Το χαρακτηριστικό λευκό κουτί με τον κόκορα φιγουράρει στα ράφια των σούπερ μάρκετ εδώ και δεκαετίες. Τα δημοφιλή δημητριακά από νιφάδες καλαμποκιού είναι τα αγαπημένα μικρών και μεγάλων, όμως η άγνωστη ιστορία τους κρύβει απίστευτες εκπλήξεις!
Ο γιατρός που εμπνεύστηκε τη δημιουργία τους είχε σαν στόχο να αποτελέσουν ένα… αντίδοτο στον αυνανισμό!
Αμέσως μετά την αποφοίτησή του από την Ιατρική Σχολή, ο Τζον Χάρβι Κέλλογκ εργάστηκε στο Battle Creek Sanitarium του Μίσιγκαν, ένα κέντρο φροντίδας και προάσπισης της υγείας. Στο πλαίσιο του διατροφικού προγράμματος του κέντρου, ο Κέλλογκ δημιούργησε διάφορα προϊόντα από σπόρους, τα οποία αποτέλεσαν εν συνεχεία θεμέλιο λίθο για μία από τις πλέον επιτυχημένες και κερδοφόρες επιχειρήσεις στον κόσμο.
Οι αρχές που προωθούσε το κέντρο ήταν στενά συνυφασμένες με τη θρησκεία, επομένως ενθάρρυνε την αποχή από το αλκοόλ και το κάπνισμα, την υγιεινή διατροφή και τη διατροφή προσανατολισμένη στην καταστολή της σαρκικής επιθυμίας. Στο πλαίσιο αυτών των αρχών, ο αυνανισμός θεωρούνταν επομένως «βλαβερός» για τη σωματική, συναισθηματική και πνευματική υγεία. Ο Κέλλογκ είχε λοιπόν δεχθεί συστάσεις να αποφεύγει τις «ερεθιστικές τροφές».
Με βάση αυτό το διατροφικό δόγμα, ο Τζον Χάρβι συνεργάστηκε με το μικρότερο αδερφό του Γουίλιαμ Κιθ ώστε να δημιουργήσει το ιδανικό προϊόν που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες όσων επισκέπτονταν το κέντρο. Τα δύο αδέλφια πειραματίστηκαν με διάφορα δημητριακά, μέχρι που δημιούργησαν ένα προϊόν από καλαμπόκι σχεδόν σαν αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως Κορν Φλέικς.
Ο Γουίλιαμ ήθελε να διαθέσει το προϊόν στο ευρύ κοινό κι έτσι αποφάσισε να πασπαλίζει τα δημητριακά με ζάχαρη, ώστε να είναι πιο νόστιμα. Βέβαια, ο γιατρός δεν συμφωνούσε με αυτήν την «αλλοίωση», καθώς θεωρούσε τη ζάχαρη «αμαρτωλά γλυκό υλικό». Βέβαια, η ιδέα του Γουίλιαμ αποδείχθηκε μεγαλοφυής και μετά το 1910 οι πωλήσεις των δημητριακών Κέλλογκς Κορν Φλέικς εκτοξεύθηκαν στα ύψη.
Ο γιατρός συνέχισε βέβαια να προσφέρει τα αυθεντικά δημητριακά στους επισκέπτες του κέντρου στο πλαίσιο μιας υγιεινής και ωφέλιμης για το γαστρεντερικό διατροφής που παράλληλα θα απέτρεπε όσους τα έτρωγαν από το να επιδιώξουν σωματικές απολαύσεις. Δεν έμεινε όμως μόνο στις διατροφικές συστάσεις. Ο γιατρός πραγματοποίησε πειράματα τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες, σε μια προσπάθεια να καταστείλει την επιθυμία αυτοϊκανοποίησης και να ταυτίσει την ερωτική διέγερση με τον πόνο ή τη δυσφορία.