Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Επιχειρηματιών και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών Βασίλης Αποστολόπουλος.
ΕΤΙΚΕΤΕΣ: ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
Στην πρώτη μας συνάντηση, περίπου 1,5 έτος πριν, στο πλαίσιο του ετήσιου Συνεδρίου της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (ΕΕΝΕ), ο Βασίλης Αποστολόπουλος μου επιδείκνυε, με ικανοποίηση, τα στοιχεία μεγάλης έρευνας που αποτύπωναν την μεταστροφή της κοινής γνώμης έναντι της επιχειρηματικότητάς και τη βούληση των πολιτών να εμπιστευτούν την ιδιωτική πρωτοβουλία ως μοχλό ανάπτυξης.
Η «Σαββατιάτικη Συνάντηση» με τον Πρόεδρο της ΕΕΝΕ και Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών, γίνεται σε εντελώς διαφορετική συγκυρία. Τους μήνες που μεσολάβησαν δεν ήταν λίγες οι ειδήσεις για κορυφαίους ομίλους που βρέθηκαν στα όρια της κατάρρευσης λόγω οικονομικών ατασθαλιών ή στελέχη τους βρέθηκαν στο επίκεντρο «γκρίζων» υποθέσεων. Την ίδια στιγμή, η πόλωση στο πολιτικό σκηνικό κτυπάει κόκκινο, με το κυβερνητικό αφήγημα περί διαπλοκής να παραμένει μεν θορυβώδες, χωρίς ωστόσο να έχει αποδώσει και στοιχεία πραγματικής εμπλοκής πολιτικών.
Ο B.Αποστολόπουλος επιμένει στην αισιόδοξη οπτική. «Στη συνείδηση του κόσμου η θέση του επιχειρείν δείχνει να ενδυναμώνεται σταθερά. Αυτή η τάση είναι μια πηγή αισιοδοξίας, καθώς γίνεται ολοένα και πιο σαφές στον κόσμο πως η πραγματική απάντηση στην κρίση, και οι όροι και οι προϋποθέσεις για την οριστική στροφή στην ανάπτυξη, μπορούν να έρθουν μόνο μέσα από την ενίσχυση της Ελληνικής Επιχειρηματικότητας», σημειώνει. Βέβαια, δεν κρύβει τον προβληματισμό του για όσα αποκαλύφθηκαν. «Παραδείγματα εισηγμένων και μη εταιριών που δεν διαφύλαξαν ούτε τις ίδιες ούτε την οικονομία και την αξιοπιστία της χώρας είναι πηγή ανησυχίας και λόγος εγρήγορσης, και αναδεικνύει την ανεπάρκεια των θεσμών και των ελεγκτικών μηχανισμών.
Εύχομαι μεταξύ άλλων να αποτελέσει καμπανάκι και για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και όλες τις συναφείς κρίσιμες δημόσιες υπηρεσίες ώστε να διαφυλαχθεί η αξιοπιστία του ελληνικού επιχειρείν και των θεσμών που διέπουν και διασφαλίζουν την καλή του λειτουργία. «Το τελευταίο πράγμα που θα θέλαμε, θα ήταν να προστεθεί και ο ιδιωτικός τομέας και οι μεγάλες επιχειρήσεις στο κάδρο της γενικότερης αναξιοπιστίας που περιέβαλε τη χώρα το προηγούμενο διάστημα», καταλήγει.
