Θερμή χειραψία κατά την τελετή παράδοσης του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο ελληνικό Δημόσιο.
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
«Είμαι Καραμανλής, δεν είμαι καραμανλικός», είχε σχολιάσει πριν από αρκετό καιρό σε ιδιωτική συζήτηση ο Κώστας Καραμανλής, παίρνοντας με φλεγματική διάθεση αποστάσεις από στελέχη που, ενώ ορκίζονταν στο όνομα του καραμανλισμού, την ίδια ώρα στήριζαν τον Αλέξη Τσίπρα. Είναι γεγονός πως καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ακόμη νωρίτερα, δημιουργήθηκε ένα όργιο παραφιλολογίας για ανοχή ή ακόμη και «συνεργασία» μεταξύ της Παναγή Κυριακού και του Μαξίμου.
Η απόφαση του πρώην πρωθυπουργού να μιλάει με το σταγονόμετρο δημοσίως ερμηνευόταν κατά το δοκούν από φίλους αλλά κυρίως από αντιπάλους, που έσπευδαν να δώσουν τη δική τους οπτική για τη στάση του. Ο πιο διαδεδομένος αστικός μύθος έλεγε πως «ο Καραμανλής στηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα». Και υπήρξαν πολιτικά γεγονότα που, σύμφωνα με κάποιους, έδειχναν προς αυτή την κατεύθυνση. Η πρόταση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στον Προκόπη Παυλόπουλο για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα τροφοδότησε ακόμα περισσότερο τον αστικό μύθο, αν και ο αντίλογος λέει πως είθισται ο ΠτΔ να είναι από «την αντίπαλη παράταξη».
Αλλά δεν ήταν το μόνο. Η υπουργοποίηση του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, και η ρητορική πρώην συνεργατών του κ. Καραμανλή, όπως του Ευάγγελου Αντώναρου, υπέρ του κ. Τσίπρα εδραίωναν τον μύθο. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έκανε κάτι για να τον διαλύσει, παρά τις κατηγορίες πως έχει «συμπράξει με τους καραμανλικούς», αλλά τον τροφοδοτούσε με κάθε ευκαιρία. Εφαρμόζοντας τη στρατηγική «διαίρει και βασίλευε» στα εσωτερικά της Ν.Δ., προσπαθούσε να εκμεταλλευθεί πολιτικά τα μεγάλα διαστήματα σιωπής του πρώην πρωθυπουργού. Πριν ακόμα γίνει πρωθυπουργός, το 2013, είχε βρεθεί σε εκδήλωση του Ιδρύματος Κωνσταντίνος Καραμανλής. Εχοντας τότε αντίπαλο τον Αντώνη Σαμαρά, διαχώριζε διαρκώς τον «καραμανλισμό» από την υπόλοιπη Ν.Δ., προσδοκώντας εισροές από τη μετριοπαθή Κεντροδεξιά. Ως πρωθυπουργός, συνέχισε την ίδια στρατηγική. Η περίοδος 2004-2009 απουσίαζε σταθερά από την κριτική του, ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα δεν δίσταζε να κάνει ακόμα και φιλοφρονήσεις υπέρ του κ. Καραμανλή. Το ότι η διαμορφωθείσα εικόνα ήταν περισσότερο τακτική του κ. Τσίπρα παρά πραγματικότητα αποδεικνύεται –λένε στην Παναγη Κυριακού– από τις ίδιες τις παρεμβάσεις του πρώην πρωθυπουργού.
