Η εν λόγω μέθοδος ανοίγει τον δρόμο για την εμφάνιση τηλεκατευθυνόμενων εντόμων- «cyborgs», που θα χρησιμοποιούνται σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.
«Θέλουμε να ξέρουμε εάν μπορούμε να ελέγξουμε την κίνηση των νυχτοπεταλούδων για χρήση σε εφαρμογές όπως οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης» αναφέρει ο Αλπέρ Μποζκούρτ, επίκουρος καθηγητής ηλεκτρολογίας/ μηχανικής υπολογιστών του πανεπιστημίου και ένας εκ των συντακτών του σχετικού paper. «Η ιδέα είναι να βάλουμε αισθητήρες στις νυχτοπεταλούδες για να δημιουργήσουμε ένα ευέλικτο, εναέριο δίκτυο αισθητήρων που θα μπορεί να εντοπίζει επιζώντες ή επικίνδυνα σημεία μετά από καταστροφές».
Στο paper παρουσιάζεται μια τεχνική που ανέπτυξε ο Μποζκούρτ για την τοποθέτηση ηλεκτροδίων σε μια νυχτοπεταλούδα όσο αυτή βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της χρυσαλλίδας- όσο η κάμπια βρίσκεται μέσα στο κουκούλι και μεταμορφώνεται στο τελικό, ενήλικο έντομο. Το τμήμα αυτό της δουλειάς έγινε σε συνεργασία με τον Δρ. Αμίτ Λαλ του Cornell University.
To paper περιλαμβάνει μεθόδους που αναπτύχθηκαν από την ερευνητική ομάδα του Μποζκούρτ με στόχο τη βελτίωση της κατανόησης του πώς μία νυχτοπεταλούδα συντονίζει την κίνηση των μυών της κατά την πτήση. Μέσω της τοποθέτησης ηλεκτροδίων στις ομάδες μυών που χρησιμοποιούνται για την πτήση, οι ερευνητές ήταν ικανοί να παρακολουθήσουν τα ηλεκτρομυογραφικά σήματα- δηλαδή τα ηλεκτρικά σήματα που το έντομο χρησιμοποιεί κατά την πτήση για να «πει» στους μύες τι να κάνουν.
Η νυχτυοπεταλούδα συνδέεται σε μία πλατφόρμα ασύρματης επικοινωνίας που συλλέγει τα δεδομένα καθώς το έντομο κινεί τα φτερά του. Η νυχτοπεταλούδα μπορεί να στρίβει ελεύθερα αριστερά και δεξιά, καθώς η πλατφόρμα αιωρείται χάρη σε ηλεκτρομαγνήτες.
«Παρατηρώντας πώς η νυχτοπεταλούδα χρησιμοποιεί τα φτερά της για να κινείται κατά την πτήση και αντιστοιχίζοντας τις κινήσεις με τα ηλεκτρομυογραφικά σήματα, αποκτούμε πολύ καλύτερη κατανόηση σχετικά με το πώς τα έντομα ελίσσονται στον αέρα» σημειώνει ο Μποζκούρτ.
«Αισιοδοξούμε ότι αυτές οι πληροφορίες θα μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε τεχνολογίες για τον έλεγχο εξ αποστάσεως των κινήσεων των νυχτοπεταλούδων εν πτήσει. Αυτό είναι απαραίτητο για τον μακροπρόθεσμο στόχο της δημιουργίας βιορομπότ που θα αποτελούν τμήματα ενός ‘κυβερνοφυσικού’ δικτύου αισθητήρων» συμπληρώνει- επισημαίνοντας ωστόσο πως είναι ακόμα μακρύς ο δρόμος μέχρι να δημιουργηθούν νυχτοπεταλούδες- βιορομπότ που θα αποτελούν πρακτικά και χρήσιμα εργαλεία.
«Τώρα έχουμε μια πλατφόρμα συλλογής δεδομένων για τον συντονισμό της πτήσης. Τα επόμενα βήματα θα περιλαμβάνουν την ανάπτυξη ενός αυτοματοποιημένου συστήματος για την εξερεύνηση και τη ρύθμιση παραμέτρων για τον έλεγχο της πτήσης, περαιτέρω συρρίκνωση της τεχνολογίας και δοκιμή της σε νυχτοπεταλούδες που πετούν ελεύθερα».
