Από την άλλη οι οπαδοί του Ολυμπιακού, άνηκαν στην πλειοψηφία τους στα μεσαία και κατώτερα στρώματα της προσφυγιάς και εργατιάς.
Από το 1925 που ιδρύθηκε η ομάδα του Πειραιά μέχρι την 1η Ιουνίου του 1930, οι δύο ομάδες έτρεφαν αισθήματα σεβασμού η μία για την άλλην.
Μία σειρά γεγονότων όμως επρόκειτο να αλλάξουν για πάντα την σχέση των δύο ομάδων!
Όλα ξεκίνησαν σε εκείνο τον αγώνα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, την 1η Ιούνη του 1930. Την ημέρα εκείνη, ούτε οι 8000 οπαδοί του Παναθηναϊκού που βρισκόντουσαν στην Λεωφόρο, αλλά ούτε και οι 3500 οπαδοί του Ολυμπιακού που είχαν κατακλύσει λόγω οικονομικών δυσκολιών τον λόφο του Λυκαβηττού, μπορούσαν να φανταστούν τι θα συνέβαινε.
Ο αγώνας που ακολούθησε ήταν μία πραγματική συντριβή για την ομάδα του Πειραιά. Ο Παναθηναϊκός κερδίζει τον Ολυμπιακό με το ταπεινωτικό σκορ, 8-2, ενώ σαν να μην έφτανε αυτό, οι οπαδοί του τριφυλλιού μετά το τέλους του αγώνα, περιφέρουν στο γήπεδο ένα φέρετρο με το έμβλημα του Ολυμπιακού, να το κοσμεί.
Η πληγωμένη φτωχολογιά του Πειραιά δεν αντέχει τον εξευτελισμό. Η βεντέτα μόλις τώρα ξεκινάει! Η κατάσταση εκτραχύνεται το 1936, όταν ο Ολυμπιακός πετυχαίνει νίκη, με σκορ 6-1, εναντίον του Παναθηναϊκού! Το 1957, ο Ολυμπιακός κερδίζει το πρωτάθλημα για τέταρτη συνεχόμενη φορά και τότε αποκτά το προσωνύμιο “Θρύλος”.
Οι οπαδοί θεωρώντας πως το παιχνίδι ήταν δρομολογημένο να κριθεί στο κέρμα (καθώς δεν υπήρχαν πέναλτι, συνήθιζαν να ρίζνουν ένα κέρμα κορώνα-γράμματα για να βγάλουν τον νικητή), αρχίζουν να πετάνε αντικείμενα στον αγωνιστικό χώρο.
Καμία από τις δύο ομάδες δεν βγήκε νικήτρια. Δύο χρόνια αργότερα, στον ημιτελικό κυπέλλου, η κατάσταση είναι πλέον γελοία αφού όταν ημπάλα κατέληγε σε οπαδούς που την έκαναν χίλια κομμάτια με στιλέτα!
Χρόνια αργότερα, λίγο πριν την επαγγελματοποίηση του πρωταθλήματος, ο Νταϊάφας και ο Βαρδινογιάννης παίζουν τάβλι (!) για να μοιράσουν τις ομάδες! Το 1979 μέχρι το 1983 ο Ολυμπιακός κάνει θραύση, αλλά καθώς ο Πρόεδρος της ομάδας δεν διέθετε χρήματα, οι παίκτες αυτομόλησαν στον Παναθηναϊκό.
Το 1989 η έχθρα γίνεται μεγαλύτερη και πιο οριστική από ποτέ. Είχε προηγηθεί και η παράνομη ελληνοποίηση του παίκτη του Πανθηναϊκού Χουάν Ραμόν Ρότσα, το 1981.
Όταν το 1988 ο Γιώργος Κοσκώτας εξασφαλίζει για τον Ολυμπιακό τα πράσινα ινδάλματα Αντωνίου και Σαραβάκο, οι ερυθρόλευκοι νιώθουν πως παίρνουν το αίμα τους πίσω. Δεν προλαβαίνουν όμως γιατί ξεσπά το σκάνδαλο “Κοσκωτά”, ο πρόεδρος κλείνεται στην φυλακή και αναλαμβάνει τα ηνία της ομάδας ο Σαλιαρέλης.
Εν ολίγοις, η δεκαετία 1985-1995 ήταν μαύρη για τους Ολυμπιακούς, όμως τα πράγματα άλλαξαν σιγά σιγά και μέχρι τώρα έχουν κατακτήσει επί σειρά ετών το πρωτάθλημα.
Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία των “δύο αιωνίων”, του Ολυμπιακού και τουΠαναθηναϊκού, και το καλό που σας θέλω είναι να σας αρέσει γιατί μου βγήκαν τα χέρια να την γράψω!