Ο κ. Καραμανλής δεν μίλησε πρώτη φορά την περασμένη Τετάρτη. Είχαν προηγηθεί από το 2012 οκτώ παρεμβάσεις του, σε όχι τυχαία χρονικά σημεία, που αφορούσαν είτε εκλογικές διαδικασίες είτε εθνικά θέματα (δημοψήφισμα, Πρέσπες), όπου εξέφρασε αντίθετη άποψη από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα, τον Μάιο του 2012 στηρίζει τον Αντώνη Σαμαρά, λέγοντας πως «ήλθαμε να στηρίξουμε τη Ν.Δ. και τον Αντώνη Σαμαρά». Τον Ιανουάριο του 2015, πριν από τις εκλογές, κάνει νέα παρέμβαση –πάλι υπέρ Σαμαρά– λέγοντας πως η χώρα «χρειάζεται κυβέρνηση με ξεκάθαρο ευρωπαϊκό προσανατολισμό» και «αυτή την προοπτική διασφαλίζει η στήριξη και ενίσχυση της Νέας Δημοκρατίας». Λίγους μήνες μετά, τον Ιούνιο του 2015, παρεμβαίνει και πάλι στο δημοψήφισμα, ξεκάθαρα υπέρ του «Ναι», κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ για «άφρονες επιλογές που εξωθούν τη χώρα σε περιπέτειες με απρόβλεπτες και πιθανώς μη αναστρέψιμες συνέπειες». Τρεις μήνες μετά, παρεμβαίνει εκ νέου για να στηρίξει τον πρόεδρο της Ν.Δ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη και τη Ν.Δ. πριν από τις εκλογές. Τον Δεκέμβριο του 2017 και τον Δεκέμβριο του 2018, στο 11ο και 12ο Συνέδριο της Ν.Δ. αντιστοίχως, μιλάει για την ενίσχυση της παράταξης.
Η συμφωνία των Πρεσπών
Τον Ιανουάριο του 2019, με αφορμή τις Πρέσπες, κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για διαπραγμάτευση «υπό όρους αδικαιολόγητης βιασύνης» χωρίς «να σεβαστεί τις εύλογες ανησυχίες της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών», ενώ πριν από δύο μήνες στήριξε με δήλωση on camera τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η πρόσφατη, 16λεπτη αυτή τη φορά, τοποθέτησή του διέλυσε εμφατικά τον αστικό μύθο, καθώς ο κ. Τσίπρας, ένα 24ωρο μετά, επιτέθηκε προσωπικά στον πρώην πρωθυπουργό, όχι μόνο για τα υπερβολικά ελλείμματα που οδήγησαν στα μνημόνια, αλλά και γιατί «φυγομάχησε και δεν έδωσε τη μάχη». Ισως η φράση του κ. Φίλη που είχε προηγηθεί κάποιες ημέρες είχε αποδέκτη και τον πρωθυπουργό. Ο πρώην υπουργός Παιδείας είχε κάνει λόγο για «διάφορες ψευδαισθήσεις για τον ρόλο του Καραμανλή», σκιαγραφώντας αυτό που περιγράφηκε παραπάνω. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δημιουργήσει ένα αφήγημα που τον βόλευε, αλλά απείχε από την πραγματικότητα.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος
Από τις σχέσεις του καραμανλικού στρατοπέδου με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να εξαιρεθεί ο Προκόπης Παυλόπουλος. Κινήθηκε όλο το διάστημα της προεδρίας του εντός των θεσμικών καθηκόντων του και η συνεργασία των δύο πλευρών υπήρξε ανέφελη. Ο κ. Παυλόπουλος πήρε σημαντικές πρωτοβουλίες το καλοκαίρι του 2015, όταν ήταν σε ανοικτή γραμμή με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Το «καραμανλικό στρατόπεδο» υπενθυμίζει πως αυτή δεν ήταν η μόνη φορά που δεν άφησε τον κ. Τσίπρα να πάρει τη χώρα στον βυθό. Το ίδιο ισχύει και για την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, επί Μεϊμαράκη, την οποία επικαλέστηκε και ο κ. Καραμανλής στην πρόσφατη ομιλία του, όταν είπε πως η Ν.Δ. κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Για τον κ. Παυλόπουλο, πάντως, ο κ. Τσίπρας προσφάτως δήλωσε πως θα τον στήριζε ξανά, καθώς τον έχει χαρακτηρίσει «εξαιρετικό ΠτΔ, που τιμά τη χώρα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό». Δεν είναι βέβαιο ότι θα έχει την ίδια άποψη μετά τη μη επικύρωση –όπως όλα δείχνουν– των αλλαγών στην ηγεσία της Δικαιοσύνης από τον ΠτΔ, που πιθανότατα να σφραγίσει το οριστικό τέλος της σχέσης καραμανλικών – Τσίπρα.
ΈντυπηΠηγή άρθρου – kathimerini.gr
Use Facebook to Comment on this Post
