Πολύ δε περισσότερο είναι ο χώρος όπου οι ίδιοι επέλεξαν για να «φύγουν» από τον κόσμο. Μία ήσυχη γωνιά στη μέση του θεσσαλικού κάμπου όπου αποφάσισαν να «μονάσουν», δηλαδή στην κυριολεξία να απομονωθούν από τον υπόλοιπο κόσμο.
Κανένας λοιπόν δεν έχει το δικαίωμα να στερεί από άλλους ανθρώπους αυτήν την ελευθερία, την ελευθερία της επιλογής του τρόπου ζωής τους και την διατάραξη των συνθηκών που την εξασφαλίζουν.
Οι Ποταμίσιοι, όμως, «ακτιβιστές», που αφενός διαμαρτύρονται μονίμως για την «ελευθερία», την «ισότητα» και τις «ίσες ευκαιρίες» και τα «δικαιώματα» όλων των πολιτών, φαίνεται πώς θεωρούν ότι οι Μοναχοί δεν είναι καν άνθρωποι, αλλά κάποια κατώτερα όντα – κατά βάθος μάλιστα τους θεωρούν και χαμηλής νοητικότητας, αλλά βέβαια αυτό ποτέ μην περιμένετε να το ομολογήσει κανείς τους δημοσίως – οι οποίοι επομένως δεν έχουν ούτε δικαιώματα, ούτε ανάγκη από ελευθερία και σεβασμό.
Έτσι ενώ μόλις πρόσφατα και μετά από μακροχρόνιους αγώνες, το ΚΑΣ επιτέλους εξέδωσε απόφαση που προστατεύει την ιδιαιτερότητα του μοναστικού χώρου των Μετεώρων, απαγορεύοντας τη διοργάνωση προγραμματισμένης διεθνούς συνάντησης αναρρίχησης, κάποια στελέχη του «Ποταμιού», αποφάσισαν να τους «φτύσουν» όλους – το ΚΑΣ και τους Μοναχούς εξίσου – στα μούτρα.
Το πρωί τα στελέχη του Ποταμιού, Στέφανος Ψημένος και Ζαχαρούλα Γιαβρούτα-Λούδα, οι οποίοι είχαν θέσει υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή στις πρόσφατες εκλογές αναρριχήθηκαν στους Ιερούς Βράχους. Δέθηκαν με σκοινιά και κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή ενώ θα δώσουν και συνέντευξη τύπου.
Το site, μάλιστα, του Ποταμιού, διαφημίζει και διατυμπανίζει ανερυθρίαστα την συγκεκριμένη δραστηριότητα, αναρτώντας το κείμενο που ακολουθεί για την σημερινή τους πρωτοβουλία.
Όπως θα δείτε, κατά τον τρόπο σκέψης των στελεχών του «Ποταμιού» οι έννοιες «ζω και εκτελώ τις βασικές μου βιοτικές δραστηριότητες», όπως και «επιλέγω ελεύθερα τον τρόπο ζωής μου», τσαλαπατώντας βάναυσα αφού εξισώνονται με τις έννοιες του «κάνω το κέφι μου και το χαβαλέ μου με την αναρρίχηση»-ενώ κάλλιστα μπορώ να πάω και αλλού – και «μετατρέπω έναν χώρο ιερό και λατρείας σε προϊόν εμπορίου και εκμετάλλευσης».
Ορίστε η ανακοίνωση του «Ποταμιού»:
«Η αναρρίχηση και τα μοναστήρια μπορούν να συνυπάρχουν στα Μετέωρα
«Τα Μετέωρα αποτελούν τόπου μοναστικής ζωής εδώ και 600 χρόνια. Οι πρώτοι μοναχοί που ήρθαν και έφτιαξαν εδώ τα ασκηταριά τους, και εν συνεχεία τα μοναστήρια τους, πάνω στις κορυφές αυτών των εντυπωσιακών κάθετων βράχων, ήταν και λίγο… αναρριχητές, αφού έπρεπε να χρησιμοποιούν σχοινιά για να ανεβοκατεβαίνουν στις σκήτες τους.
Τα τελευταία 50 χρόνια έρχονται εδώ στα Μετέωρα και κανονικοί αναρριχητές από κάθε γωνιά του πλανήτη για να απολαύσουν αναρρίχηση σε ένα μοναδικό και σπάνιας ομορφιάς κροκαλοπαγή βράχο, μέσα σε ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι φυσιολάτρες, μένουν τουλάχιστον μια εβδομάδα ο καθένας στα τοπικά καταλύματα, τρώνε στα τοπικά εστιατόρια, και ψωνίζουν από τα τοπικά καταστήματα.
