Οι γοργόνες δεν είναι μόνο στα παραμύθια – Πρόκειται για μια υπαρκτή θανατηφόρα πάθηση (Εικόνες)

Για τις γοργόνες έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία και παραμύθια.Οι πρώτες καταγεγραμμένες αναφορές έρχονται από την αρχαία Ασσυρία όπου σύμφωνα με το θρύλο, η θεά Ατάργατις μεταμορφώθηκε σε γοργόνα από ντροπή, όταν σκότωσε κατά λάθος τον άνθρωπο που ερωτεύτηκε.

Τις συναντάμε επίσης και στον Όμηρο ο οποίος αναφέρθηκε σε αυτές ως σειρήνες: επικίνδυνα αλλά όμορφα πλάσματα, που γοήτευαν και στη συνέχεια έτρωγαν τους ναυτικούς.

Η πιο γνωστή αναφορά σε γοργόνα είναι το παραμύθι του Hans Christian Andersen “η Μικρή Γοργόνα” που έγινε και ταινία της Disney, ενώ απεικονίζεται επίσης σε όπερες, έργα ζωγραφικής, βιβλία, ταινίες και κόμικς.

Οι εικόνες που περιγράφονται δεν είναι μυθοπλασία καθώς πρόκειται για μια ιατρική πάθηση, την Sirenomelia, γνωστή επίσης και ως «σύνδρομο Γοργόνας”.

Πρόκειται για μια θανατηφόρα ασθένεια, που χαρακτηρίζεται από την ένωση των ποδιών του πάσχοντα. Η σπάνια εκ γενετής δυσμορφία κάνει τα πόδια να μοιάζουν με ένα ενιαίο μέλος, σαν ουρά ψαριού.

Η Ιατρική ιστορικός Lindsey Fitzharris μιλώντας στην Daily Mail, εξηγεί ότι η συγκεκριμένη πάθηση προκύπτει από μια βλάβη της κανονικής αγγειακής τροφοδοσίας, όταν ο ομφάλιος λώρος αποτυγχάνει να σχηματίσει δύο αρτηρίες.

Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει επαρκής παροχή αίματος στο έμβρυο και έτσι η ενιαία αρτηρία “κλέβει” το αίμα και τη διατροφή από το κάτω μέρος του σώματος. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σπάνια,πάθηση που προσβάλλει μόλις ένα στα 100.000 μωρά ωστόσο είναι 100 φορές πιο πιθανό να συμβεί σε πανομοιότυπα δίδυμα.

Όπως δήλωσε η Fitzharris:”Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου, έχω βρει πολύ λίγα στοιχεία για την ιστορία της πάθησης. Υπάρχουν αποσπάσματα εδώ και εκεί που ισχυρίζονται ότι τα έμβρυα που γεννιούνται με sirenomelia μερικές φορές διατηρούνταν σε βάζα και τα έδειχναν σε Freak Shows κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα.

Αλλά ακόμα και αυτές οι πηγές είναι απογοητευτικά ασαφείς.” και προσθέτει ” Μέσα σε βάζα βλέπει κανείς περισσότερα από 5.000 δείγματα ανατομίας ανθρώπων και ζώων, εμβρυολογία, παθολογία και συγγενείς γενετικές ανωμαλίες”.

Το 1988 η Tiffany Yorks υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για να διαχωρίσει τα πόδια της. Εξακολουθεί να πάσχει από προβλήματα κινητικότητας, λόγω των εύθραυστων οστών της, και χρησιμοποιεί πατερίτσες και αναπηρική καρέκλα για να κινηθεί.

Ωστόσο στην ηλικία των 26 ετών, είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία παράδειγμα ανθρώπου που επιβίωσε από την πάθηση μέχρι σήμερα.