Από το 2009 οι εταιρείες δημοσκοπήσεις πέφτουν συνεχώς έξω και μάλιστα με τεράστιες διαφορές. Ακόμη και στην εκλογική αναμέτρηση τότε, του Οκτωβρίου του 2009, οι αναλυτές δεν μπόρεσαν να προβλέψουν την ήττα της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ με τη διαφορά να είναι της τάξεως των περίπου 12 μονάδων. Έκτοτε του πήρε και του σήκωσε…
Το τελευταίο δε τρανταχτό παράδειγμα, που υποτίθεται πώς ήταν και μία πιο εύκολη δουλειά για τους δημοσκόπους απ’ ότι οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου που έφερναν και πάλι ως ντέρμπι τη ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ και τελικώς το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα έπιασε σχεδόν 37% αφήνοντας πίσω το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά με 28%, ήταν το δημοψήφισμα.
Όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν στο δημοψήφισμα πως θα υπάρξει ίσως και επικράτηση του «ΝΑΙ» έναντι του «ΟΧΙ», εμφάνιζαν δηλαδή και πάλι μία οριακή διαφορά, αλλά τελικώς έπεσαν έξω μόνο… 22 μονάδες.
Η αναξιοπιστία των δημοσκοπήσεων έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος και πιο σημαντικός είναι πώς χρησιμοποιούνται ως ένα πολιτικό-προπαγανδιστικό εργαλείο με στόχο να παραπλανούν τους πολίτες και να τους κατευθύνουν εκεί που θέλουν. Αυτό γίνεται γιατί όλες οι μεγάλες εταιρείες δημοσκοπήσεων ελέγχονται από το σύστημα που θέλει την άσκηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής σε βάρος των πολιτών.
Οι εντολείς δε των δημοσκοπήσεων είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων ΜΜΕ τα οποία είναι διαπλεκόμενα και ο κόσμος του έχει γυρίσει την πλάτη, αντιλαμβανόμενος τα παιχνίδια που παίζουν σε βάρος του. Θα φέρουμε και πάλι ως παράδειγμα το δημοψήφισμα. Η προπαγάνδα που έπαιξε από τα ΜΜΕ της διαπλοκής ήταν πρωτοφανής. Φάνηκε όμως τελικά πώς είχε τα αντίθετα αποτελέσματα.
Σε αυτό το σημείο έρχεται ο δεύτερος λόγος που οι δημοσκοπήσεις είναι πλέον αναξιόπιστες. Οι πολίτες θεωρούν εκ των πραγμάτων πώς τα ευρήματα, όπως τα ονομάζουν οι δημοσκόποι, θα «μαγειρευτούν» για να δώσουν το αποτέλεσμα που θέλει το… σύστημα προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντα του. Συνεπώς, όταν ερωτώνται δίνουν εσκεμμένα λάθος απαντήσεις ή δεν απαντούν καθ’ όλου.
Υπάρχει και κάτι ακόμη. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις είναι τηλεφωνικές και μάλιστα τα τηλέφωνα που γίνονται από τις εταιρείες είναι σε σταθερά. Ποιος σήμερα βρίσκεται πάνω από ένα σταθερό τηλέφωνο για να απαντήσει στους δημοσκόπους; Ελάχιστοι ή ακριβέστερα οι πιο μεγάλη σε ηλικία.
Αυτό σημαίνει πώς οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να καταγράψουν επαρκώς την εκλογική συμπεριφορά των νέων που βρίσκονται συνεχώς με ένα κινητό στο χέρι και αρνούνται να σηκώσουν το σταθερό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το μεγαλύτερο ποσοστό των αναποφάσιστων το δίνουν να προέρχεται από τις μικρές ηλικίες των ψηφοφόρων.
Οι ψηφοφόροι όμως αυτοί είναι που έδωσαν τη νίκη με 10 μονάδες διαφορά στον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου, οι ψηφοφόροι αυτοί είναι που στο δημοψήφισμα έριξαν «ΟΧΙ», οι ψηφοφοροι αυτοί είναι που κρατούν τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα και είναι αυτοί που εν πολλοίς θα κρίνουν και το αποτέλεσμα της Κυριακής.
Γι’ αυτό και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης «τρέχει» τις τελευταίες ημέρες να προσεγγίσει τη νεολαία γιατί ακριβώς γνωρίζει πώς στο κοινό αυτό η ΝΔ δεν έχει μεγάλη διείσδυση. Από την άλλη στο κοινό αυτό επενδύει και ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να συσπειρώσει το κόμμα του.
Συνεπώς, αν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων δεν πάψουν να παίζουν ένα ρόλο προπαγανδιστικό με στόχο να αποπροσανατολίζουν τους πολίτες και δεν εφαρμόσουν νέες μεθόδους για να λαμβάνουν τα δείγματα τους, δεν πρόκειται ποτέ να ανακτήσουν την αξιοπιστία τους και μονίμως θα πέφτουν έξω. Περιμένουνε λοιπόν να δούμε πόσο θα διαψευστούν την Κυριακή.