Επιγραφή του 1200 π.Χ. λέει ότι όχι μόνον η Τροία δεν έπεσε τότε, αλλά ήταν σε θέση να κάνει μεγάλες στρατιωτικές εκστρατείες έως την Μέση Ανατολή!

Συνεπώς ο ομηρικός Τρωικός Πόλεμος, έγινε πολύ ενωρίτερα!

Του Γιώργου Λεκάκη, www.lekakis.com

Μια πέτρινη πλάκα του 1200 π.Χ. που έχει πλέον διαβαστεί-αποκρυπτογραφηθεί λέει για έναν πρίγκηπα της Τροίας και τους μυστηριώδεις «λαούς της θάλασσας» (σ.σ.: Τους Έλληνες του Αιγαίου Πελάγους, τους Κρήτες και τους Κύπριους), ανακοίνωσε μια διεπιστημονική ομάδα Ελβετών και Ολλανδών στις 7 Οκτωβρίου 2017.

Η πέτρινη επιγραφή, μήκους 29 μέτρων(!), περιγράφει την άνοδο ενός ισχυρού βασιλείου, της Mira (Μοίρα;), το οποίο ξεκίνησε μια στρατιωτική ναυτική εκστρατεία με επί κεφαλής τον πρίγκηπα Muksus από την Τροία.

Η επιγραφή είναι γραμμένη στην αρχαία λουβιακή (σ.σ.: λυδιακή – πρόκειται για ιερογλυφική γραφή, που προσομοιάζει στα κρητικά ιερογλυφικά) και μόνον μερικοί μελετητές (όχι περισσότεροι από… 20!) μπορούν να την διαβάσουν σήμερα!

Σε αυτούς τους επιστήμονες περιλαμβάνεται και ο Fred Woudhuizen, ο οποίος αποκρυπτογράφησε ένα αντίγραφο της επιγραφής.

Εάν η επιγραφή είναι αυθεντική, φωτίζεται σε μια εποχή που «οι λαοί της θάλασσας» κατέκτησαν πόλεις και πολιτισμούς σε όλην την Μέση Ανατολή. Το βασίλειο της Mira, το οποίο συμμετείχε σε αυτήν την στρατιωτική εκστρατεία, ήταν προφανώς μέρος αυτής της «συνομοσπονδίας» των «λαών της θάλασσας» δεδομένης της συμμετοχής του στις επιθέσεις αυτές, λένε οι μελετητές.

Διότι, η επιγραφή λέει πώς ο βασιλιάς Kupantakuruntas κυβέρνησε το βασίλειο της Mira, το οποίο ευρίσκετο στην νυν δυτική Τουρκία. Η Mira ελεγχόταν την Τροία, σύμφωνα με την επιγραφή. Η επιγραφή αναφέρει λεπτομερώς την ιστορική διαδρομή του βασιλιά Kupantakuruntas στον θρόνο της Mira: Ο πατέρας του, ο βασιλιάς Mashuittas, επήρε τον έλεγχο της Τροίας, αφού ο Τρώας βασιλιάς Walmus/Ουαλμός ανετράπη. Λίγο αργότερα, ο Mashuittas επανέφερε τον Walmus στον θρόνο της Τροίας, με αντάλλαγμα την πίστη του στην Mira, λέει η επιγραφή. Ο Kupantakuruntas έγινε βασιλιάς της Mira, αφού απέθανε ο πατέρας του. Εν συνεχεία επήρε τον έλεγχο της Τροίας, αν και δεν ήταν ο πραγματικός βασιλιάς της. Λίγο πριν το 1190 π.Χ., διέταξε τους στρατούς του να κινηθούν προς την ανατολή ενάντια στους Χετταίους. Μετά «ενωμένες δυνάμεις της δυτικής Μικράς Ασίας» σχημάτισαν έναν στόλο και εισέβαλαν σε μια σειρά παράκτιων πόλεων (των οποίων τα ονόματα δίνονται) στα νότια και νοτιοανατολικά της Μικράς Ασίας, στην Συρία και την Παλαιστίνη. Τέσσερις μεγάλοι πρίγκηπες οδήγησαν τις ναυτικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων ο Τρώας Muksus, που κατάφερε να κάμει κατακτήσεις έως και την Ασκελώνη, τότε πόλη της Νότιας Παλαιστίνης (στο νυν Ισραήλ), και να κατασκευάσει ένα φρούριο εκεί, γύρω στα 1190-1180 π.Χ.! Οι δε Λύδιοι / Λουβιανοί από την δυτική Μικρά Ασία έφθασαν μέχρι τα σύνορα της Αιγύπτου!

Στην επιγραφή, ο Kupantakuruntas περιγράφει τον εαυτό του ως «θεματοφύλακα της Τροίας», ζητώντας από τους μελλοντικούς ηγέτες της Τροίας να «διαφυλάξουν την Wilusa (ένα από τα παλαιά ονόματα για την Τροία), όπως ο μεγάλος βασιλιάς της Mira».