Το σπορ που ασκούν, η αναρρίχηση, δεν έχει μηχανικά μέσα που να παράγουν θόρυβο ή καυσαέρια, δεν ενοχλεί με κανέναν τρόπο τους άλλους επισκέπτες του χώρου, και δεν αφήνει ίχνη στο περιβάλλον. Όλα αυτά τα χρόνια, οι αναρριχητές και οι μοναχοί/μοναχές συνυπάρχουν αρμονικά.
Πρόσφατα, η Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης, θέλησε να διοργανώσει στα Μετέωρα το Διεθνές Φεστιβάλ Αναρρίχησης, το περίφημο Petzl Rocktrip Festival. Για το λόγο αυτό, ζήτησε τη σχετική άδεια από το Κ.Α.Σ. (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο).
Προς δυσάρεστη έκπληξη όλων, και προς μεγάλη απογοήτευση της τοπικής κοινωνίας (σ.σ. δηλαδή όλοι οι άλλοι έχουν άποψη και γνώμη εκτός από τους ίδιους τους Μοναχούς!), το Κ.Α.Σ. απέρριψε το αίτημα και ουσιαστικά απαγόρευσε την διεξαγωγή του Φεστιβάλ στα Μετέωρα, με το επιχείρημα ότι δεν συνάδει με την ιερότητα του χώρου(!)
(Σ.σ. ουδέν άλλο σχόλιο πέραν του ότι το παραπάνω θαυμαστικό από μόνο του δείχνει σε πόση υπόληψη έχουν οι Ποταμίσιοι τους ιερούς χώρους και την σημασία τους…).
Περισσότερα από 1000 άτομα (αθλητές, θεατές και δημοσιογράφοι) από όλον τον κόσμο, επί μια εβδομάδα (29 Σεπτεμβρίου έως 4 Οκτωβρίου) θα ήταν μαζεμένοι στα Μετέωρα.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Αναρρίχησης, με τη διεθνή δημοσιότητα που το συνοδεύει, θα καθιέρωνε τα Μετέωρα ως παγκόσμιο αναρριχητικό προορισμό, όπως συνέβη και με την Κάλυμνο από το 2006, όταν διεξήχθη εκεί αυτό το Φεστιβάλ.
Μακροπρόθεσμα, αυτό σημαίνει επέκταση της τουριστικής περιόδου, νέες θέσεις εργασίας, οικονομική ανάπτυξη.
Το Ποτάμι υποστηρίζει τη διεξαγωγή του Διεθνούς Φεστιβάλ Αναρρίχησης στα Μετέωρα και καλεί το Κ.Α.Σ., το υπουργείο Τουρισμού, το υπουργείο Πολιτισμού, τη μοναστική κοινότητα και τις αρμόδιες αρχές να επανεξετάσουν τη στάση τους απέναντι σε αυτό το σημαντικό αθλητικό γεγονός και γενικότερα στην ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών τουρισμού».
Τρία πράγματα ορκίζονται οι Μοναχοί να τηρήσουν στη ζωή τους: την αγνότητα, την ακτημοσύνη και την ταπείνωση (αποφυγή της εξουσίας και της φιλαρχίας). Το κατά πόσο τα πετυχαίνει αυτά τα τρία ο καθένας από αυτούς είναι δικό του προσωπικό θέμα.
Δεν ζητούν όμως πολλά από την υπόλοιπη κοινωνία. Απλά να τους αφήσουν ήσυχους να προσπαθήσουν, τουλάχιστον, να πετύχουν τους τρεις αυτούς βασικούς στόχους της ζωής τους.
Και επιτέλους!
Όπως όλοι αυτοί οι κύριοι (ποταμίσιοι αλλά και λοιποί) “κόπτωνται” για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων και ξέρουν “απ’ έξω και ανακατωτά” το Κοράνι και τις “ιδιαίτερες συνήθειες” των μουσουλμάνων – που σφάζουν έγκυες εκδιδόμενες γυναίκες επειδή και μόνο στέκονται σε χώρο κοντά στο τζαμί τους – και μας κηρύττουν καθημερινά πλέον ότι πρέπει να μάθουν οι Έλληνες να τις σέβονται, ας μάθουν και οι ίδιοι πολιτικοί ταγοί να δείχνουν πρωτίστως σεβασμό στην θρησκεία και την πίστη της ίδιας της χώρας τους και της πλειοψηφίας (ναι, ακόμα, σε πείσμα τους) του Ελληνικού λαού.
