Ο άνθρωπος όταν είναι δίκαιος έχει το Θεό με το μέρος του…

Ο καλός δοκιμάζεται στα χέρια των κακών, περνάει στα λανάρια.
Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ , όταν είναι δίκαιος έχει το Θεό με το μέρος του. Όταν κανείς βαδίζει με το Ευαγγέλιο δικαιούται τη θεία βοήθεια. Από κει και πέρα μη φοβάται τίποτα.
Αυτό που έχει σημασία είναι να αναπαύεται ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι μας σε κάθε ενέργειά μας και τότε θα έχουμε την ευλογία του Θεού, του Χριστού και των Αγίων μας και θα αναπαύεται το Άγιο Πνεύμα σε μας. ΚΑΝΕΝΑΣ άδικος τελικά δεν έκαμε προκοπή, ενώ τους δίκαιους τους σκέπτεται ο Θεός.
Ο Πατριάρχης ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, όταν φοιτητές στην Αμερική του ζήτησαν εκσυγχρονισμό του κλήρου, απάντησε : «Ο Άγιος Κοσμάς είπε : ΄΄ Όταν οι κληρικοί γίνουν λαϊκοί , οι λαϊκοί θα γίνου δαίμονες΄΄».
Η ΚΑΤΑΡΑ πιάνει, όταν υπάρχει στη μέση αδικία.
Να τρελλαθείτε από τη θεία τρέλλα της αγάπης του Θεού.
Να σας κάψει ο Θεός με την αγάπη τους στις καρδιές σας.
Επειδή μας κουμαντάρουν τα σίδηρα οι καρδιές μας έγιναν σιδηρένιες.
Πρώτα να θυμόσαστε ότι θα πεθάνουμε. Δεύτερο ότι ίσως πεθάνουμε όχι από φυσικό θάνατο. Γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι.
Αν κάποιος είναι νευριασμένος ή θυμωμένος και βρίζει, δεν έχει ευλογία το έργο που κάνει, ενώ αν ψάλλει ή λέει την ευχή αγιάζεται το έργο του. Το πρώτο είναι δαιμονικό, το δεύτερο θεϊκό.
Εάν , κινείσθε με ευλάβεια και προσευχή, αγιάζεστε πάντοτε και τα πάντα αγιάζοντα.
Όταν κανείς έχει το νου του στο Θεό, αγιάζει τη δουλειά του, το έργο των χειρών του.
Μην ξεχνάς σε κάθε δουλειά να παίρνεις το Χριστό μαζί σου.
Να κάνεις κάπου – κάπου διακοπή στη δουλειά σου για να λες την ευχή.
Όταν έχουμε μέριμνα δεν μπορούμε να καταλάβουμε την αγάπη του Θεού (όπως το παιδί όταν παίζει δεν αισθάνεται το χάδι του πατέρα.
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να κάνει το καλό καθώς ο Δημιουργός του.
Η σωματική κούραση – χωρίς μέτρο – αγριεύει τον άνθρωπο. Και το πιο ήρεμο άλογο, αν το κουράσεις υπέρβαρα κλωτσάει.
Όταν διαβάζεις την Αγία Γραφή και δεν καταλαβαίνεις, μην φοβάσαι ότι σου χρειάζεται θα σε φωτίσει ο Θεός. Εφάρμοσε αυτά που καταλαβαίνεις.
Η πνευματική τοποθέτηση είναι να χαίρεσαι με τα αντίθετα απ’ αυτά που χαίρονται οι κοσμικοί. Να μη ζητάμε τη δική μας ανάπαυση. Να κοιτάζει κανείς τι αναπαύει τον άλλο. Τότε αναπαύεται και ο Θεός στον άνθρωπο. Και ο άνθρωπος παύει να είναι άνθρωπος , θεώνεται.
Το Ευαγγέλιο δεν συμβιβάζεται με την κοσμική λογική.
Όσο ο άνθρωπος αδειάζει από εγωισμό, τόσο γεμίζει από τη θεία χάρη.
Με την αδιάκριτη αγάπη τους οι γονείς αποβλακώνουν τα παιδιά τους. Επειδή στερήθηκαν αυτοί, δεν θέλουν να στερήσουν τίποτε στα παιδιά τους, τους τα πηγαίνουν όλα στο χέρι (μάνα έλα να μου δέσεις το κορδόνι).
Πολύ βοηθάνε οι προσευχές της μάνας.
