Δείτε πώς αναπολεί ο Νάσος Παπαργυρόπουλος τα παιδικά του χρόνια στο χωριό
Η ανάρτηση στο Instagram που δίχασε τους followers
Ο Νάσος Παπαργυρόπουλος από την περίοδο που βρισκόταν μέσα στον δεύτερο κύκλο του Survivor είχε ξετυλίξει τις πτυχές του εαυτού του, αποκαλύπτοντας ότι πρόκειται για ένα χαμηλών τόνων παιδί, με ηθικές αξίες. Δεν ήταν άλλωστε, λίγες οι φορές που εξέφραζε στις απομονωμένες από τον πολιτισμό παραλίες του Άγιου Δομίνικου, τις φιλοσοφικές του ανησυχίες.
Και δεν ήταν λίγες οι φορές, που οι τηλεθεατές έμεναν να τον παρακολουθούν από τους δέκτες τους, χωρίς – η αλήθεια – να καταλαβαίνουν τι έλεγε. Αλλά αυτό λίγη σημασία είχε, αφού ο σεμνός Νάσος, το «καλύτερο παιδί» του Survivor όπως τον χαρακτήρισαν, κέρδισε τη συμπάθεια του κόσμου και δη του γυναικείου κοινού.
Μετά το τέλος του παιχνιδιού, ο Παπαργυρόπουλος δεν έδειξε να «ξεσηκώθηκε» από τη συμμετοχή του στο ριάλιτι του ΣΚΑΪ και την απήχηση που είχε ο ίδιος στον κόσμο. Αντίθετα, συνέχισε την καθημερινότητά του, την οποία αρκετές φορές μάς δείχνει μέσα από φωτογραφίες στα social media. Και όλες συνοδεύονται και από ένα μακροσκελές φιλοσοφικό σχόλιο του.
Το ίδιο συνέβη και με την τελευταία του ανάρτηση.
Ο Νάσος βρέθηκε σε έναν φίλο του, σε χωριό του Παρνασσού (απ’ όπου κατάγεται και ο ίδιος) και θυμήθηκε τα παιδικά του χρόνια, τότε που τα καλοκαίρια τα περνούσε στο χωριό. Κι έχοντας στους ώμους του ένα αρνάκι, φορώντας τζιν φόρμα/στολή με τη μία τιράντα ριγμένη, ο πρώην παίκτης του Survivor κάνει ένα ταξίδι στο παρελθόν και στα παιδικά του καλοκαίρια.
Η επίμαχη φωτογραφία δίχασε τους followers του, καθώς άλλοι τη βρήκαν υπέροχη και άλλοι διόλου αυθόρμητη.
Το κείμενο, που συνόδευσε τη φωτογραφία: «Εχθές πέρασα απ’ τον φίλο μου τον Βασίλη, όχι πολύ μακρυά απ’ την ιδιαίτερη πατρίδα μου τον Παρνασσό. Βοηθώντας τον λίγο στις δουλειές του, καθώς μιλούσαμε, άρχισα σιγά σιγά να θυμάμαι ολοκάθαρα στιγμές από τα παιδικά μου χρόνια, απ’ τα καλοκαίρια που περνούσα στο χωριό …Τι να αλλάζει με το πέρας του χρόνου άραγε που σε κάνει να «χάνεις» την ευτυχία που είχες ως παιδί; Ως παιδί που έπαιζες,που έτρεχες έξω στους δρόμους,στις αλάνες,στον αγρό χωρίς τα κάλπικα και τα λάθος πρότυπα της όποιας οθόνης, που αφιλτράριστα εισέρχονται στα ενδότερα του παιδικού (και όχι μόνο) νου.Και ω τι τραβά ο άνθρωπος προσπαθώντας απεγνωσμένα να νιώσει ευτυχισμένος, σε πόσα μέρη ταξιδεύει και πόσους συντρόφους αλλάζει, πόσες φλυαρίες να πει και ν´ ακούσει, πόσα ξενύχτια ή και ποτά και ποιος ξέρει τι άλλο για να αποτινάξει την μοναξιά του, πόσα υλικά αγαθά για να ξεχνιέται για λίγο, πόσα υποσυνείδητα τεχνάσματα για να μη χρειαστεί να σκέφτεται ώστε εν τέλη να έρχεται πάντα στην ίδια θέση και ίσως και χειρότερη και πάλι να ξεκινά με την ίδια μέθοδο περιμένοντας όμως… ένα διαφορετικό αποτέλεσμα…»
Use Facebook to Comment on this Post