Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο στο Καναδά, με επικεφαλής τον Δρ Αντριου Λιμ, μελέτησαν στοιχεία για 315 άτομα που είχαν χρησιμοποιήσει συσκευές καταγραφής δραστηριότητας τουλάχιστον μια φορά ενώ ήταν εν ζωή. Οι συσκευές κατέγραφαν και τις σωματικές λειτουργίες κατά τη διάρκεια του ύπνου. Μετά τον θάνατό τους, σε ηλικία κατά μέσο όρο 90 ετών, αναλύθηκαν οι εγκέφαλοί τους.
Σχεδόν το ένα τρίτο των εγκεφάλων είχε ενδείξεις εγκεφαλικού επεισοδίου και σχεδόν τα δύο τρίτα είχαν τουλάχιστον μια περιοχή με μέτρια έως σοβαρή βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία.
Όσο σοβαρότερος ήταν ο κατακερματισμός του νυχτερινού ύπνου, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος αθηροσκλήρωσης των μικρών αρτηριών στον εγκέφαλο. Ο κίνδυνος νέκρωσης εγκεφαλικού ιστού λόγω μίνι εγκεφαλικού επεισοδίου (από έλλειψη σωστής οξυγόνωσης του εγκεφάλου) ήταν επίσης αυξημένος όσο χειρότερος ήταν ο κατακερματισμός του νυχτερινού ύπνου.
«Πιθανόν η επαναλαμβανόμενη αφύπνιση κατά τη διάρκεια της νύχτας να συντελεί σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης η οποία προκαλεί βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία. Επίσης, παθήσεις όπως η άπνοια ύπνου μπορεί να παίζει ρόλο στην στέρηση του οξυγόνου από τον εγκέφαλο» εξηγεί ο Δρ Λιμ.
Σπεύδει ωστόσο να σημειώνει ότι η μελέτη δεν διευκρινίζει αν τα προβλήματα ύπνου προκαλούν εγκεφαλική βλάβη ή αν η τελευταία προκαλεί διαταραχή του ύπνου ή αν συμβαίνει κάτι άλλο. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι αλλαγές αυτές στον εγκέφαλο σχετίζονται όντως με εγκεφαλικό επεισόδιο και επιδείνωση τυχόν προβλημάτων σκέψης και σωματικής κινητικότητας.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Stroke.