Αν και η τεχνολογία κινείται προς ελαφρύτερα, εύκαμπτα και αναδιπλούμενα ηλεκτρονικά, τα υπάρχοντα κυκλώματα δεν είναι ανεπτυγμένα προς αυτή την κατεύθυνση. Μέχρι τώρα, τα αυτοθεραπευόμενα υλικά βασίζονταν στην εφαρμογή εξωτερικών ερεθισμάτων, όπως φως ή θερμότητα, για να ενεργοποιηθεί η διαδικασία επιδιόρθωσης. Το «σουπερτζέλ» του UT Austin έχει υψηλή αγωγιμότητα και ισχυρές μηχανικές και ηλεκτρικές ιδιότητες αυτοθεραπείας.
«Μέσα στην τελευταία δεκαετία, το concept των αυτοθεραπευόμενων υλικών έχει καταστεί δημοφιλές από ανθρώπους που εργάζονται σε διαφορετικούς τομείς, αλλά είναι η πρώτη φορά που γίνεται χωρίς εξωτερικό ερέθισμα» αναφέρει ο βοηθός καθηγητής μηχανικής/ μηχανολογίας Γκουΐχουα Γιου, που ανέπτυξε το τζελ. «Δεν υπάρχει ανάγκη για θερμότητα ή φως για την επιδιόρθωση της ρωγμής ή του σπασίματος σε ένα κύκλωμα ή μπαταρία, που συχνά απαιτείται από αυτοθεραπευόμενα υλικά που έχουν αναπτυχθεί στο παρελθόν».
Ο Γιου και η ομάδα του δημιούργησαν το εν λόγω τζελ συνδυάζοντας δύο άλλα: Ένα «αυτοσυναρμολογούμενο» τζελ – συνδέτη, που παρέχει, δυνατότητες αυτοεπιδιόρθωσης, και ένα υδροτζέλ – πολυμερές που είναι αγωγός. Paper σχετικά με τη σύνθεση του υδροτζέλ δημοσιεύτηκε στο τεύχος Νοεμβρίου του Nano Letters. Σύμφωνα με τον Γιου, το τζελ δεν θα αντικαταστήσει τους κλασικούς μεταλλικούς αγωγούς ηλεκτρισμού, αλλά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως «άρθρωση», ενώνοντας τμήματα ενός κυκλώματος