Με μια πρώτη ματιά, η περιοχή Sassi μοιάζει με ένα συνονθύλευμα από πέτρινα καλύβια που συνδυάζονται αρμονικά με το εκπληκτικό τοπίο. Ωστόσο, πίσω από τις γραφικές κατοικίες υπάρχουν ιστορίες επιβίωσης και καθημερινού αγώνα.
Μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα οι άνθρωποι που ζουν εκεί δεν είχαν καμία πρόσβαση σε τρεχούμενο, πόσιμο νερό και υπήρχε έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας ή κατάλληλων εγκαταστάσεων αποχέτευσης. Οι κάτοικοι εκμεταλλεύτηκαν κάθε κομμάτι του βράχου που μπορούσαν και πολλά από τα σπίτια διαθέτουν δαιδαλώδη δρομάκια και σκάλες.
Με την πάροδο των ετών, νέες τρύπες σκαλίζονταν συνεχώς στους βράχους για να δημιουργηθεί νέος χώρος για τις κατοικίες του συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού αλλά ένα από τα προβλήματα των κατοίκων ήταν η προμήθεια με βασικά αγαθά καθώς δεν υπήρχαν καταστήματα με εύκολη πρόσβαση. Οι οικογένειες ζούσαν μαζί με τα ζώα τους, διατρέφονταν πολύ λιτά και ασθένειες όπως η ελονοσία ήταν μια συνεχής απειλή.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πολλές κατοικίες στις σπηλιές εγκαταλείφθηκαν με τους ανθρώπους να μετακινούνται σε πιο σύγχρονα οικήματα, αλλά όχι όλες. Μάλιστα η Unesco χαρακτήρισε τον οικισμό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1993. Πολλά από τα σπήλαια συνέχισαν να κατοικούνται ενώ κάποια από αυτά μετατράπηκαν και σε ξενοδοχεία ως εναλλακτικά καταλύματα.
Κάποια από αυτά έχουν γίνει επίσης εστιατόρια έχοντας διαμορφωθεί κατάλληλα. Ο γνωστός, πλέον, γραφικός αυτός ο οικισμός έχει χρησιμοποιηθεί μάλιστα ως το τοπίο για διάφορες ταινίες συμπεριλαμβανομένης της ταινίας με τα Πάθη του Χριστού το 2004.
newsbeast.gr
