Τα νοσήματα που είναι κοινά σε ανθρώπους και ζώα λέγονται ζωοανθρωπονόσοι.
Μελιταίος πυρετός
Ο μελιταίος πυρετός είναι το συνηθέστερο και
οφείλεται σε βακτήριο που μεταδίδεται στον άνθρωπο με την κατανάλωση μη παστεριωμένου γάλακτος ή μη ώριμου τυριού. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί και με άμεση επαφή με μολυσμένο ζώο (κυρίως αιγοπρόβατα) ή ακόμη και με εισπνοή.
Λεΐσμανίαση
Η λεϊσμανίαση (η καλαζάρ) οφείλεται σε παράσιτο και μεταδίδεται στον άνθρωπο και τα ζώα με τσίμπημα μολυσμένης σκνίπας. Ως «αποθήκη» του παράσιτου στη φύση θεωρείται ο σκύλος. Οι σκύλοι θα πρέπει να εξετάζονται εργαστηριακά για λεϊσμανίαση μία φορά τον χρόνο.
Τοξοπλάσμωση
Η τοξοπλάσμωση μεταδίδεται κυρίως με την κατανάλωση ωμού ή ατελώς ψημένου κρέατος, καθώς και με επαφή με μολυσμένο χώμα. Η γάτα είναι η «αποθήκη» του παθογόνου παράγοντα στη φύση, ενώ άμεσα δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο. Τις περισσότερες φορές στους ενήλικες η νόσος δεν εμφανίζει συμπτώματα, εκτός και αν μειωθεί σημαντικά η ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος. Για την πρόληψη της τοξοπλάσμωσης θα πρέπει το κρέας να μαγειρεύεται καλά και τα λαχανικά και τα φρούτα να πλένονται σχολαστικά.
Κατά τη διάρκεια εργασιών στον κήπο και σε κάθε επαφή με χώμα πρέπει να χρησιμοποιούνται γάντια μιας χρήσης και στη συνέχεια να πλένονται τα χέρια με σαπούνι και νερό. Τα δοχεία με την άμμο υγιεινής της γάτας θα πρέπει να καθαρίζονται με καυτό νερό καθημερινά, αφού προηγουμένως φορεθούν γάντια μιας χρήσης.
Λεπτοσπείρωση
Η μολυσματική ασθένεια λεπτοσπείρωση, γνωστή και σαν «πυρετός των αγρών», προκαλείται από ένα συγκεκριμένο τύπο βακτηρίου που ονομάζεται Λεπτόσπειρα. Η ασθένεια προκαλεί ίκτερο και καταστροφή του συκωτιού και μεταδίδεται από αρουραίους, καθώς και από κουνάβια, ρακούν, αλεπούδες και άλλα ζώα. Περισσότερα κρούσματα σημειώνονται στην ύπαιθρο, σε ανθρώπους που ασχολούνται με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Σε περίπτωση που η μόλυνση προχωρήσει, τα ποσοστά θνησιμότητας «εκτοξεύονται», ακόμη και με λήψη θεραπείας. Υπολογίζεται ότι περίπου 7 με 10 εκατ. άνθρωποι προσβάλλονται κάθε χρόνο από την ασθένεια, χωρίς να είναι γνωστός ο αριθμός των θανάτων.
Λύσσα
Η θανατηφόρα ασθένεια της λύσσας μπορεί να μετατρέψει ένα άκακο σκυλί σε θανάσιμο κίνδυνο για τους ανθρώπους που θα δαγκώσει. Αν και συχνά συνδέεται με τα σκυλιά, η λύσσα προσβάλει τα περισσότερα θερμόαιμα ζώα όπως είναι οι λύκοι και οι γάτες. Ο ιός που προσβάλει το νευρικό σύστημα, μεταδίδεται από δάγκωμα και από το σάλιο ζώων που πάσχουν με σημείο του δέρματος που έχει κάποια πληγή. Από τη στιγμή που θα εμφανιστούν συμπτώματα, η θεραπεία σπάνια είναι αποτελεσματική και ο θάνατος είναι σχεδόν βέβαιος.
