“Καυτά” email: Πώς οι Μπους και Μπλερ έστησαν τον πόλεμο και την εισβολή στο Ιράκ (φωτό, βίντεο]

Μια συνωμοσία που θυμίζει κινηματογραφική ταινία θυμίζουν τα έγγραφα που έφερε στο φως της δημοσιότητας η Mail on Sunday με τα οποία τεκμηριώνονται οι παράνομες ενέργειες του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους και του Βρετανού πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ προκειμένου να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη για πόλεμο εναντίον του Ιράκ και μάλιστα έναν χρόνο πριν την επίθεση.

Ενας πόλεμος που “γέννησε” ολόκληρο το χάος της σημερινής Μέσης Ανατολής.

Όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τις δημόσιες απαιτήσεις του πρωθυπουργού την ώρα που έψαχνε για μια διπλωματική λύση στην κρίση.

Το ένα έγγραφο με ημερομηνία 28 Μαρτίου 2002 – μια εβδομάδα πριν συναντηθούν οι ηγέτες των δύο χωρών στο ράντζο του Crawford στο Τέξας – φέρει την υπογραφή του τότε υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ Colin Powell , ο οποίος διαβεβαιώνει τον πρόεδρο Μπους ότι ο Τόνι Μπλερ “θα είναι στο πλευρό μας” και “θα μας ακολουθήσει” στην ανάληψη στρατιωτικής δράσης εναντίον του Ιράκ.

Προσθέτει επίσης ότι ο Τόνι Μπλερ διαθέτει “τις ικανότητες για να τεκμηριώσει την απειλή που αντιπροσωπεύει το Ιράκ στην διεθνή ειρήνη”.

Και όντως, πέντε μήνες μετά την συνάντηση στο Crawford ο Τόνι Μπλερ παρουσίασε τα “45 λεπτά πριν την καταστροφή”, τον φάκελο με τα δήθεν στοιχεία που “τεκμηρίωναν” ότι “ο Σαντάμ Χουσεΐν διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής”. Κάτι που φυσικά δεν συνέβαινε.

Ένα δεύτερο “εκρηκτικό” σημείωμα αποκαλύπτει επίσης πως ο Μπους χρησιμοποιούσε “κατασκόπους” στο Εργατικό Κόμμα για να τον βοηθήσουν να χειραγωγηθεί η βρετανική κοινή γνώμη υπέρ του πολέμου.

Τα έγγραφα που ήρθαν στη δημοσιότητα είναι μέρος μιας “παρτίδας” μυστικών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που βρέθηκαν σε ιδιωτικό server της Χίλαρι Κλίντον και δικαστήρια των ΗΠΑ την έχουν υποχρεώσει να αποκαλύψει.

Τα ίδια έγγραφα αποδεικνύουν επίσης ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους θα ικανοποιούσε τις πολιτικές φιλοδοξίες του Μπλερ δίνοντας την εντύπωση στην διεθνή κοινή γνώμη ότι η Βρετανία δεν είναι το «σκυλάκι» της Ουάσιγκτον, αλλά ένας ισότιμος και σοβαρός εταίρος και σύμμαχος.

Το 2010 καταθέτοντας στην επιτροπή Τσίλκοτ που διερευνούσε την επίθεση του πολέμου εναντίον του Ιράκ, ο Τόνι Μπλερ είχε ισχυριστεί ότι στην συνάντηση του Crawford είχε συμφωνήσει με τον Τζορτζ Μπους στην ανάγκη να αντιμετωπιστεί ο Σαντάμ Χουσείν αλλά είχε τονίσει ότι δεν είχαν ληφθεί συγκεκριμένες αποφάσεις.

Αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι υπήρξε μυστική συμφωνία (το περίφημο “συμβόλαιο που υπογράφηκε με αίμα”) με την αμερικανική κυβέρνηση για την εισβολή στο Ιράκ, προσθέτοντας πως υποστήριξε τη λύση του πολέμου ανοιχτά και δημόσια.

O πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας υπερασπίστηκε πλήρως την αναγκαιότητα της εισβολής, επαναλαμβάνοντας το μέγεθος της απειλής που συνιστούσε το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν για την ασφάλεια της Δύσης. Μάλιστα δεν δίστασε να αναφερθεί, εμμέσως πλην σαφώς, στην αναγκαιότητα «αντίστοιχης αντιμετώπισης» του Ιράν, αν το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης επιμείνει να μη δέχεται διεθνή έλεγχο για το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Σε ένα άλλο έγγραφο λίγο πριν την συνάντηση στο Crawford ο αμερικανός υπουργός εξωτερικών αναφέρει στον πρόεδρό του ότι ο Τόνι Μπλερ αντιμετωπίζει τον σκεπτικισμό των βρετανών και τονίζεται:”Η αποστολή του Μπλερ είναι τώρα να δικαιολογήσει την αμερικανική πολιτική έναντι του Ιράκ και να εξασφαλίσει την υποστήριξη του βρετανικού λαού. (…) Μερικοί βουλευτές θα ψηφίσουν υπέρ της ανάληψης στρατιωτικής δράσης αν έχουν αποδείξεις ότι το Ιράκ συνεχίζει να αναπτύσσει όπλα μαζικής καταστροφής…

Θα υπάρξουν ακόμη περισσότεροι βουλευτές που θα ταχθούν υπέρ αν πεισθούν ότι το Ιράκ έχει τους πυραύλους για να μεταφέρουν τα όπλα μαζικής καταστροφής, (…) και ακόμη περισσότεροι αν υπάρξουν πειστικές αποδείξεις ότι το Ιράκ σκοπεύει και σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα”.

Στο ίδιο έγγραφο ο Κόλιν Πάουελ μεταφέρει στον αμερικανό πρόεδρο το εξής μήνυμα του Τόνι Μπλερ:”Δεν θέλει να βρεθεί πολύ μπροστά από την αμερικανική πολιτική αλλά ούτε και πολύ πίσω από αυτήν. Αν κρατήσει στάση αναμονής για μεγάλο διάστημα, τότε δεν θα μπορέσει να επιτύχει την δημιουργία της συμμαχίας που θέλει.”