Οι αρχαίοι λαοί είχαν τεχνολογία που “έλιωνε” την πέτρα;

Στα βόρεια προάστια της πόλης Cusco του Περού, βρίσκεται το τειχισμένο συγκρότημα του Saksaywaman. Η τοποθεσία φημίζεται για τις αξιόλογες και μεγάλες ξερολιθιές τις, με ογκόλιθους κομμένους προσεκτικά για να ταιριάζουν μαζί σφιχτά χωρίς κονίαμα.

Οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των τειχών στο Saksaywaman, έχουν βάρος μέχρι 150 τόνους, είναι από τις μεγαλύτερες που χρησιμοποιήθηκαν σε κάθε κτίριο στην Προκολομβιανή Αμερική και εμφανίζουν ακρίβεια στην τοποθέτηση τους, που είναι αξεπέραστη σε όλη την Αμερική.

Οι πέτρες έχουν τόσο στενά διαστήματα που ένα κομμάτι χαρτί δεν χωράει μεταξύ πολλών απ’ αυτές. Η διευκρίνιση αυτή, σε συνδυασμό με τις στρογγυλεμένες γωνίες των λίθων, την ποικιλία των σχημάτων τους, το σύμπλεγμα τους και τον τρόπο που τα τείχη κλίνουν προς τα μέσα έχουν προκαλέσει αμηχανία στους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για να ταιριάζει ακριβώς το σχήμα μια πέτρας με τις παρακείμενες πέτρες, είναι ακόμη άγνωστη, καθώς δεν βρέθηκαν εργαλεία στην περιοχή του χώρου.

Η “επίσημη” και συμβατική εξήγηση είναι ότι οι Ίνκας με κάποιο τρόπο κατάφεραν να χρησιμοποιούν μια μέθοδο “μαντεψιάς και ελέγχου” για να σμιλεύουν την πέτρα με τα πέτρινα εργαλεία τους, στη συνέχεια, να τοποθετούν την πέτρα στη θέση της, ελέγχοντας πώς ταιριάζει, ακολουθούσε σμίλευση περαιτέρω αν δεν ταίριαζε, τότε έλεγχος και πάλι, και ούτω καθεξής.

Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την απόλυτη ακρίβεια της κοπής και διαμόρφωσης του ογκόλιθου με τη χρήση μόνο στρογγυλών πέτρινων σφυριών και της επανειλημμένης ανασήκωσης του ογκόλιθου των 100 τόνων ώστε να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές σε όλη η διαδικασία, η επίσημε εξήγηση φαίνεται εξαιρετικά απίθανη.

Περίφημα κυκλώπεια τείχη στην Τίρυνθα
Τεχνολογία αποσκλήρυνσης βράχου ή ακόμα και υγροποίησης πέτρας εικάζεται ότι έχει χρησιμοποιηθεί και σε κυκλώπεια τείχη τόσο στην υπόλοιπη Ευρασία αλλά και στην Ελλάδα, ειδικά μιλώντας για τα τείχη των Μυκηνών.

Η Ακρόπολη της Τίρυνθας

Το Saksaywaman, στα βιβλία της ιστορίας, λέγεται ότι ολοκληρώθηκε το 1508, αλλά εκείνοι που έζησαν μόλις μερικές δεκαετίες αργότερα, όπως ο Garcilaso de la Vega, που γεννήθηκε το 1539 και μεγάλωσε στην περιοχή του Saksaywaman, δεν φαίνεται να έχει καμία ιδέα για το πώς τα τείχη κατασκευάστηκαν. Και κανείς άλλος δεν φαινόταν να γνωρίζει επίσης.

Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι οι Ίνκας γνωστοποίησαν και τους Ισπανούς κατακτητές ότι αυτές οι κατασκευές υπήρχαν πολύ πριν από αυτούς και χτίστηκαν από άλλους ανθρώπους. Είναι πιθανό οι Inca να έχτισαν στις κορυφές των προηγούμενων υφισταμένων κατασκευών; Αν οι κατασκευαστές ήταν ακόμη πιο αρχαίοι, αυτό θα σήμαινε ότι υπήρχε ένας πολιτισμός πολύ πιο προχωρημένος από τους Ίνκας, αλλά δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για αυτόν -εκτός από το ότι μπορούσε να δημιουργήσει κατασκευές όπως το Saksaywaman.

Μια ενδιαφέρουσα θεωρία που έχει προταθεί για να εξηγήσει τη διαμόρφωση των λίθων έχει τις ρίζες της στον τοπικό μύθο αναφέρθηκε στους εξερευνητές, όπως ο θρυλικός Percy Fawcett, καθώς και ο Hiram Bingham, ο οποίος ανακάλυψε το Μάτσου Πίτσου. Ο μύθος μιλάει για ένα υγρό που προέρχεται από φυτά, το οποίο ήταν γνωστό στους αρχαίους ότι μετέτρεπε τις πέτρες σε μαλακές. Στην πραγματικότητα, το 1983, ένας καθολικός ιερέας είπε ότι χρησιμοποίησε την τεχνική για να πετύχει την αποσκλήρυνση της πέτρας, αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει πώς να κάνει τις πέτρες σκληρές και πάλι.

Ενώ η θεωρία παραμένει εικασία, τα σημάδια σε μερικές από τις πέτρες στο Saksaywaman δείχνουν ότι οι πέτρες σχηματοποιήθηκαν ή σμιλεύτηκαν σε σχήμα, το οποίο θα μπορούσε να εξηγηθεί με τη θεωρία της αποσκλήρυνσης της πέτρας.

Είτε αυτή η θεωρία αποδειχθεί σωστή είτε όχι θα το δούμε στη πορεία του χρόνου, αλλά φαίνεται αρκετά πειστικό ότι τα πέτρινα τείχη δεν δημιουργήθηκαν με πέτρινα σφυριά και κατ ‘επανάληψη μετακίνηση και ανύψωση των ογκόλιθων. Όπως είπε ο Ben Bendig από τους Epoch Times: “κατασκευές όπως αυτές, μας καλούν να μάθουμε περισσότερα για το παρελθόν μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι αρχαίοι μπορεί να ήταν πολύ πιο προηγμένοι από ότι νομίζουμε”.