Ελευθερία πνευματική είναι η υποταγή στο θέλημα του Θεού.
Ο θείος έρωτας, αν φουντώσει μέσα στην ψυχή , είναι τόσο θερμός, που έχει τη δύναμη να καίει κάθε άλλη επιθυμία και κάθε άσχημη εικόνα.
Αν ποτισθεί το ξύλο με λάδι δεν σαπίζει. Αν τα παιδιά ποτισθούν με την ευλάβεια και το φόβο του Θεού δεν έχουν ανάγκη στη μετέπειτα ζωή τους. Όταν τα παιδιά μιλούν με αναίδεια στους μεγαλυτέρους , διώχνουν τη χάρη του Θεού (αγριεύουν, κάνουν αταξίες).
Η πνευματική εργασία στον εαυτό μας είναι αθόρυβη εργασία στον πλησίον, γιατί μιλάει το παράδειγμα και τότε τον μιμούνται οι άνθρωποι και διορθώνοντα. Από πνευματικά κεφάλαιο παίρνουμε τους πνευματικούς τόκους και συντηρούμαστε.
Ο χαριτωμένος άνθρωπος ου Θεού, μεταδίδει τη θεία Χάρη και αλλοιώνει τους σαρκικούς ανθρώπους.
Όπου υπάρχει θεία χάρη δεν κρύβεται, γιατί ακτινοβολεί.
Όταν εσωτερικά έχεις αγάπη, την πληροφορείται ο άλλος (και χωρίς να την εκδηλώσεις).
Ο Πατριάρχης ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, όταν φοιτητές στην Αμερική του ζήτησαν εκσυγχρονισμό του κλήρου, απάντησε : «Ο Άγιος Κοσμάς είπε : ΄΄ Όταν οι κληρικοί γίνουν λαϊκοί , οι λαϊκοί θα γίνου δαίμονες΄΄».
Το ακάθαρτο πνεύμα δεν βγάζει στο φόρο τις αρετές των ανθρώπων , αλλά τις αδυναμίες του. Ο διάβολος μόνον αν του δώσει ο άνθρωπος δικαιώματα μπορεί να του κάνει κακό. Όταν κανείς δεν συμμετέχει στα μυστήρια της εκκλησίας δίνει δικαιώματα στον πειρασμό και δέχεται δαιμονικές επιδράσεις. Ο Διάβολος μπαίνει στον άνθρωπο, όταν υπάρχουν ακάθαρτα.
Παλαιότερα το λίγο κακό πνιγόταν στο πολύ καλό. Σήμερα το πολύ κακό πνίγει το λίγο καλό. Αυτός που ανεβαίνει πνευματικά δεν ωφελεί μόνο των εαυτό του, αλλά και τους άλλους που τον βλέπουν. Σήμερα ο Θεός μέσα στους τόσους κινδύνους μας φυλάει, όπως η μάνα το μικρό, όταν αρχίζει να περπατάει. Φαρμάκι γευόμαστε, όταν ζούμε μακριά από τον γλυκύ Ιησού.
Υπάρχουν άνθρωποι που το να μην αμαρτήσουν το θεωρούν προσβολή και την αμαρτία τη θεωρούν πρόοδο (και την ηθική κατεστημένο. Γιατί η αμαρτία έχει γίνει μόδα).
Όσο κανείς απομακρύνεται από το Θεό, τόσο πιο δύσκολα γίνονται γι’ αυτόν τα πράγματα.
Μπορεί κανείς να μην έχει τίποτε, όταν όμως έχει το Θεό, δεν θέλει τίποτα.
Ο απομακρυσμένος από το Θεό δέχεται τη δαιμονική επίδραση. Ενώ αυτός που είναι κοντά στο Θεό δέχεται τη θεία χάρη. Σ’ όποιο αφεντικό δουλεύεις, απ’ αυτό θα πληρωθείς. Αν δουλεύεις στον μαύρο (διάβολο) θα σου κάμει μαύρη τη ζωή. Αν δουλεύεις στην αμαρτία θα πληρωθείς από το διάβολο. Αν δουλεύεις στην αρετή θα σε αμείψει ο Θεός. Σ’ εκείνον που είναι πιστός , εξομολογείται, εκκλησιάζεται και Κοινωνεί, δεν έχει καμμιά εξουσία, καμμιά δύναμη ο διάβολος.
Πηγή: http://www.imlemesou.org/