Το σωματίδιο που μπόρεσαν να απομονώσουν, έστω και για ελάχιστο διάστημα, οι επιστήμονες από την Αυστρία, όπως όλα δείχνουν αποτελείται αποκλειστικά από πυρηνική δύναμη. Πρόκειται για ένα σωματίδιο με σχεδόν μηδενική διάρκεια ζωής, λόγω της ασταθούς κατάστασης του, που συντίθεται μόνο από γλουόνια.
Τα γλουόνια είναι ένας τύπος μποζονίου, το οποίο φέρει την πυρηνική δύναμη που κάνει πρωτόνια και νετρόνια να «κολλούν» μεταξύ τους μέσα στον ατομικό πυρήνα. Ο τύπος του συγκεκριμένου σωματιδίου ονομάζεται «glueball», ενώ ο εντοπισμός του αποτελούσε πολύ δύσκολο εγχείρημα για τους υπεύθυνους του πειράματος.
Η λειτουργία των γλουονίων θυμίζει πολύ αυτή των φωτονίων. Εχουν και τα δύο μηδενική μάζα, ενώ όπως ακριβώς τα φωτόνια μεταφέρουν ηλεκτρομαγνητική δύναμη μεταξύ των φορτισμένων σωματιδίων, έτσι και τα γλουόνια λειτουργούν ως φορείς ισχυρής-πυρηνικής δύναμης ανάμεσα στα κουάρκ. Αντίθετα όμως με τα φωτόνια, αυτά έχουν 8 διαφορετικούς τύπους, ικανούς να αλληλεπιδράσουν και να δημιουργήσουν τα μυστήρια «glueball».
Ο εντοπισμός του πρώτου «glueball» όμως, δεν μπορεί από μόνος του να προσφέρει πολλές πληροφορίες στους επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Νέος στόχος τους, ώστε αυτή η σημαντική ανακάλυψη να κάνει το επόμενο βήμα, είναι να μελετήσουν τον τρόπο με τον οποίο το βραχύβιο σωματίδιο αποσυντίθεται, αλλά και τι είδους σωματίδια προκύπτουν μετά την «καταστροφή» του. Ετσι, στοχεύουν μελλοντικά να διευκολυνθεί ο εντοπισμός γλουονίων, με στόχο να μελετηθούν περαιτέρω.
Οι υπεύθυνοι του πειράματος, με επικεφαλής τους καθηγητές Anton Rebhan and Frederic Brünner, έχουν αρχίσει μελέτη για τους πιθανούς μετασχηματισμούς του σωματιδίου, σε μια έρευνα που χρειάζεται πολύ μεγάλη εμβάθυνση στην θεωρητική φυσική, ενώ μπορεί να αποδειχτεί σημαντική ακόμα και για την κβαντική θεωρία.
Τους επόμενους μήνες, με την βοήθεια του CERN αλλά και του επιταχυντή στο Πεκίνο, υπολογίζεται πως θα έχει βρεθεί η… μαγική συνταγή του γλουόνιου. «Τα αποτελέσματα της έρευνα θα είναι πολύ σημαντικά για την θεωρία μας. Σε αλληλεπιδράσεις πολλών σωματιδίων, οι προβλέψεις της υπάρχουσας θεωρίας δεν είναι τόσο ακριβείς όσο στα απλούστερα μοντέλα. Αν τα αποτελέσματα αντιστοιχούν με τους υπολογισμούς μας, θα έχουμε μεγάλη πρόοδο στην προσέγγιση μας και στην υποατομική θεωρία.
Τα σωματίδια που μεταφέρουν πυρηνική ενέργεια, μπορεί μελλοντικά να χρησιμοποιηθούν ως πειραματικά εργαλεία, ωστόσο μέχρι τότε θα πρέπει να έχει προχωρήσει πολύ η μελέτη τους αλλά και οι πιθανές συμπεριφορές τους.