Μελιταίος πυρετός
Ο μελιταίος πυρετός είναι το συνηθέστερο και οφείλεται σε βακτήριο που μεταδίδεται στον άνθρωπο με την κατανάλωση μη παστεριωμένου γάλακτος ή μη ώριμου τυριού. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί και με άμεση επαφή με μολυσμένο ζώο (κυρίως αιγοπρόβατα) ή ακόμη και με εισπνοή.
Λεΐσμανίαση
Η λεϊσμανίαση (η καλαζάρ) οφείλεται σε παράσιτο και μεταδίδεται στον άνθρωπο και τα ζώα με τσίμπημα μολυσμένης σκνίπας. Ως «αποθήκη» του παράσιτου στη φύση θεωρείται ο σκύλος. Οι σκύλοι θα πρέπει να εξετάζονται εργαστηριακά για λεϊσμανίαση μία φορά τον χρόνο.
Τοξοπλάσμωση
Η τοξοπλάσμωση μεταδίδεται κυρίως με την κατανάλωση ωμού ή ατελώς ψημένου κρέατος, καθώς και με επαφή με μολυσμένο χώμα. Η γάτα είναι η «αποθήκη» του παθογόνου παράγοντα στη φύση, ενώ άμεσα δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο. Τις περισσότερες φορές στους ενήλικες η νόσος δεν εμφανίζει συμπτώματα, εκτός και αν μειωθεί σημαντικά η ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος. Για την πρόληψη της τοξοπλάσμωσης θα πρέπει το κρέας να μαγειρεύεται καλά και τα λαχανικά και τα φρούτα να πλένονται σχολαστικά.
Κατά τη διάρκεια εργασιών στον κήπο και σε κάθε επαφή με χώμα πρέπει να χρησιμοποιούνται γάντια μιας χρήσης και στη συνέχεια να πλένονται τα χέρια με σαπούνι και νερό. Τα δοχεία με την άμμο υγιεινής της γάτας θα πρέπει να καθαρίζονται με καυτό νερό καθημερινά, αφού προηγουμένως φορεθούν γάντια μιας χρήσης.
Λεπτοσπείρωση
Η μολυσματική ασθένεια λεπτοσπείρωση, γνωστή και σαν «πυρετός των αγρών», προκαλείται από ένα συγκεκριμένο τύπο βακτηρίου που ονομάζεται Λεπτόσπειρα. Η ασθένεια προκαλεί ίκτερο και καταστροφή του συκωτιού και μεταδίδεται από αρουραίους, καθώς και από κουνάβια, ρακούν, αλεπούδες και άλλα ζώα. Περισσότερα κρούσματα σημειώνονται στην ύπαιθρο, σε ανθρώπους που ασχολούνται με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Σε περίπτωση που η μόλυνση προχωρήσει, τα ποσοστά θνησιμότητας «εκτοξεύονται», ακόμη και με λήψη θεραπείας. Υπολογίζεται ότι περίπου 7 με 10 εκατ. άνθρωποι προσβάλλονται κάθε χρόνο από την ασθένεια, χωρίς να είναι γνωστός ο αριθμός των θανάτων.
Λύσσα
Η θανατηφόρα ασθένεια της λύσσας μπορεί να μετατρέψει ένα άκακο σκυλί σε θανάσιμο κίνδυνο για τους ανθρώπους που θα δαγκώσει. Αν και συχνά συνδέεται με τα σκυλιά, η λύσσα προσβάλει τα περισσότερα θερμόαιμα ζώα όπως είναι οι λύκοι και οι γάτες. Ο ιός που προσβάλει το νευρικό σύστημα, μεταδίδεται από δάγκωμα και από το σάλιο ζώων που πάσχουν με σημείο του δέρματος που έχει κάποια πληγή. Από τη στιγμή που θα εμφανιστούν συμπτώματα, η θεραπεία σπάνια είναι αποτελεσματική και ο θάνατος είναι σχεδόν βέβαιος.