η αναζήτηση θα πρέπει να εστιάσει πιο κοντά στον πλανήτη μας και
συγκεκριμένα σε ακτίνα τέτοια που επιτρέπει και σε τυχόν εξωγήινους να παρακολουθούν εμάς.
Ο δρ Ρενέ Χέλερ και ο καθηγητής Ραλφ Πάντριτζ στη σχετική δημοσίευση τους στην επιστημονική επιθεώρηση «Astrobiology» εξηγούν ότι οι αστροβιολόγοι εστιάζουν το μεγαλύτερο κομμάτι των προσπαθειών τους σε πλανήτες και φεγγάρια που είναι πολύ μακριά για να τα δει κανείς με τηλεσκόπια και τελικά επιχειρούν να τα ερευνήσουν, εντοπίζοντας τις σκιές τους, όταν περνούν μπροστά από τους ήλιους τους.
Αντιπροτείνουν, λοιπόν, την αλλαγή της εστίασης στη ζώνη τράνζιτ, μια λεπτή λωρίδα Διαστήματος στην οποία, αν υπήρχαν εξωγήινοι, θα μπορούσαν να δουν τη Γη, όταν αυτή περνάει μπροστά από τον Ηλιο. Σε αυτή τη ζώνη υπάρχουν περίπου 100.000 πιθανοί στόχοι παρατήρησης, καθένας από τους οποίους έχει πιθανούς δορυφόρους. «Προφανώς δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι είναι ικανοί να κάνουν σε επίπεδο εντοπισμού πλανητών παρόμοιων με τη Γη, αλλά και έξυπνων μορφών ζωής οι τυχόν εξωγήινοι.
Ωστόσο, αυτή η διαδικασία αναζήτησης βασίζεται σε μια μέθοδο που έχει αποδειχθεί απλή και αποτελεσματική» εξηγεί ο Πάντριτζ. «Αν κάποιοι από αυτούς τους πλανήτες φιλοξενούν παρατηρητές με αναπτυγμένη ευφυΐα, τότε μπορεί να έχουν καταλάβει ότι η Γη κατοικείται και ίσως μπορεί να λαμβάνουμε τις εκπομπές τους» προσθέτει ο Χέλερ. Ηδη βρίσκονται σε εξέλιξη πολλά πρότζεκτ, τόσο αποστολής σημάτων από τη Γη όσο και αναζήτησης εξωγήινων σημάτων, τα οποία ενδεχομένως ταξιδεύουν στο Διάστημα εδώ και χιλιάδες χρόνια.
metafysika.gr