Η Ελαμωρέ ευθύνεται για εκατοντάδες θανάτους στην άσφαλτο – έλα μωρέ που θα βάλω ζώνη για να πάω μέχρι τη γωνία, έλα μωρέ που θα βάλω το παιδί στο πίσω κάθισμα, έλα μωρέ που θα περάσω τεχνικό έλεγχο, έλα μωρέ που θα σταματήσω στο κόκκινο.
Η Ελαμωρέ έχει ρίξει εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στα ηρεμιστικά – έλα μωρέ που ενοχλώ, θα παρκάρω όπου γουστάρω, έλα μωρέ που απαγορεύεται, θα το ανάψω το ρημάδι, έλα μωρέ που θα πληρώσω, αφού όλοι χρωστάνε, έλα μωρέ που θα μας πετάξουν έξω από την Ευρώπη, αφού μας χρειάζονται.
Εξαιτίας της Ελαμωρέ λουζόμαστε το τρίτο -και φαρμακερό- μνημόνιο – έλα μωρέ που θα κόψω απόδειξη, μια βρύση έφτιαξα, έλα μωρέ που θα ζητήσω απόδειξη, αφού μου κάνει έκπτωση, έλα μωρέ που θα δηλώσω όσα βγάζω, ας βρουν αλλού μαλάκες, έλα μωρέ που θα ασφαλίσω τον υπάλληλο, δουλειά ήθελε δουλειά του έδωσα, έλα μωρέ που θα φάω πρόστιμο, αφού υπάρχει το φακελάκι, έλα μωρέ πόσο χειρότερα να γίνουν τα πράγματα, αφού έχουμε πιάσει πάτο, έλα μωρέ νέος είναι, θα μάθει.
Η Ελαμωρέ μάς έχει καταδικάσει στην αποδοχή της μετριότητας – έλα μωρέ που θα διαβάσω, αφού θα με περάσει, έλα μωρέ που θα δουλέψω, αφού δεν μπορούν να με απολύσουν, έλα μωρέ που πρέπει να πληρούμε τις προδιαγραφές, αφού έχουμε μέσον, έλα μωρέ που θα πληρώσω μεταφραστή για το σάιτ, αφού ξέρω εγγλέζικα, έλα μωρέ που θα εκπαιδεύσω τα γκαρσόνια, αφού έρχονται γιατί είναι τρέντι , έλα μωρέ που θα φτιάξω καλό καφέ, αφού πίνουν ό,τι να’ναι, έλα μωρέ που θα το πάρουν χαμπάρι, σάμπως ξέρουν;
Επειγόντως, άμεσα, τώρα, χθες, πρέπει να βρεθεί το αντίδοτο. Δε σηκώνει έλα μωρέ. Κι ας κυλάει στις φλέβες μας, κι ας μας έχει μολύνει όλους, δεν μπορεί να μην υπάρχει γιατρειά, δεν το χωράει ο νους μου πως είναι ανίατη η ασθένειά μας.