“Μετά την νίκη του «Εθνικού Μετώπου» στις εκλογές πολλοί άνθρωποι, κυρίως ξένοι, έχουν πανικοβληθεί και αναρωτιούνται, «Τι θα συμβεί τώρα; Τι σημαίνουν αυτά τα αποτελέσματα για μένα;» Εγώ θα σας μιλήσω ευθέως.
Αν ήμουν Γάλλος θα ψήφιζα Εθνικό Μέτωπο, χωρίς δισταγμό! Κάποιος θα μπορούσε να το καταλάβει να υποστηρίζει ένας Γάλλος το Εθνικό Μέτωπο, αλλά ίσως όχι ένας Αλγερινός σαν κι εμένα. Θα σας πω τους λόγους μου και ίσως μερικοί Γάλλοι ξένης προέλευσης, και κάποιοι μετανάστες στη Γαλλία, θα μπορούσαν να προβληματιστούν. Θα σας πω γιατί υποστηρίζω απολύτως το Εθνικό Μέτωπο, χωρίς κανένα δισταγμό. Θα σας πω το γιατί: Όταν η Ρεπουμπλικανική Δεξιά ήταν στην εξουσία στη Γαλλία, η Λιβύη δέχθηκε επίθεση από τρομοκρατικά σκυλιά που κατέφθασαν από παντού. Υπήρχαν οι κλασικοί μισθοφόροι που ήρθαν από άλλες χώρες και έσφαξαν ανθρώπους, καταστρέφοντας δημόσια κτίρια, δρόμους, γέφυρες, κ.λπ., και με τη βοήθεια της γαλλικής αεροπορίας κατάφεραν να σκοτώσουν τον επίσημο νόμιμο πρόεδρο της χώρας και εγκατέστησαν μια χούντα τρομοκρατών οι οποίοι κυβερνούν τη χώρα σήμερα. Αυτά έκανε η Δεξιά.
Και μετά τι έγινε; Ο Σαρκοζί πήγε ακόμα εκεί, γιορτάζοντας τη νίκη αυτών των ανθρώπων. Τότε το ίδιο σενάριο επαναλήφθηκε στη Συρία. Αλλά, καθώς δεν κατάφεραν να καταστρέψουν την εξουσία, επιτίθενται στους ανθρώπους. Σύριοι σφαγιάζονται από τρομοκράτες 80 εθνικοτήτων. Εν τω μεταξύ, το καθεστώς στη Γαλλία, το οποία είναι της Αριστεράς σήμερα, υποστηρίζει πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά τους τρομοκράτες που βρίσκονται εκεί.
Βιασμοί, λεηλασίες, σταυρώσεις, κάψιμο, καταστροφές: δείτε μερικές φωτογραφίες της Συρίας – υπάρχουν ζώνες σε αυτή τη χώρα που είναι μια από τις παλαιότερες χώρες στον κόσμο που μοιάζουν με σεληνιακό τοπίο. Πέρυσι, αν θυμάστε, υπήρχαν ακόμη και παιδιά που δηλητηριάστηκαν με αέρια από τους τρομοκράτες. Και αυτό έγινε σαφές σε όλους από την αρχή ότι έγινε από τους τρομοκράτες. Και το αριστερό κατεστημένο της Γαλλίας, ακόμη και η Δεξιά, επίσης, χρησιμοποίησαν αμέσως αυτές τις εικόνες για να προωθήσουν τις δικές τους ατζέντες, δείχνοντας με αυτή την χειραγώγηση ότι κάποιοι ρίχνουν αέρια σε «αράπηδες». Είμαι «αράπης», έχω το δικαίωμα να το πω αυτό.
Αυτό δεν έχει καμία απολύτως αξία. Γι’ αυτό θα σας θέσω ένα πολύ απλό ερώτημα: Αν μια μέρα αποφασίσουν να περάσουν από τη Συρία και να πάνε σε μια άλλη χώρα που δεν έχει αγγιχτεί από μια «Άνοιξη» ακόμη, για παράδειγμα: Αλγερία … Αν αποφασίσουν να στείλουν Τσετσένους, ή διανοητικά άρρωστου από την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Νότια Αφρική κ.ά., αν όλες οι χώρες που έχουν ψυχικά ασθενείς, στείλουν για σφαγή ανθρώπους στο Αλγέρι, το Οράν, το Constantin … τι νομίζετε ότι θα έλεγαν οι καθεστωτικοί Γάλλοι, Αριστεροί ή Δεξιοί; Θα έλεγαν αυτά τα τέρατα «μαχητές της ελευθερίας», και θα τους έστελναν όπλα, θα τους χρηματοδοτούσαν, ενώ θα αποκεφάλιζαν τις οικογένειές σας, τις μητέρες σας, τις αδελφές σας, τους πατέρες σας στην Αλγερία. Αυτό είναι εμφανές. Αν δεν το έχετε καταλάβει αυτό, πάρτε κάποιο μαγνήσιο. Το μόνο κόμμα που αντιτάχθηκε σε όλα αυτά ήταν το Εθνικό Μέτωπο. Και πιστεύω ότι είναι ειλικρινείς σ’ αυτό.
