Με το δουλεμπόριο οι άνθρωποι έπαψαν να χαρακτηρίζονται από την κουλτούρα τους και διακρίνονταν από τη φυλή τους.
Το επιχείρημα ότι ο ρατσισμός έχει τις ρίζες του στον Διαφωτισμό εδράζεται και σε ένα άλλο δεδομένο. Την επιστημονική διαμάχη που υπήρχε εκείνη την περίοδο για τη βιολογική προέλευση του ανθρώπου. Υπέρμαχος αυτής της θεωρίας είναι ο Τζορτζ Μος, ο οποίος στο βιβλίο του «Προς την Τελική Λύση: Η ιστορία του Ρατσισμού στην Ευρώπη», υποστηρίζει ότι «η Ευρώπη του 18ου αιώνα υπήρξε το λίκνο του σύγχρονου ρατσισμού γιατί ο ρατσισμός έχει τα θεμέλιά του στον Διαφωτισμό». Το πάθος για τον ορθολογισμό και την ταξινόμηση των επιστημών οδήγησε στην ιδέα της φυλετικής κατηγορίας. Η κατηγοριοποίηση των φυλετικών χαρακτηριστικών κατά την περίοδο του Διαφωτισμού προκάλεσε τη σύγκρουση δύο θεωριών. Του μονογενισμού, που υποστήριζε τη μία και ενιαία προέλευση όλων των ανθρώπινων φυλών και του πολυγενισμού, που θεωρούσε ότι οι ανθρώπινες φυλές είχαν ξεχωριστή προέλευση. Πέρασαν αιώνες για να καταπέσει η δεύτερη εκδοχή.
Η αφίσα δημοσιεύτηκε σε γερμανικό περιοδικό «Meinhold und Söhne» στη Δρέσδη της Γερμανίας το 1911. Απεικονίζει τους πέντε διαφορετικούς τύπους που αποτελούν την ανθρώπινη φυλή: έναν Ινδιάνο της Αμερικής, έναν Αυστραλό Αβοριγίνα, έναν Αφρικανό, έναν Ασιάτη και έναν Ευρωπαίο. Ο Ευρωπαίος είναι στο κέντρο της εικόνας, σε μια κυρίαρχη θέση που υποδηλώνει την ευρώ- κεντρική αντίληψη για τον κόσμο, που επικρατούσε στις αρχές του 20ου αιώνα. Άλλωστε, ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός ήταν το όχημα που ανάπτυξε τον ρατσισμό σε όλο τον κόσμο. Πριν από το 1400 η έννοια της φυλής δεν υπήρχε. Αναπτύχθηκε κυρίως από τους εμπόρους σκλάβων που όργωναν τη Μεσόγειο για να περιγράψουν τους αιχμαλώτους τους σε πιθανούς αγοραστές. Έως τότε οι άνθρωποι προσδιορίζονταν με βάση τον πολιτισμό τους. Σκλάβοι ήταν όσοι έχαναν την ελευθερία τους σε κάποιο πολεμο ή πειρατική επιδρομή.