Νομίζω ότι μπορούμε να πάρουμε μια καλή ιδέα για το είδος της γλώσσας που θα δούμε σε αυτή την εγκύκλιο από άλλο έγγραφο του Βατικανού που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Φέρει τον τίτλο «Κλιματική Αλλαγή και το κοινό καλό», και παρήχθη από την Παπική Ακαδημία Επιστημών και την Παπική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών. Το παρακάτω είναι ένα σύντομο απόσπασμα …
Η αύξηση της κατανάλωσης σε συνδυασμό με ένα ρεκόρ ανθρώπινου πληθυσμό και τις χρήσεις των ακατάλληλων τεχνολογιών έχουν αιτιακή σχέση με την καταστροφή της βιωσιμότητας και την ανθεκτικότητα του κόσμου. Η διεύρυνση των ανισοτήτων του πλούτου και του εισοδήματος , η παγκόσμια διαταραχή του φυσικού κλιματικού συστήματος και η απώλεια των εκατομμυρίων ειδών που διατηρούν τη ζωή είναι οι εξόφθαλμες εκδηλώσεις της μη βιωσιμότητας. Η συνέχιση της εξόρυξης άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου μετά τη «λειτουργία business-as-usual» θα δημιουργήσει σύντομα σοβαρούς υπαρξιακούς κινδύνους τριών δισεκατομμυρίων φτωχότερων ανθρώπων, αλλά και για πολλές γενιές ακόμα αγέννητες. Η αλλαγή του κλίματος που προκύπτει σε μεγάλο βαθμό από την αύξηση της κατανάλωσης κατά 15% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού έχει γίνει ένα κυρίαρχο και ηθικό ζήτημα για την κοινωνία. Υπάρχει ακόμη χρόνος για να μετριάσουμε την ανεξέλεγκτη αλλαγή του κλίματος και τις ζημίες στο οικοσύστημα, υπό την προϋπόθεση να επαναπροσδιορίσουμε τη στάση μας απέναντι στην φύση και, ως εκ τούτου, προς τον εαυτό μας. Η αλλαγή του κλίματος είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα του οποίου η λύση θα εξαρτηθεί από την αναβάθμιση μας πέρα από τις εθνικές συνεργασίες και έρχονται μαζί για το κοινό καλό. Τέτοιες αλλαγές στη νοοτροπία, θα συμβάλλουν στην προώθηση των αναγκαίων θεσμικών μεταρρυθμίσεων και στις τεχνολογικές καινοτομίες για την παροχή των πηγών ενέργειας που έχουν αμελητέα επίδραση στο παγκόσμιο κλίμα, την ατμοσφαιρική ρύπανση και τα οικοσυστήματα, προστατεύοντας έτσι τις μελλοντικές γενιές. Οι θρησκευτικοί θεσμοί θα πρέπει να αναλάβουν η να οδηγήσουν στην επίτευξη αυτής της αλλαγής στάσης.
Η Καθολική Εκκλησία, σε συνεργασία με την ηγεσία των άλλων θρησκειών, θα έχει αποφασιστικό ρόλο, με την κινητοποίηση της κοινής γνώμης και τα δημόσια κεφάλαια για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των φτωχότερων 3000000000 ανθρώπων, επιτρέποντάς τους έτσι να προετοιμαστούν για τις προκλήσεις στις αναπόφευκτες κλιματικές αλλαγές. Μια τέτοια τολμηρή και ανθρωπιστική δράση από τις θρησκείες του κόσμου και ενεργώντας από κοινού είναι βέβαιο ότι θα προωθήσουν μια δημόσια συζήτηση για το πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε τις κοινωνικές επιλογές, όπως η προτεραιότητα στο πλαίσιο των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης του ΟΗΕ , στα βιώσιμα μονοπάτια της οικονομικής ανάπτυξης για τον 21ο αιώνα, με την προβλεπόμενo πληθυσμό της 10 δισεκατομμύρια ή περισσότερο.
Κωνσταντίνος Έλλην