Γιατί; Επειδή είναι ένα Κόμμα Εθνικιστικό που σέβεται το δικό του έθνος και σέβεται επίσης τα άλλα έθνη. Δεν είναι ένα παρεμβατικό κόμμα, ούτε ένα κόμμα που έχει ένα υπερβολικό ενδιαφέρον για την εξωτερική πολιτική, επειδή είναι ένα κόμμα που επικεντρώνεται στο δικό του έθνος, στο τι συμβαίνει στη Γαλλική Δημοκρατία. Έτσι έχει μεγάλη σημασία για εμάς ότι η Γαλλία έχει ένα κόμμα σαν το Εθνικό Μέτωπο. Για μας είναι ένα ζήτημα υπαρξιακό. Αν δεν το καταλαβαίνετε αυτό …δεν υπάρχει ελπίδα. Αυτό ήταν το πρώτο σημείο.
Το δεύτερο σημείο: για όλα αυτά που λένε περί Ρατσισμού… Υπήρχε ένα αλγερινό περιοδικό που έδινε εντολές στους Γάλλους με προέλευση από χώρες του Μαγκρέμπ, για το πώς να ψηφίσουν, αλλά πραγματικά, θα έπρεπε να το βουλώσουν, γιατί εμείς οι Αλγερινοί, εάν μια Γαλλική Εφημερίδα μας έδινε εντολές για το πώς πρέπει να ψηφίσουμε στις πρόσφατες εκλογές μας, θα φωνάζαμε:
Παρεμβατισμός! Ιμπεριαλισμός! Αποικιοκρατία! κλπ. Έτσι, αν δεν θέλουμε οι άνθρωποι να παρεμβαίνουν στις δικές μας υποθέσεις, δεν πρέπει να παρεμβαίνουμε στις δικές τους. Αυτή η αλγερινή εφημερίδα έλεγε “ψηφίστε κατά του Ρατσισμού”. Αν θέλω να ψηφίσω κατά του Ρατσισμού, ψηφίζω Εθνικό Μέτωπο! Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Αν πάρω τα κόμματα τα λεγόμενα «δημοκρατικά», όπως το PS (Αριστερά), ή το UMP (Δεξιά), μια πηγή έμπνευσης είναι ο Jules Ferry, που ήταν Γάλλος Πρωθυπουργός, Υπουργός Παιδείας και περισσότερο, ένας άντρας πολύ σημαντικός για την ρεπουμπλικανική Δεξιά και την Αριστερά.
Απλά δείτε πόσο πολλά Γυμνάσια σήμερα φέρουν το όνομά του, το όνομα του Jules Ferry.Είπε πολύ ανοιχτά ότι οι ανώτερες φυλές έχουν καθήκον να εκπολιτίσουν τις κατώτερες φυλές. Αυτό είναι για μας. Γι’ αυτό και επισήμως είμαι μια κατώτερη φυλή. Γι’ αυτό, στην αλγερινή ευαισθησία μας, όταν σκεφτόμαστε αυτές τις ιστορίες της αποικιοκρατίας, πάντα μας λένε ότι η Αποικιοκρατία είναι το απόλυτο κακό. Και σήμερα μας ζητούν να ψηφίσουν κόμματα που είναι εγγενώς αποικιοκρατικά. Ρατσιστικά. Ιδού! (Voila).
Και αυτό είναι μια τεράστια αντίφαση στο λόγο. Κάτι άλλο: η Ισλαμοφοβία. Ώστε φοβούνται το Ισλάμ. Το FN εκπροσωπεί ανθρώπους που φοβούνται το Ισλάμ. Πρώτον, οι άνθρωποι δεν φοβούνται το Ισλάμ. Οι άνθρωποι είναι φοβισμένοι από τους μουσουλμάνους. Και γιατί; Για τους ίδιους λόγους που εμείς φοβόμαστε και φεύγουμε από τις χώρες μας. Γιατί εγκαταλείψαμε τη χώρα μας νομίζετε; Την αφήσαμε λόγω των προβλημάτων τα οποία γνωρίζετε πολύ καλά, τα οποία υπάρχουν σήμερα επειδή οι μουσουλμάνοι πάνε παντού και σήμερα αυτά τα προβλήματα δεν είναι μόνο στις χώρες μας, αλλά απλώνονται σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τι σημαίνει για εσάς σήμερα μια «μουσουλμανική περιοχή»; Πηγαίνετε στη Γαλλία, το Βέλγιο, τον Καναδά, οπουδήποτε, πηγαίνετε σε μια μουσουλμανική συνοικία εκεί. Τι σημαίνει «μουσουλμανική συνοικία» για σας;
Σημαίνει ότι υπάρχει βία, ότι η ασφάλεια σας δεν είναι εξασφαλισμένη, ότι υπάρχει φτώχεια, ότι υπάρχει διακίνηση ναρκωτικών, ότι υπάρχουν όλα τα κοινωνικά προβλήματα.