Η αυθεντική επιγραφή δεν υπάρχει πλέον. Κατεστράφη τον 19ο αι. Αλλά αντίγραφό της ευρέθη στα αρχεία του James Mellaart, ενός διάσημου αρχαιολόγου, που πέθανε το 2012. Ο Mellaart είχε γράψει ότι η επιγραφή δεν μπορούσε να αποκρυπτογραφηθεί πλήρως και άλλοι μελετητές πρέπει να το πράξουν το συντομότερον δυνατόν. Ο Mellaart ανέφερε την ύπαρξη της επιγραφής σε τουλάχιστον μία δημοσίευση, το 1992 στο Δελτίο του περιοδικού της Αγγλο-Ισραηλινής Αρχαιολογικής Εταιρείας. Αλλά ποτέ δεν περιέγραψε πλήρως την επιγραφή σε μια επιστημονική δημοσίευση. Σύμφωνα με τις σημειώσεις του Mellaart, η επιγραφή αυτή αντιγράφηκε το 1878 από τον αρχαιολόγο Georges Perrot, κοντά στο χωριό Beykoy, περίπου 34 χλμ. βόρεια του Afyonkarahisar στην Τουρκία. Λίγο μετά την καταγραφή της από τον Perrot, οι χωρικοί την χρησιμοποίησαν ως δομικό υλικό για ένα τζαμί… Ο λογοτέχνης Bahadır Alkım (ο οποίος πέθανε το 1981) ανακαλύπτει εκ νέου την επιγραφή του Perrot και κάνει ένα αντίγραφο, το οποίο με την σειρά του αντιγράφει ο Mellaart…

Ο Mellaart ήταν μέλος μιας ομάδας μελετητών οι οποίοι, από το 1956, εργάσθηκαν για να αποκρυπτογραφήσουν και να δημοσιεύσουν το αντίγραφο της επιγραφής του Perrot. Από το 1950 περίπου δημιουργήθηκε μια ομάδα εμπειρογνωμόνων Τουρκίας-Αμερικής για να μεταφράσει αυτήν και άλλες επιγραφές, που κατά τον 19ο αιώνα είχαν φτάσει στις συλλογές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η «ομάδα Mellaart» συμπεριελάμβανε τους μελετητές: Albrecht Goetze (πέθανε το 1971), Bahadır Alkım (πέθανε το 1981), Handam Alkim (πέθανε το 1985), Edmund Irwin Gordon (πέθανε το 1984), Richard David Barnett, Zübeyir Kosay (απεβίωσε το 1984)… Τον Ιούνιο του 2017 ο υιός του Mellaart, Alan, παρέδωσε αυτήν την κληρονομιά του πατέρα του στον Ελβετό γεω-αρχαιολόγο dr. Eberhard Zangger, πρόεδρο του Ιδρύματος Λουβιακών Μελετών, ίνα επεξεργασθεί και δημοσιεύσει το υλικό…

Κάποιοι μελετητές έχουν εκφράσει ανησυχίες ότι η επιγραφή μπορεί να είναι πλαστή. Οι Zangger και Woudhuizen είπαν ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατον, για τον Mellaart ή κάποιον άλλον, να δημιουργήσει ένα τέτοιο πλαστό κείμενο. Είπαν επίσης ότι δεν καταλαβαίνουν γιατί ο Mellaart θα ήθελε να δημιουργήσει μια μακρά και σύνθετη πλαστογραφία, και να την αφήσει αδημοσίευτη!

ΠΗΓΕΣ:

Luwian Studies, 8.10.2017.

Οι Fr.Woudhuizen και Eb.Zangger θα δημοσιεύσουν τα ευρήματα σχετικά με την επιγραφή στο τεύχος Δεκεμβρίου του περιοδικού της Ολλανδικής Αρχαιολογικής και Ιστορικής Εταιρείας – Proceedings of the Dutch Archaeological and Historical Society – TALANTA.

Βλ. επίσης Zangger «Die Luwier und der Trojanische Krieg – Eine Forschungsgeschichte», εκδ. Orell Füssli, 2017.

Live Science.
Εάν, λοιπόν, το 1200 π.Χ. η Τροία ήταν σε θέση να διαξάγει και να χρηματοδοτήσει μια τόσο μακρά και κοστοβόρα στρατιωτική επιχείρηση, έως (τουλάχιστον) την Μέση Ανατολή, τότε είναι σίγουρο, ότι είχαν προηγηθεί πολλές εκατοντάδες (τουλάχιστον) χρόνια πριν τα τρωικά του Ομήρου, μέχρι να μπορέσει να ανακάμψει και να ορθοποδήσει και πάλι η πόλις…

arxeion-politismou.gr