Με τις Συμμαχικές Δυνάμεις από τη μία πλευρά και τις δυνάμεις του Άξονα που υποκινούνταν από τη ναζιστική Γερμανία από την άλλη, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας ηθικός πόλεμος μεταξύ του Καλού και του Κακού.
Η κήρυξη πολέμου ενάντια στην εισβολή των δυνάμεων του Άξονα ήταν απολύτως σημαντική και δικαιολογημένη.
O Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έμεινε στην ιστορία μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης αλλά η ιστορία συχνά κατασκευάζεται μέσα από τις επικρατούσες πεποιθήσεις. Γι’ αυτό και το War History Online συγκέντρωσε πέντε ψευδή γεγονότα για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που όλοι πιστεύουμε πως έγιναν στα αλήθεια.
1. Oι Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισαν χωρίς βοήθεια στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Η φανατική, πατριωτική, αμερικανική πολιτική προπαγάνδα που προβάλλουν τα αμερικανικά μέσα και οι αστέρες του Χόλλυγουντ θέλει την Αμερική να κέρδισε μόνη της χωρίς καμία βοήθεια στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με αυτόν τον τρόπο οι δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών παρουσιάστηκαν σαν να συνέβαλαν περισσότερο στην νίκη σε σχέση με τα στρατεύματα των Συμμαχικών Δυνάμεων.
Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η αμφιλεγόμενη χολλυγουντιανή ταινία«U-571», που γυρίστηκε από τον Αμερικανό σκηνοθέτη Τζόναθαν Μόστοου. Η ταινία είχε ένα φανταστικό σενάριο, το οποίο έδειχνε ότι το ναυτικό των ΗΠΑ επιβιβάστηκε το 1942 σε μία βάρκα που χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια κατάσχεσε την μηχανή Enigma, το μηχάνημα δηλαδή που χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια του πολέμου για να στέλνουν κρυπτογραφημένα μηνύματα.
Στην πραγματικότητα, οι Πολωνοί είχαν επινοήσει πρώτοι ένα τέτοιου είδους μηχάνημα το 1928. Το αποκωδικοποίησαν το 1932 και γνωστοποίησαν τα ευρήματά τους στη Βρετανία και τη Γαλλία το 1939. Αργότερα και περίπου επί 15 φορές οι Συμμαχικές Δυνάμεις κατάσχεσαν τις μηχανές σε 13 επιχειρήσεις που πραγματοποίησαν οι Βρετανοί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σε δύο άλλες επιχειρήσεις το ναυτικό των ΗΠΑ κατάσχεσε τις μηχανές αποκρυπτογράφησης. Μέχρι τότε ωστόσο οι Βρετανοί κρυπτολόγοι μπορούσαν να αποκωδικοποιούν ήδη τα μηνύματα του ναυτικού στόλου των Ναζί σε τακτική βάση.
2. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ ήταν ένας ευρέως αγαπητός ηγέτης
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλεν έχασε τη δημοτικότητά του στις αρχές του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε παραιτήθηκε και πρότεινε να τον αντικαταστήσει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου τον Μάιο του 1940.
Ο Τσώρτσιλ τότε δεν ήταν ακόμα δημοφιλής ανάμεσα στους συντηρητικούς και σε άλλους. Οι Άγγλοι ιστορικοί, βιογράφοι αγνοούν τις δημοσκοπήσεις και εκείνους που γνωρίζουν την ιστορία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας σκιαγραφώντας τον ως έναν ευρέως αγαπητό ηγέτη.
Στην πραγματικότητα, με τον Τσώρτσιλ συνέβη αυτό που αποκαλούμε «φαινόμενο της σημαίας», όταν δηλαδή ο αρχηγός του κράτους τους αποκτά μαζική λαϊκή υποστήριξη εν μέσω μίας πολεμικής περιόδου ή διεθνούς κρίσης. Αυτό το φαινόμενο ωστόσο δεν συνέχισε να παρατηρείται μετά τη λήξη του πολέμου.
