Αυτές οι αφηγήσεις χρονολογούνται από τις αρχές του τέταρτου αιώνα π.Χ., και οι ερευνητές λένε ότι αποκαλύπτουν πολλά για τις κοινωνικές και τελετουργικές πρακτικές της αρχαίας κοινωνίας.
Σε ένα πρόσφατο έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο Zeitschrift für Papyrologie του Πανεπιστημίου Johns Hopkins περιγράφει το περίτεχνο τελετουργικό που ανακαλύφθηκε σε ένα κλασικό τάφο κοντά στον Πειραιά.
Από τα πέντε φύλλα μολύβδου που ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 2003, τέσσερα ήταν χαραγμένα με το κείμενο, με παρόμοια κατάρα.Τα δισκία το καθένα τρυπημένα με ένα σιδερένιο καρφί και διπλωμένα, ήταν τοποθετημένα σε τάφο που περιείχε τα υπολείμματα καύσης μιας νεαρής γυναίκας.
Ένα φύλλο μολύβδου ήταν κενό, αλλά συνδέεται με κατάρα που μπορεί να έχει απαγγελθεί αντί να γραφτεί.
Ένα από τα δισκία αναφέρει:
«Θεά ρίξε το μίσος σου στην ταβέρνα τους τις περιουσίες τους και τα υπάρχοντά τους.»
Η συγκεκριμένη τελετουργία δεν ήταν απλό κατόρθωμα, και ήταν πιθανώς μια πράξη απελπισίας, εξηγεί ο ερευνητής. Η δομή του κειμένου υποδηλώνει επίσης ότι οι κατάρες ήταν σκαλισμένες από έμπειρο γραφέα.
Οι πρώτες γνωστές σε εμάς Ελληνικές μολύβδινες πινακίδες με κατάρες προέρχονται από τη Σικελία και χρονολογούνται στις αρχές του 5ου αι. π.Χ.
Πολλές από αυτές προέρχονται από τη Σελινούντα, αποικία των Μεγαρέων στη Σικελία, στην οποία υπήρχε ονομαστό ιερό, στη περιοχή που σήμερα ονομάζεται Αγρός των Στηλών.