Δεκαπέντε χρόνια δίχως τον Αλφόνσο Φορντ
Σαν σήμερα πριν από δεκαπέντε χρόνια, ο Αλφόνσο Φορντ άφησε την τελευταία του πνοή, νικημένος από τη λευχαιμία. Το "one more year boss" που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει, το καλοκαίρι του 2004.
Δεκαπέντε χρόνια πέρασαν κιόλας από την ημέρα που έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Αλφόνσο. Σε ηλικία 31 ετών, το πιο χαμογελαστό παιδί του ελληνικού πρωταθλήματος έκανε το ταξίδι για τη γειτονιά των αγγέλων, νικημένος από τη λευχαιμία. Ένας εκ των κορυφαίων ξένων που αγωνίστηκαν ποτέ στην Ελλάδα, ένας σπουδαίος άνθρωπος.
Ο Παπάγου (1996-'97) ήταν η ομάδα που στον σύστησε στο ελληνικό κοινό, για να ακολουθήσουν ο Σπόρτιγκ (1998-'99), το Περιστέρι (1999-'01) και ο Ολυμπιακός (2001-'02). Ο ΕΣΑΚΕ παρουσίασε ένα μέρος όσων έκανε στα ελληνικά παρκέ στους 148 αγώνες που έδωσε το "παρών". Συγκεκριμένα, ο Αλφόνσο Φορντ κατάφερε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να "γράψει":
3.378 πόντους (22.82 μ.ό.) – 2ος στη λίστα των ξένων παικτών
717/922 βολές (77.75%) – 3ος ξένος στη λίστα των ξένων παικτών
1.072/1.918 δίποντα (55.89%) – 5ος ξένος στη λίστα των ξένων παικτών
173/425 τρίποντα (40.7%)
427 ασίστ (2.88 μ.ό) – 7ος στη λίστα των ξένων παικτών.
230 κλεψίματα (1.55 μ.ό.) – 3ος στη λίστα των ξένων παικτών
Η επιρροή του στο παιχνίδι ήταν τεράστια, αυτή στις καρδιές των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάστηκε, ακόμη μεγαλύτερη. Στη συνέντευξη που είχε δώσει προ διετίας στο Sport24.gr ο Νίκος Λώτσος (ατζέντης του) είχε σταθεί στην στιγμή που έμαθε τα άσχημα μαντάτα.
"Έχασα έναν αδερφό. Δεν μπορείς να καταλάβεις για τι ψυχή μιλάμε. Ήταν ένας απίστευτος άνθρωπος. Τέτοια απλότητα δεν υπήρχε. Μιλάμε για έναν αθλητή που από τη φύση του, ήταν ασταμάτητος. Δεν ήταν από τα βάρη το σώμα που είχε, αλλά από φυσικού. Ακόμη και στο ΝΒΑ, που έπαιξε για λίγο, έκανε ό,τι ήθελε.
Για μένα ήταν ένα μοναδικό κεφάλαιο. Τότε, δύο πράγματα πίστευα ότι δεν μπορώ να αναπληρώσω ποτέ στη ζωή μου, όσες επιτυχίες κι αν έχω, όσα συμβόλαια κι αν υπογράψω. Σε προσωπικό επίπεδο, την απώλεια του πατέρα μου και σε επαγγελματικό αυτήν του Alphonso. Οτιδήποτε άλλο δεν με απασχολούσε, δεν το σκεφτόμουν. Είναι δύο παιχνίδια που τα έχασα, δύο ήττες δυσβάσταχτες. Ήταν τόσο άδικο για τον Alphonso. Είχε υπογράψει την ανανέωση του συμβολαίου του με την Scavolini τον Ιούνιο. Τον Αύγουστο συνειδητοποιήσαμε ότι δεν μπορούσε να παίξει, αντιλαμβανόμενοι ότι δεν θα αντέξει οργανισμός του. Παραιτηθήκαμε λοιπόν κάθε δικαιώματος που είχαμε. Τον Σεπτέμβρη, ένα μήνα μετά, πέθανε.
Έπαιζε άρρωστος, παίρνοντας φάρμακα. Θυμάμαι μου έλεγε κάθε φορά "one more year, boss, one more year". Ήθελε να παίξει κι άλλο. Μάζευε λεφτά για την οικογένειά του, γιατί έβλεπε πως ερχόταν το τέλος. Του απάντησα ότι την στιγμή που θα σταματήσει να παίζει, θα πεθάνει. Τι το θελα και το πα. Μερικές μέρες αφότου ανακοινώθηκε ότι δεν θα ξαναπαίξει, πέθανε" είχε εξηγήσει σε πρώτο χρόνο, πριν ερωτηθεί για την σχέση του με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς, ένας άνθρωπος για τον οποίο είχαν γραφτεί πολλά κατά τη συνύπαρξή τους στην Σκαβολίνι.
Η απάντηση του Νίκου Λώτσου αφοπλιστική:
"Ο Sasa Djordjevic είχε πάει στην Scavolini σαν σταρ. Όταν όμως πέθανε ο Alphonso, έδειξε τον χαρακτήρα του. Η Scavolini έπαιζε σε ένα τουρνουά στην Ιταλία, όταν πέθανε ο Alphonso. Κι όλοι σκέφτονταν τι θα κάνουν, αν θα παίξουν στο τουρνουά ή θα πάνε στο Mississippi για την κηδεία. Βγήκε ο Sasa Djordjevic πρώτος και λέει "εγώ θα πάω στην κηδεία, όποιος θέλει, έρχεται". Τότε κατάλαβαν όλοι ότι το τουρνουά είχε μηδαμινή σημασία. Την επόμενη μέρα, όλη η ομάδα πέταξε για το Mississippi. Αναβλήθηκε το τουρνουά. Ουδείς ασχολιόταν με τέτοια πράγματα, από την στιγμή που είχε "φύγει" ο Alphonso".
Photo Credits: Eurokinissi
View this post on Instagram
Πέρασαν 15 χρόνια χωρίς τον σπουδαίο Αλφόνσο Φορντ. Στις 4 Σεπτεμβρίου του 2004 έφυγε από την ζωή, νικημένος από την λευχαιμία.
A post shared by SPORT 24 (@sport24) on
Πηγή άρθρου – sport24.gr