γιάννης θα μπορούσε να φτάσει σε ύψος και τα 2,56, αν δεν υπήρχε ένας όγκος ο οποίος έπρεπε να αφαιρεθεί.
Τέσσερις φορές… ”νεκρός”!
Μετά από πολύ ψάξιμο και πολλές εξετάσεις, ο Γιάννης έκανε την επέμβαση στην Γερμανία, η οποία όμως από ένα λάθος των γιατρών έριξε τον Γιάννη σε κώμα 2 μηνών. Χρειάστηκε να κάνει και δεύτερο χειρουργείο. Η οικογένειά του πέρασε δύσκολες ώρες μέσα στο γερμανικό νοσοκομείο. Σε τέσσερα διαφορετικά χαρτιά είδαν τον γιο τους να τον έχουν γράψει ως… νεκρό! Όμως ο Γιάννης τα κατάφερε και ξύπνησε. Φυσικά μετά από μία τέτοια περιπέτεια, πέρασε δύσκολες καταστάσεις και πολύ οδυνηρές. Όπως μας είπε ήταν τυχερός διότι είχε την μητέρα του, αλλά και τους φίλους του να τον στηρίζουν και να τον συντροφεύουν.
Ο Γιάννης πλέον είναι καλύτερα, μετά από ένα μεγάλο διάστημα με πατερίτσες μπορεί και περπατάει πλέον έστω και με δυσκολία, αλλά το παράπονό του είναι ότι δεν μπορεί πλέον να παίξει μπάσκετ ούτε να οδηγήσει αυτοκίνητο.
Συνεχίζει να ζει στο Μόναχο, όπου μαζί με τα αδέρφια του έχουν ένα εστιατόριο, κάτι που του αρέσει πολύ να κάνει.
Επίσης τις ελεύθερες ώρες του τις γεμίζει με το να φτιάχνει χαλασμένα κινητά, κάτι που έκανε από μικρός και όπως λέει θα συνεχίσει να κάνει γιατί του αρέσει η τεχνολογία.
Εμείς αφήσαμε τον Γιάννη να συνεχίσει τις διακοπές του στη Λάρισα και του ευχόμαστε κάθε ευτυχία.