γεγονός, συμβαίνουν και υπάρχουν σχεδόν παντού δίπλα μας. Ο νεαρός και η μεγάλη, ο “γέρος” και η πιτσιρίκα, υπάρχουν πολλοί χαρακτηρισμοί για τα ζευγάρια που έχουν μια αξιοσημείωτη διαφορά ηλικίας και πολλούς απασχολεί το πόσο κρατάνε αυτές οι σχέσεις.
Πρόκειται για καπρίτσιο:
Είναι μια εμπειρία να έχει κάποιος σχέση με έναν μεγαλύτερο σύντροφο. Παίρνει μαθήματα από τη σοφία του ή απλώς χαίρεται τη ζωή με ένα άτομο που έχει ήδη χαρεί κάποια πράγματα στη ζωή και μόλις αυτό “τελειώσει” έρχεται ο χωρισμός. Άρα αυτή η σχέση δεν ήταν ποτέ σοβαρή.
Πρόκειται για ψυχολογικό διέξοδο:
Οι κοπέλες πάντα ψάχνουν έναν “προστάτη” στη σχέση τους, μια σιγουριά και μια ασφάλεια. Και , ναι ο “μεγάλος” θα την προσφέρει απλόχερα. Ίσως πάλι είναι μια ασυναίσθητη ψυχολογική συμπεριφορά που έχει να κάνει με τα παιδικά βιώματα του ατόμου. Π.χ. αν έχασε τον πατέρα νωρίς ή αν η μαμά δεν ήταν τρυφερή και ψάχνει τη χαμένη τρυφερότητα σε μια τέτοια σχέση.
Είναι θέμα χαρακτήρα:
Μπορεί τελικά ένας άνθρωπος να βρίσκει κοινά μόνο με κάποιον μεγαλύτερο; Ε, ναι, μπορεί να συμβαίνει κι αυτό. Οι ώριμες ηλικίες πλέον δεν είναι “γέροι”. Οι άνθρωποι έχουν ενεργές ζωές και στα 40 και στα 50 πλέον.