Δείτε μερικές από τις πιο εκκεντρικές θεραπείες και φάρμακα, που, ευτυχώς, σήμερα δεν χρησιμοποιούνται!
Πονόδοντος
Στην αρχαία Αίγυπτο, όταν κάποιος υπέφερε από πονόδοντο, τοποθετούσαν πάνω στο δόντι ένα νεκρό ποντίκι. Άλλη τακτική, σύμφωνα με τα συγγράμματα του Ρωμαίου φυσικού φιλοσόφου και ιστοριογράφου, Πλίνιου του Πρεσβύτερου, ήταν να τρίβουν το αριστερό δόντι ενός ιπποπόταμου στο δόντι του ασθενούς και αυτός στη συνέχεια να τρώει τις στάχτες από το κεφάλι ενός λύκου.
Καρκίνος
Το 1880, το ιατρικό περιοδικό «Lancet» δημοσίευσε μια επιστολή από ένα γιατρό, ο οποίος θεωρούσε ότι το χτύπημα από κεραυνό ήταν θαυματουργή θεραπεία. Ο γιατρός επικαλέστηκε την ιστορία ενός αγρότη, ο οποίος, αφού χτυπήθηκε από κεραυνό, έμεινε αναίσθητος. Όταν ξύπνησε, ο καρκίνος από τον οποίο έπασχε ο αγρότης, ήταν σε ύφεση.
Ψείρες
Ο χειρούργος Jehan Yperman, που έζησε τον13ο αιώνα, προέτρεπε όσους είχαν κολλήσει να αλειφτούν με μια πάστα, η οποία περιείχε υδράργυρο, στάχτες, φλέγμα ενός μικρού παιδιού και λαρδί.
Κατάθλιψη
Οι γιατροί του 19ου αιώνα πίστευαν ότι το «μπλε χάπι» της εποχής μπορούσε να θεραπεύσει σχεδόν τα πάντα. Μάλιστα, ακόμα και ο Αβραάμ Λίνκολν φημολογείται ότι το έπαιρνε ως θεραπευτική αγωγή για τη μελαγχολία. Το χάπι αυτό, που ο ασθενής έπρεπε να παίρνει τρεις φορές την ημέρα, περιείχε μία ισχυρή δόση νευροτοξίνης, 9.000 φορές μεγαλύτερη από τα σημερινά δεδομένα.
Τραύλισμα
Όσοι τραύλιζαν, θεωρούνταν ότι έχουν πολύ μικρή γλώσσα ή ότι αυτή δεν ήταν σωστά «τοποθετημένη». Ο Γάλλος γιατρός Hervez Chegoin, που έζησε το 1830, πρότεινε ότι η λύση στο τραύλισμα ήταν τα… μηχανικά μέσα.
Σχιζοφρένεια
Ήταν συνήθης τακτική μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ψυχίατροι να χορηγούν στους σχιζοφρενείς ινσουλίνη, προκειμένου να τους ρίχνουν σε κώμα και στη συνέχεια να τον επαναφέρουν. Ωστόσο, η ινσουλίνη εμπόδιζε την εισροή συγκεκριμένων ουσιών στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να νεκρώνονται τα εγκεφαλικά κύτταρα.
Επιληψία
Στην Αναγέννηση, η θεραπεία για την επιληψία ήταν το ανθρώπινο αίμα και το λίπος. Μάλιστα, οι γιατροί προέτρεπαν τους επιληπτικούς ασθενείς τους να πιούν μία ή δυο σταγόνες από τους αποκεφαλισμένους, προκειμένου να θεραπευτούν.
Έρωτας
Ο Γαληνός υποστήριζε ότι ένας ερωτευμένος, αν έμενε χωρίς θεραπεία, σύντομα θα ανέπτυσσε φλύκταινες, θα συρρικνωνόταν, θα ούρλιαζε σαν λύκος και έπειτα θα πέθαινε. Ο Έλληνας ανατόμος έγραψε μάλιστα ότι το «άνοιγμα» των αιμορροΐδων είναι η πιο ασφαλής λύση.
onmed.gr