Αυτό είναι που αηδιάζουν οι άνθρωποι. Δεν είναι μια φοβία, είναι μια αηδία. Εννοώ, αν εσείς άνθρωποι δεν πρέπει να είστε φοβικοί τότε ας μην τους φυλακίζουν σε ψυχιατρικά κέντρα επανεκπαίδευσης, όπως στην ΕΣΣΔ. Πρέπει να αλλάξουμε, να παρουσιάσουμε μια αξιοπρεπή εικόνα. Όταν παρουσιαστούμε αξιοσέβαστοι, οι άνθρωποι θα μας σέβονται.
Δεν θα υπάρχει πλέον φοβία. Αυτή τη στιγμή έχουμε παρουσιάσει μια εικόνα που είναι απεχθής ακόμη και στους εαυτούς μας, και οι άνθρωποι το έχουν δει αυτό. Δεν μπορούμε να τους κατακρίνουμε που έχουν τα ίδια συναισθήματα που έχουμε κι εμείς. Επαναλαμβάνω: αν θέλουμε να μας σέβονται, πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που πονάει εμάς, πονάει επίσης τους άλλους πάρα πολύ, και το αντίστροφο. Δεν μπορούμε να ζητάμε από τους ανθρώπους να δέχονται πράγματα που δεν θα δεχόμασταν εμείς στη χώρα μας.
Ένα απλό παράδειγμα: Φανταστείτε στην Αλγερία να μοιράζαμε διαβατήρια για τους Κινέζους που δεν έχουν την ίδια θρησκεία που έχουμε εμείς, οι οποίοι έχουν μια διαφορετική κουλτούρα και κάποιος να μοίραζε διαβατήρια σε αυτούς και να μας ανάγκαζε να τους αναγνωρίσουν πλήρως, σαν Αλγερινούς. Θα το δεχόσασταν αυτό; Ας το παραδεχτούμε, μάλλον όχι. Και ακόμα περισσότερο, οι Κινέζοι πράγματι δουλεύουν. Οι γέφυρές μας, οι δρόμοι μας, τα κτίριά μας, όλα αυτά έχουν κατασκευαστεί από τους Κινέζους. Αλλά ας συνεχίσουμε.
Ας φανταστούμε τους Αφρικανούς που φθάνουν στην Αλγερία σήμερα. Το κράτος μας είναι υποχρεωμένο να τους βρει κατάλυμα και φανταστείτε να παίρνουν οικήματα πριν από τους γηγενείς Αλγερινούς, κατά προτεραιότητα εις βάρος των φτωχών Αλγερινών. Και φανταστείτε σε αυτές τις περιοχές οι Αλγερινοί να μην ήταν δεκτοί και να πρέπει να περπατούν με χαμηλωμένο το κεφάλι, ή καλύτερα να μην κυκλοφορούν καθόλου, επειδή θα τους ρίχνονται πέτρες. Πώς θα το βλέπατε αυτό στην Αλγερία; Καταλαβαίνετε τι λέω;
Αν δεν θα το δεχόσασταν κάτι τέτοιο, δεν μπορείτε να ζητήσετε να το κάνουν αυτό άλλοι άνθρωποι στη χώρα τους. Είναι απλό, είναι απλά δικαιοσύνη. Νομίζω ότι πρέπει κανείς να παλέψει για τη δικαιοσύνη, γιατί αν κάποιος αγωνίζεται για την αδικία μια μέρα θα του γίνει μπούμερανγκ.Το μπούμερανγκ που μπορούμε να περιμένουμε είναι ότι μια μέρα θα υπάρξουν 80 εθνικότητες τρομοκρατών που θα μας σφάξουν, και τα κόμματα στη Γαλλία θα τους χρηματοδοτήσουν και θα τους βοηθήσουν πολιτικά. Αυτό είναι το μπούμερανγκ που μπορούμε να περιμένουμε αν συμπεριφερόμαστε σαν ηλίθιοι, όπως κάνουμε. Ελπίζω ότι αυτό θα βοηθήσει κάποιους από εσάς να καταλάβετε. Τα λέμε”.