ΕΤΙΚΕΤΕΣ: ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
Υπάρχει µια κραυγαλέα αντίφαση στον τρόπο που αντιµετωπίζουν όλες οι πολιτικές δυνάµεις τη στελέχωση της δηµόσιας διοίκησης: Από τη µία, καταγγέλλουν τον διορισµό άεργων κοµµατικών παραγόντων. Και από την άλλη, καραδοκούν για να «ποινικοποιήσουν» τυχόν αµοιβές σε αξιωµατούχους του ευρύτερου ∆ηµοσίου που υπερβαίνουν τον µέσο όρο. Θα άξιζε µε νηφαλιότητα να ξανασκεφτούµε τι εξυπηρετεί αληθινά το δηµόσιο συµφέρον: Να υπάρχουν θέσεις ευθύνης «φθηνές», που µοιραία θα είναι ελκυστικές µόνο στους τροφίµους των κοµµατικών διαδρόµων; Ή να δίνονται µε διαφάνεια κίνητρα εφάµιλλα της αγοράς, ώστε να µπορέσει το ∆ηµόσιο να εντάξει στο δυναµικό του στελέχη µε επαγγελµατισµό και πείρα; Κανείς δεν επιθυµεί την επιστροφή στο ασύδοτο κράτος των «κολλητών». Αλλά έχει έρθει η ώρα να αναγνωρίσουµε ότι η τιµωρητική κουλτούρα που επικράτησε µετά την κρίση κατέληξε να ταυτίσει την αξιοκρατία µε τη µετριοκρατία.
ΈντυπηΠηγή άρθρου – kathimerini.gr