Ο μύθος της Μαύρης Θάλασσας… Εσύ τον ξέρεις;

Ο Στράβων αναφέρει πως στην αρχαιότητα, ο Εύξεινος Πόντος συχνά αποκαλείτο απλά Πόντος (δηλαδή «Θάλασσα»).

Ο Ηρόδοτος, ωστόσο, κάποια στιγμή στο έργο του χρησιμοποιεί εναλλακτικά τους όρους Ερυθρά Θάλασσα και Νότιος Θάλασσα.

Η Ελληνο-Ρωμαϊκή παράδοση αναφέρεται στη Μαύρη Θάλασσα αποκλειστικά ως Εύξεινο Πόντο, δηλαδή Φιλόξενη Θάλασσα.

Ο όρος αποτελεί ευφημισμό που αντικατέστησε τον πρότερο όρο Άξεινος Πόντος (δηλ. Αφιλόξενη Θάλασσα), τον οποίο πρωτοσυναντάμε στον Πίνδαρο (αρχές του 5ου αιώνα π.Χ.). Ο Στράβων πιστεύει πως ο Εύξεινος Πόντος αποκαλείτο αφιλόξενος προ της Ελληνικής αποικιοποίησης, αφενός γιατί η διάπλευσή του ήταν δύσκολη, και αφετέρου διότι οι ακτές του κατοικούνταν από άγριες φυλές, και πως το όνομα άλλαξε σε φιλόξενος αφού οι [Μιλήσιοι] αποίκησαν την περιοχή, καθιστώντας την μέρος του Ελληνικού πολιτισμού.

Ο κατακλυσμός, ο Νώε, ο Δευκαλίωνας και το Έπος του Γκιλγκαμές!

Είναι γεγονός ότι σε κάθε σχεδόν πολιτισμό που εμφανίστηκε ποτέ στη Γη υπάρχει ένας θρύλος για έναν κατακλυσμό που συνέβη στα παλιά εκείνα χρόνια και ξεκλήρισε την οικουμένη.

Οι λεπτομέρειες ποικίλουν αλλά η βασική πλοκή παραμένει η ίδια: η πλημμύρα αφανίζει τους πάντες εκτός από λίγους και εκλεκτούς.

Η βίαιη πλημμύρα που εξαφανίζει λοιπόν οργανωμένες κοινωνίες διαπερνά τη μυθολογία εκατοντάδων κυριολεκτικά πολιτισμών, από τη Μέση Ανατολή και την Αμερική μέχρι την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Ασία, για να αναφέρουμε μερικά μόνο.

Οι ακαδημαϊκοί έχουν μάλιστα εντοπίσει στους αναρίθμητους μύθους ομοιότητες που δεν μπορούν να αγνοηθούν:

Μελετώντας περισσότερες από 200 αντίστοιχες ιστορίες κατακλυσμού, ο ερευνητής James Perloff παρατήρησε ότι η ιδέα της πλανητικής πλημμύρας παρατηρείται στο 95% των λαϊκών παραδόσεων, οι άνθρωποι σώζονται με τη βοήθεια καραβιού στο 70% εξ αυτών, ενώ στο 57% οι επιζώντες βρίσκουν καταφύγιο πάνω σε βουνό.