Η δεύτερη φορά που πήγαμε σε Μουντιάλ ήταν το 2010 στη Νότιο Αφρική. Εκεί ξεκινήσαμε άσχημα, γνωρίζοντας την ήττα με 2-0 από την Ν.Κορέα στην πρεμιέρα. Ακολούθησε όμως η πρώτη ελληνική νίκη στην ιστορία των Μουντιάλ και μάλιστα με ανατροπή!
Βρεθήκαμε πίσω στο σκορ απέναντι στην Νιγηρία, όμως σε ένα καίριο σημείο του ματς αυτοί έμειναν δικαίως με παίκτη λιγότερο. Ο Ρεχάγκελ δυνάμωσε την γραμμή κρούσης, βάζοντας μέσα τον Σαμαρά που σε εκείνο το ματς δεν είχε ξεκινήσει βασικός. Η Ελλάδα «πάτησε» τους Αφρικάνους και αφού πρώτα ισοφάρισε με τον Σαλπιγγίδη, στο φινάλε πήρε μια πολύ μεγάλη νίκη με γκολ του Τοροσίδη.
Πάνω που όλοι θεωρούσαν την Εθνική τελειωμένη μετά την ήττα της πρεμιέρας, οι ελπίδες αναπτερώθηκαν και πλέον η ομάδα μας θα τα έπαιζε όλα για όλα κόντρα στην Αργεντινή στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου, σε συνδυασμό με το τι θα γινόταν στο άλλο ματς ανάμεσα στην Ν.Κορέα και την Νιγηρία.
Γύρω στο 60′ των αναμετρήσεων, κρατούσαμε στα χέρια μας την πρόκριση! Κι αυτό διότι κρατούσαμε το 0-0 κόντρα στην παρέα του Μέσι και το άλλο αποτέλεσμα μας βόλευε. Τελικά όμως αφενός εμείς λυγίσαμε στο φινάλε και αφετέρου στο άλλο ματς οι Κορεάτες καπάρωσαν την πρόκριση για την επόμενη φάση.
Τελικά όπως φάνηκε η πρόκριση χάθηκε ουσιαστικά στο πρώτο ματς. Ωστόσο, στο τελευταίο παιχνίδι με την Αργεντινή σταθήκαμε υπερβολικά άτυχοι, καθώς τραυματίστηκαν και αποχώρησαν στη ροή του ματς τρεις πολύ σημαντικοί παίκτες, οι Καραγκούνης, Κατσουράνης και Τοροσίδης.
Αυτό ήταν το τελευταίο ματς των Ρεχάγκελ, Τοπαλίδη στην Εθνική. Ο «Τόπα» ανακοίνωσε πρώτος την αποχώρησή του στη μικτή ζώνη και ακολούθησε η ομιλία του Οτο στο ξενοδοχείο. Ηταν μια βραδιά μεγάλης συγκίνησης στο εσωτερικό της ομάδας, αφού μετά από εννιά χρόνια η τεχνική ηγεσία θα άλλαζε χέρια.