3. Η ναζιστική Γερμανία θα μπορούσε να κερδίσει τον πόλεμο αν είχε αποφύγει κάποιες γκάφες
Επικρατεί η αντίληψη ότι η Γερμανία θα μπορούσε να έχει κερδίσει τον πόλεμο και να κυριαρχήσει ολόκληρο τον κόσμο αν είχε αποφύγει κάποια λάθη.
Η Γερμανία ήταν ένα στρατιωτικό «θηρίο» για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι τη δεκαετία του 1940. Και μετά την έναρξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου το 1939 κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και απείλησαν το Ηνωμένο Βασίλειο το 1940.
Οι Ναζί επιτέθηκαν επίσης στη Σοβιετική Ένωση και απέκτησαν τον έλεγχο μεγάλων σοβιετικών πόλεων.
Ωστόσο, ο Χίτλερ χρειαζόταν υπερφυσικές δυνάμεις για να κερδίσει τον πόλεμο. Η θέση του δεν ήταν εξασφαλισμένη ούτε στην ίδια του την χώρα καθώς πολλές φορές συμπατριώτες του προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν.
Παρόλο που ο Χίτλερ είχε καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και κρατούσε στα χέρια του το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν θέμα χρόνου το πότε θα τον συντρίψει ο Στάλιν.
Ο Κόκκινος Στρατός τον περίμενε από την απέναντι πλευρά και οι δυνάμεις των ναζί δεν επρόκειτο να κερδίσουν ποτέ αυτόν τον πόλεμο γιατί ο Χίτλερ είχε υποτιμήσει τις δυνάμεις της Σοβιετικής Ένωσης.
4. Παρόλο που ο Χίτλερ ήταν ένας σατανικός δικτάτορας ήταν επίσης ιδιοφυής
Οι θαυμαστές του Χίτλερ θα υποστήριζαν ότι ο Χίτλερ ήταν εξαιρετικά ιδιοφυής. Η μαζική κουλτούρα τον παρουσίασε ως έναν «υπερ- κακοποιό».
Αναλύοντας τη ζωή του ωστόσο προκύπτει ότι ο Χίτλερ προφανώς και δεν ήταν μια ιδιοφυΐα.
Όταν ήταν μόλις οκτώ χρονών ο Χίτλερ ήθελε να γίνει ιερέας και τραγουδούσε στην εκκλησιαστική χορωδία. Όταν πέθανε ο μικρότερος αδελφός του ο Χίτλερ ήταν 11 ετών και άρχισε να γίνεται ανυπάκουος και συχνά καυγάδιζε με τους γονείς και τους δασκάλους του.
Σε ηλικία 14 ετών ο πατέρας του Χίτλερ πέθανε και η επίδοσή του στο σχολείο πήρε την κατηφόρα. Στα 16 του άλλαξε σχολείο και πέρασε τις τελικές εξετάσεις τη δεύτερη φορά.
Σε ηλικία 18 – 19 ετών απέρριψε δύο φορές την εισαγωγή του στη σχολή καλών τεχνών. Η μητέρα του πέθανε εκείνη την περίοδο και εκείνος αναγκάστηκε να μένε σε καταφύγιο αστέγων. Τότε έγινε αντισημίτης επηρεασμένος από το γενικότερο ρεύμα εκείνης της εποχής στη Γερμανία. Στην πραγματικότητα δεν ήταν καλός σε τίποτα, γράφει το War History Online.
5. Ο Ρούζβελτ ήξερε ότι θα γίνει η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ
Πολύ συνωμοσιολόγοι, πολιτικοί αντίπαλοι και στρατιωτικοί υποστήριξαν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούζβελτ ήξερε το σχέδιο της ιαπωνικής αεροπορική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ και επέτρεψε να πραγματοποιηθεί έτσι ώστε το Κογκρέσο να εγκρίνει την είσοδο της Αμερικής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτοί οι ισχυρισμοί ωστόσο διαδόθηκαν από πολιτικούς αντιπάλους του Ρούζβελτ που ήθελαν να τον δυσφημίσουν.
Ο Ρούζβελτ ήταν Δημοκρατικός. Ο αντίπαλός του, Τόμας Ντίουι, ήταν ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ που επινόησε όλο αυτό για να τον αποδυναμώσει.