Αριστούχος πτυχιούχος του London School of Economics, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) από το Cambridge και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Β. Αποστολόπουλος δεν κρύβει τον προβληματισμό του για το πολιτικό ρίσκο που εμπεριέχει η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Πολλώ δε μάλλον όταν η συζήτησή μας διεξάγεται εν μέσω της πρωτόγνωρης έντασης μετά τις «Πρέσπες» και το «διαζύγιο» ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
«Είναι αλήθεια πως το πολιτικό θερμόμετρο έχει ανέβει επικίνδυνα. Στην ήδη μακρά και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που διανύουμε, ήρθε να προστεθεί η συμφωνία των Πρεσπών που με τις προβληματικές ή έστω δύσκολες όψεις της πυροδοτεί αντιδράσεις στην κοινωνία και το πολιτικό σύστημα», σημειώνει ο Βασ. Αποστολόπουλος, υπογραμμίζοντας μία και μόνον λέξη: «σταθερότητα». «Αυτό που πρέπει να αποφευχθεί με κάθε θυσία είναι μια αποσταθεροποίηση που θα εκτροχιάσει εκ νέου την ύψιστη εθνική προτεραιότητα της επιτάχυνσης της ανάπτυξης. Πιστεύω απόλυτα ότι η διασφάλιση αυτής δεν έχει μόνο την προφανή οικονομική διάσταση που θα διευκολύνει το επιχειρείν και θα βοηθήσει στην προσέλκυση επενδύσεων, αλλά και άμεση σχέση με την κοινωνική συνοχή και την ευρύτερη ενδυνάμωση της εθνικής μας κυριαρχίας. Οπότε το βασικό ζητούμενο παραμένειδιαχρονικά το ίδιο: σταθερότητα και ανάπτυξη!».
Ο χώρος στον οποίο, κατά κύριο λόγο, δραστηριοποιείται μέσω του ομίλου του Ιατρικού Κέντρου, βρέθηκε στη δίνη της πολιτικής αντιπαράθεσης. «Δεν υπήρξε πάρτι στο χώρο της Υγείας;» τον ερωτώ. «Και πάρτι και καίριες στρεβλώσεις υπήρχαν και υπό μία έννοια, ακόμα υπάρχουν» απαντά, χωρίς δισταγμό. Εξηγεί πως «η εξοικονόμηση κρατικών πόρων δεν έχει επιτευχθεί με ένα συνολικό νέο πρότυπο στην Υγεία, με ουσιαστικούς ελέγχους, σε πραγματικό χρόνο, ούτε με ορθολογικά μέτρα και στρατηγικές παρεμβάσεις βελτίωσης του πλαισίου και της λειτουργίας των κλινικών, με ενιαία τιμολόγηση και ολοκληρωμένη αξιολόγηση». Ως προς τα περίφημα μνημονικά «clawback» και «rebate», σημειώνει πως πέραν από αντισυνταγματικά, «στην πραγματικότητα εντείνουν τις στρεβλώσεις, επιβραβεύοντας εκείνους που καταφεύγουν σε πλασματικές χρεώσεις, αφού ο “λογαριασμός” τους μετακυλίεται σε άλλους».
Η συζήτησή μας με τον 47χρονο και πατέρα 4 παιδιών Αποστολόπουλο επεκτείνεται στο ζήτημα της συγκέντρωσης στον κλάδο της υγείας («η είσοδος ξένων funds στον κλάδο της υγείας θέλει προσοχή γιατί πρόκειται για ένα κλάδο ευαίσθητο που δεν προσφέρεται για βραχυπρόθεσμες καιροσκοπικού και κερδοσκοπικού χαρακτήρα τοποθετήσεις, όπως αυτές στις οποίες συνηθίζουν να επιδίδονται τα ‘private equity funds’», σημειώνει) για να καταλήξει στην στάση του κράτους έναντι των επιχειρήσεων και, τελικά, την ανάγκη ενός νέου εθνικού σχεδίου δράσης που θα υπερβαίνει τα μνημόνια.
