Ο επίγειος παράδεισος και το σκοτεινό μυστικό. Το νησί που εξαφανίζει τους άντρες [photos]

Με μια ματιά, πρόκειται για έναν επίγειο παράδεισο: ένα μικρό νησί της Καραϊβικής με κοκοφοίνικες, λευκή άμμο και…
σμαραγδένια νερά, ανέγγιχτο από τον μαζικό τουρισμό. Το νησί Isla de Providencia ή Old Providence έχει όμως ένα ένοχο μυστικό- ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων, έχει στραφεί στο εμπόριο ναρκωτικών, με πολλούς άντρες να εξαφανίζονται.

Το νησί αποικήθηκε από τους Βρετανούς το 1629 και χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τους κουρσάρους και αν και βρίσκεται κοντά στην ακτή της Νικαράγουας, η μητρική γλώσσα παραμένει η αγγλική.

Οι ντόπιοι, που είναι περίπου 5.000-6.000, είναι κυρίως ρασταφάρι ενώ για χρόνια ο τόπος παρέμενε έξω από τη βία που μαστίζει τη Κολομβία όπου και ανήκει το νησί. Αλλά το πρόβλημα, όχι μόνο είναι υπαρκτό, αλλά και σοβαρό.

«Χάνουμε τους άντρες μας», είπε μια κάτοικος του νησιού στον δημοσιογράφο του BBC, Hernando Alvarez. Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ, τουλάχιστον 800 άντρες είναι έγκλειστοι σε φυλακές ή απλά έχουν εξαφανιστεί ή διαφύγει στο εξωτερικό. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον ένας στους πέντε άντρες του νησιού, έχουν φύγει-αν η έρευνα αυτή είναι ορθή-, καθώς δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία.

Σύμφωνα με το βρετανικό μέσο, όλα ξεκίνησαν όταν έμποροι ναρκωτικών της Κολομβίας, προσέγγισαν ντόπιους ψαράδες και ναυτικούς προκειμένου να τους εντάξουν στη διακίνηση.

«Οι νησιώτες διαβάζουν τον ωκεανό καλύτερα από τον καθένα, επομένως τους πήραν για καπετάνιους των πλοίων που μεταφέρουν ναρκωτικά», λέει ο δημοσιογράφος Amparo Ponton που έζησε στο νησί για 25 χρόνια και αναφέρει ότι αν καταφέρουν με επιτυχία να παραδώσουν ένα φορτίο στον προορισμό τους-το οποίο μπορεί να είναι οπουδήποτε από την Ονδούρα μέχρι τη Φλόριντα- κερδίζουν εκατοντάδες δολάρια. Αλλά αν πιαστούν, στέλνονται στη φυλακή ή άλλοι απλά εξαφανίζονται.

Τα πράγματα μπλέκουν περισσότερο όταν κατά τη διάρκεια μιας καταδίωξης με πλωτά περιπολικά, οι ντόπιοι ξεφορτώνονται τα ναρκωτικά στη θάλασσα – αργότερα θα πρέπει να δώσουν εξηγήσεις γι’ αυτό στους εμπόρους.

«Ο γιος μου κατέληξε στη φυλακή του Μισισιπή των ΗΠΑ», ανέφερε μια μητέρα στον δημοσιογράφο. «Χάνουμε τα αγόρια μας», συμπληρώνει.

«Η θάλασσα είναι η οικονομία μας, δεν έχει σημασία εάν είναι νόμιμη ή παράνομη. Αυτό που έχει σημασία εδώ είναι να βγάζεις τα λεφτά σου χωρίς να έχεις κάνει κακό σε κάποιον άνθρωπο. Στην Κολομβία μπορεί να θεωρείται παράνομο, όμως για πολλούς από εμάς πρόκειται για το μοναδικό μας εισόδημα. Οπότε δεν το βλέπουμε σαν έγκλημα. Οι άνθρωποι λένε ότι είναι εύκολα λεφτά, όμως όχι – είναι τα πιο δύσκολα (λεφτά) που βγάζεις. Εάν ξυπνάς το πρωί ξέροντας ότι βάζεις την ζωή σου σε κίνδυνο, τότε δεν είναι εύκολο χρήμα», λέει ένας άλλος ντόπιος. Μια λύση θα ήταν να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας μέσω του τουρισμού, αλλά είναι κάτι που δεν επιζητούν οι ντόπιοι.