Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να εκτιμάται ότι θα εκτιναχθεί από τα 7 στα 9 δισεκατομμύρια έως τα μέσα του αιώνα, η διατροφική ασφάλεια αναπόφευκτα θα γίνεται ολοένα και πιο πιεστικό ζήτημα. Η ερευνητική ομάδα της μελέτης εκτιμά ότι υπάρχει λύση, καθώς η μεταρρύθμιση της παραγωγής τροφίμων σε λίγες μόνο περιοχές του κόσμου θα προσέφερε τρόφιμα για 3 δισεκατομμύρια επιπλέον ανθρώπους.
Ο οικολόγος Πολ Γουέστ του Πανεπιστημίου της Μινεσότα στο Σεντ Πολ, σε συνεργασία με ερευνητές από τη Γερμανία και άλλα ιδρύματα στις ΗΠΑ, χρησιμοποίησαν μια πληθώρα σετ δεδομένων και μεθόδων για να υπολογίσουν τις θερμίδες που παράγονται, καταναλώνονται και σπαταλώντας σε όλο τον κόσμο.
«Κατέστη προφανές ότι λίγες μόνο χώρες και καλλιέργειες εξηγούν τη σημερινή κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο» σχολιάζει ο Γουέστ στο δικτυακό τόπο της επιθεώρησης «Nature».
Οι μεταρρυθμίσεις που προτείνονται θα μείωναν τη σπατάλη τροφίμων, η οποία σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες φτάνει ακόμα και το ένα τρίτο της παραγωγής. Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, η σπατάλη τροφίμων σε ΗΠΑ, Κίνα και Ινδία αντιστοιχεί στα τρόφιμα που χρειάζονται 300 εκατ. άνθρωποι.
Όμως τα μεγαλύτερα οφέλη θα προέκυπταν από τη μείωση των αγροτικών προϊόντων που μετατρέπονται σήμερα σε βιοκαύσιμα ή ζωοτροφές. «Χρειάζονται περίπου 30 θερμίδες [από ζωοτροφές] για να παραχθεί μία θερμίδα μοσχαρίσιου κρέατος» εξηγεί ο Γουέστ.
Οι αριθμοί σε παγκόσμια κλίμακα
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η πρωτογενής παραγωγή που δεν χρησιμοποιείται ως τρόφιμα θα αρκούσε για να τραφούν 4 δισ. άνθρωπο, με τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Δυτική Ευρώπη και τη Βραζιλία να καλύπτουν 2,4 δισ. άτομα.
Ο Γουέστ αναγνωρίζει ότι δεν θα ήταν δυνατόν να καταργήσουμε το κρέας, προτείνει όμως την αντικατάσταση του μοσχαρίσιου κρέατος με χοιρινό ή κοτόπουλο, τα οποία χρειάζονται 7 με 8 θερμίδες ζωοτροφής για μια θερμίδα κρέατος.
Ακόμα περισσότερα τρόφιμα, αρκετά για 850 εκατομμύρια επιπλέον ανθρώπους, θα μπορούσαν να παραχθούν από τη βελτίωση των γεωργικών πρακτικών σε περιοχές χαμηλής παραγωγικότητας, κυρίως στην Αφρική, την Ασία και την Ανατολική Ευρώπη.
Η Αφρική θα αντιστοιχούσε σε περισσότερο από το μισό του δυνητικού οφέλους, αν και οι ερευνητές παραδέχονται ότι η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να εκμηδενίσει το όφελος αυτό.
Ανεξάρτητοι ερευνητές χαιρέτισαν τη μελέτη για τη συνολική εικόνα που προσφέρει σε παγκόσμιο επίπεδο, επισήμαναν όμως ότι οι μεταρρυθμίσεις που προτείνονται θα ήταν δύσκολο να υιοθετηθούν, καθώς οι αποφάσεις για την αγροτική πολιτική λαμβάνονται σε επίπεδο χώρας και συχνά απαιτούν επιδοτήσεις.
Είναι όμως προφανές ότι ακόμα και μικρές αλλαγές στον τρόπο που χρησιμοποιούμε την αγροτική παραγωγή θα προσέφεραν φαγητό σε εκατομμύρια πεινασμένους ανθρώπους.
Πηγή: Το Βήμα /science