«Επιγραμματικά, πρέπει να δοθούν κίνητρα για τη δημιουργία νέου πλούτου στην Ελλάδα. Να μειωθούν οι εισφορές και οι φόροι, να διευκολυνθεί η ανάπτυξη. Μια σειρά επιδομάτων που έχουμε δει, με βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα και ‘ad hoc’ σχεδιασμό, δεν συμβάλλουν με πραγματικό τρόπο στην ανάκαμψη ή τη λύση των προβλημάτων. Πρακτικά, ένα επίδομα €400 σε ένα νέο παιδί δεν του δίνει δουλειά. Η ανάπτυξη όμως μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, δίνει ορίζοντα προοπτικής σε νέα παιδιά που έχουν τη δίψα για δημιουργία και λόγω απουσίας επιλογών στην Ελλάδα είτε φεύγουν στο εξωτερικό, είτε βλέπουν το ταλέντο τους και τη ζωή τους να μαραζώνει. Οφείλουμε να δώσουμε στις νεότερες γενιές τα εργαλεία για την παραγωγή νέου πλούτου. Αυτό είναι το κεντρικό ζητούμενο, και όχι η ανακατανομή της φτώχειας» σημειώνει ο Βασίλης Αποστολόπουλος. «Προς ποιά κατεύθυνση», τον ερωτώ, δεδομένου ότι τα μνημόνια ήταν το μόνο σχέδιο που είχε η Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια.
«Η ανάγκη ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου είναι επιτακτική. Δεν αρκούν όμως ‘top-down’, ‘κεντρικές’ πρωτοβουλίες. Κίνητρα χρειάζονται σίγουρα. Από την διεύρυνση του αναπτυξιακού νόμου, που δείχνει να είναι σε σωστή κατεύθυνση, μέχρι στοχευμένες φοροαπαλλαγές, αναπτυξιακά κίνητρα και άλλες διευκολύνσεις σε επιχειρηματικές κινήσεις, επενδύσεις, αποκρατικοποιήσεις και εγχώριες και διεθνείς συνέργειες. Μα πάνω απ’ όλα αυτό που χρειάζεται είναι ένα σταθερό επενδυτικό περιβάλλον και ένα νέο εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, με τη συνεργασία όλων των υγιών, παραγωγικών δυνάμεων του τόπου. Ένα «Ελληνικό Συμβόλαιο Τιμής και Εθνικής Ανάταξης», όπως το ονομάζω, το οποίο θα εξασφαλίζει την σταθερότητα που απαιτείται για την επίτευξη ταχύρρυθμης ανάπτυξης». Ο Αποστολόπουλος κάνει λόγο για αριστεία, καινοτομία, υψηλή ποιότητα και προστιθέμενη αξία, έννοιες που αμφισβητήθηκαν στο πλαίσιο ιδεολογικών εμμονών αλλά αποτελούν και ζητούμενο για την πλειοψηφία της νεότερης γενιάς. «Το νέο αναπτυξιακό πρότυπο θα εστιάζει, συνολικά, στην αριστεία και την καινοτομία, την υψηλή ποιότητα και την προστιθέμενη αξία στις παρεχόμενες υπηρεσίες και προϊόντα. Συγκεκριμένα, ο κορμός του νέου παραγωγικού μοντέλου θα πρέπει να περιλαμβάνει μια σειρά από κρίσιμους κλάδους και κατηγορίες: τους αγροτικούς συνεταιρισμούς νέου τύπου, μια νέα κατεύθυνση στην περιφερειακή ανάπτυξη με επενδύσεις σε καινοτόμες μεθόδους και εξωστρεφή προσανατολισμό, τον Τουρισμό, τις νέες τεχνολογίες, καθώς και τη νεοφυή επιχειρηματικότητα. Κρίσιμο ρόλο έχουν επίσης, οι μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις, σε έργα υποδομής, την ενέργεια, το real estate – που δίνουν το σήμα πως μπορεί σήμερα κανείς στην Ελλάδα, όχι απλά να πετύχει, αλλά και να ανταμειφθεί με σημαντικότατες αποδόσεις. Ο έξυπνος συνδυασμός των παραπάνω θα αποτελέσει τη βιώσιμη βάση για την επόμενη φάση της Ελληνικής Οικονομίας. Αυτή της αταλάντευτης, ταχύρρυθμης ανάπτυξης με όρους εξωστρέφειας και παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας. Σε μεγάλο βαθμό είναι στο χέρι όλων μας, και, μπορούμε, αν συνεργαστούμε επιτέλους οι υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να το επιβάλλουμε αυτή τη φορά από κάτω προς τα πάνω».
ΈντυπηΠηγή άρθρου – kathimerini.gr
Use Facebook to Comment on this Post
