Στην έρευνα πήραν μέρος 20 φοιτητές, δέκα από τους οποίους παραδέχτηκαν πως βιώσαν τα προαναφερθέντα συναισθήματα σε σχέση με τη μουσική και δέκα που δεν ένιωσαν κάτι όμως παρ΄όλα αυτά δέχτηκαν και έλαβαν τις απαραίτητες εξετάσεις. Ανακάλυψε ότι όσοι είχαν καταφέρει να κάνουν τη συναισθηματική και σωματική προσκόλληση στη μουσική έχουν διαφορετικές δομές του εγκεφάλου από εκείνους που δεν το κάνουν. Η έρευνα έδειξε ότι τείνουν να έχουν έναν πυκνότερο όγκο ινών που συνδέουν τον ακουστικό φλοιό τους και τις περιοχές που επεξεργάζονται τα συναισθήματα, που σημαίνει ότι μπορούν να επικοινωνούν καλύτερα.
Αυτό σημαίνει ότι αν ανατριχιάζεις από τη μουσική είναι πιο πιθανό να έχεις ισχυρότερα και πιο έντονα συναισθήματα. Επιπλέον αυτές οι αισθήσεις μπορούν να συσχετιστούν με αναμνήσεις που συνδέονται με ένα συγκεκριμένο τραγούδι, το οποίο δεν μπορεί να ελεγχθεί σε εργαστηριακό περιβάλλον. Παρόλο που η μελέτη ήταν μικρού μεγέθους, ο Sachs διεξάγει επί του παρόντος περαιτέρω έρευνα, η οποία θα εξετάσει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου όταν ακούει τραγούδια που καταγράφουν ορισμένες αντιδράσεις. Με αυτόν τον τρόπο ελπίζει να μάθει τι προκαλεί νευρολογικά αυτές τις αντιδράσεις και θα μπορούσε πραγματικά να αξιοποιήσει τη θεραπεία για ψυχολογικές διαταραχές.