Η συνήθειά της αυτή ξεκίνησε όταν ήταν μόλις πέντε ετών, και όπως την περιγράφει η ίδια: «Πάντα λάτρευα τη μυρωδιά του βρεγμένου σφουγγαριού. Λαχταρώ την μουλιασμένη του αίσθηση στο στόμα μου. Μου αρέσει και η υφή του, μοιάζει λίγο με κέικ. Μπορεί να το δοκιμάσω και με γλάσο κάποια στιγμή. Όταν έχω περάσει μία δύσκολη ημέρα, μου αρέσει να προσφέρω στον εαυτό μου ένα σφουγγάρι για να χαλαρώσω».
Όπως όλοι οι εθισμοί, έτσι και αυτός της 19χρονης την έχει οδηγήσει σε επικίνδυνες καταστάσεις. Στα πέντε της, έχασε ένα δόντι κατά τη διάρκεια της… σφουγγαροφαγίας. Όταν ήταν 13 ετών, οι γιατροί χρειάστηκε να της αφαιρέσουν μία μεγάλη μπάλα από σφουγγάρια που είχε σχηματιστεί στο στομάχι της και της προκαλούσε ανυπόφορους πόνους.
Αν και οι γιατροί της έχουν πει επανειλημμένα να σταματήσει την επιβλαβή αυτή συνήθεια, η ίδια δυσκολεύεται. Πλέον, έχει περιοριστεί στο να μασάει κομμάτια σφουγγαριού για λίγη ώρα και μετά να τα φτύνει.
Η κακή συνήθεια της Rosie, όμως, έχει όνομα. Πρόκειται για το σύνδρομο Pica, που δημιουργεί στους ανθρώπους που πάσχουν από αυτό την ακατανίκητη επιθυμία να καταναλώσουν μη φαγώσιμα αντικείμενα, όπως πέτρες, άμμο, μπογιά, μέχρι και… μαλλιά.
Η 19χρονη δηλώνει ότι ντρέπεται να ικανοποιήσει την επιθυμία της δημοσίως. Γνωρίζει ότι οι δικοί της άνθρωποι την θεωρούν «τρελή», αλλά δεν μπορεί να σταματήσει, μιας και είναι και αυτό, όπως υποστηρίζει, κομμάτι του εαυτού της.
