80.000 ενήλικες και έγινε από ερευνητές του Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ.
Η σύγκριση των αποτελεσμάτων θνησιμότητας με βάση τους διάφορους τύπους άσκησης έδειξε ότι οι άνθρωποι που γυμνάζονται σωματικά έχουν συνολικά 23% μείωση κινδύνου πρόωρου θανάτου και 31% μείωση κινδύνου να πεθάνουν από καρκίνο.
Ο επικεφαλής της μελέτης, αναπληρωτής καθηγητής Εμμανουήλ Σταματάκης από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας και το Κέντρο Charles Perkins δήλωσε ότι ενώ έχει δοθεί κάποια προσοχή στα λειτουργικά οφέλη της προπόνησης ενδυνάμωσης των μυών καθώς γερνάμε, λίγη έρευνα έχει εξετάσει τις επιπτώσεις που υπάρχουν στη θνησιμότητα.
“Η μελέτη μας δείχνει ότι η άσκηση που προάγει τη μυϊκή δύναμη μπορεί να είναι εξίσου σημαντική για την υγεία με την αερόβια δραστηριότητα όπως το τζόκινγκ και η ποδηλασία”, δήλωσε ο Σταματάκης. “Και αν υποτεθεί ότι τα ευρήματά μας αντανακλούν μια σχέση αιτίου – αποτελέσματος, αυτή η επίδραση, μπορεί να είναι ακόμη πιο σημαντική όσον αφορά τη μείωση του κινδύνου θανάτου από καρκίνο”.
Οι κατευθυντήριες γραμμές για τη σωματική άσκηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τους ενήλικες συνιστούν 150 λεπτά αερόβιας άσκησης, συν 2 ημέρες δραστηριοτήτων μυϊκής ενίσχυσης την εβδομάδα.
Ο Σταματάκης ανέφερε ότι οι κυβερνήσεις και οι αρχές δημόσιας υγείας έχουν παραμελήσει να προωθήσουν τις κατευθυντήριες γραμμές για τις ασκήσεις μυικής δύναμης. Ο ίδιος ανέφερε ότι μόνο το 19% των ενηλίκων της Αυστραλίας εφαρμόζουν το συνιστώμενο ποσό για την άσκηση ενδυνάμωσης. “Το μήνυμά μας μέχρι σήμερα ήταν να κινηθούμε, αλλά αυτή η μελέτη προσκαλεί σε μια επανεξέταση, όταν είναι απαραίτητο, προτείνοντας την επέκταση των μορφών άσκησης για μακροπρόθεσμη υγεία και ευημερία”.
Όταν ακούμε για προπόνηση ενδυνάμωσης σκεφτόμαστε αμέσως βάρη σε ένα γυμναστήριο, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο. Η μελέτη έδειξε ότι οι ασκήσεις που πραγματοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας το σωματικό βάρος του ατόμου χωρίς συγκεκριμένο εξοπλισμό είναι εξίσου αποτελεσματικές με τις ασκήσεις που διεξάγονται εντός του γυμναστηρίου.
Πολλοί άνθρωποι εκφοβίζονται από τα γυμναστήρια, από το κόστος ή την κουλτούρα που προωθούν, γι ‘αυτό είναι σπουδαίο να γνωρίζουμε ότι ο καθένας μπορεί να κάνει μόνος τις κλασικές ασκήσεις, όπως π.χ. βαθύ κάθισμα και πουσάπς στο σπίτι του ή στο τοπικό πάρκο με τα ίδια οφέλη για την υγεία.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Epidemiology, βασίστηκε σε ένα δείγμα πληθυσμού 80.306 ενηλίκων με τα στοιχεία να προέρχονται από την Health Survey for England and Scottish Health Survey καθώς και από το NHS Central Mortality Register.
Οι ερευνητές έκαναν κάποιες προσαρμογές για να μειωθεί η επίδραση παραγόντων όπως η ηλικία, το φύλο, η κατάσταση της υγείας, η συμπεριφορά του τρόπου ζωής και το μορφωτικό επίπεδο. Τα άτομα με καρδιαγγειακή νόσο ή καρκίνο κατά την έναρξη και αυτοί που απεβίωσαν στα πρώτα 2 έτη παρακολούθησης αποκλείστηκαν από τη μελέτη.
Τα βασικά πορίσματα ήταν:
Η συμμετοχή σε οποιαδήποτε άσκηση που προάγει τη δύναμη συνδέθηκε με μείωση κατά 23% της θνησιμότητας από όλες τις αιτίες και με μείωση κατά 31% της θνησιμότητας από τον καρκίνο.
Οι ασκήσεις σωματικού βάρους που μπορούν να εκτελεστούν σε οποιοδήποτε περιβάλλον χωρίς εξοπλισμό έχουν συγκρίσιμα αποτελέσματα με τις ασκήσεις που βασίζονται στο γυμναστήριο.
Η τήρηση της κατευθυντήριας γραμμής για την προώθηση της μυικής ενδυνάμωσης από μόνη της συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο, ενώ η τήρηση της κατευθυντήριας γραμμής για την αερόβια σωματική άσκηση, από μόνη της, δεν συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο.
Η συμμόρφωση προς τις κατευθυντήριες γραμμές για τις ασκήσεις δύναμης και τις αερόβιες ασκήσεις μαζί, συνδυάστηκε με μεγαλύτερη μείωση της θνησιμότητας από ό, τι η αερόβια δραστηριότητα μόνη της.
Δεν υπήρξαν ενδείξεις συσχέτισης μεταξύ ασκήσεων ενδυνάμωσης και θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα.